Eva pov.
Ik zie dat wolfs een pistool in zijn nek krijgt geduwd. Shit wat moet ik nu doen? Ik kan niet eens uit de auto en het duurt nog een paar minuten voordat de versterking er is. Die man wil Wolfs sowieso afmaken. Ik moet iets doen. Ik spring uit de auto en ren naar Wolfs toe. "Laat dat wapen vallen!" En ik druk het pistool in de nek van de man. De man laat zijn wapen vallen. "Eef?" Wolfs kijkt me verbaast aan. En dan besef ik dat ik naar Wolfs toe ben gerend. Ik val op de grond. Wolfs doet de man zijn boeien om en brengt hem naar de auto. Dan komt hij naar me toe. "Gaat het Eef?" "Ja!" zeg ik heel blij. "Kun je opstaan?" Ik probeer het, maar het lukt niet. "Ik ben heel moe." zeg ik. Wolfs tilt me op en brengt me naar de auto. Het AT komt er net aan. Ze stormen de loods binnen en pakken de drugsdealers op. Wolfs kijkt me aan "Zal ik je naar huis brengen, Eva?" Ja zeg ik. Ik ben heel moe, maar ook super blij! Volgende week ga ik beginnen met revalideren. Ik heb eindelijk hoop dat ik misschien toch ooit nog kan lopen.
JE LEEST
Nooit meer hardlopen
Fiksi PenggemarDit is mijn tweede Flikken Maastricht verhaal, de verhalen staan ook op mijn insta (@flikken.maastricht.fan). Het verhaal gaat over Eva en Wolfs (Natuurlijk Flikken Maastricht, hè ;). Dit verhaal is een vervolg op 'En nu verder' en gaat verder bij d...
