First gap ni MArk. Oras niya ito upang magpahinga. May tatlo pang songs songs bago siya pumasok ulit. Habang nagpapahinga, hindi niya maiwasan ang maalala ang nangyari noong inanyayahan niya ang kanyang mommy at daddy na manood ng concert. Ang daddy niya ay pumayag na dahil sa simula pa lang ay payag ito sa pagpasok niya sa showbiz, tanging ang kanyang ina lamang ang tutol dito. Naalala niya nang magkasagutan sila ng kanyang ina.
"Mom please..." pagsusumamo ni MArk sa kanyang Ina. "No! Hindi ako manonood ng concert mo!" madiin nitong sagot sa anak. "Alam mo namang sa simula pa lang ay ayoko na sa ideyang pagpasok mo sa showbiz! And besides, diba sinabihan na kita na hindi mo maaasahan ang suporta ko? So ano pa ang isinadya mo dito?" dagdag pa nito. Nakikinig lamang ang daddy ni Mark sa isang tabi. wala rin itong magawa dahil may sakit ito sa puso. "Mom, bakit ba ayaw na ayaw moi ang pagsali ko sa Voice of Asia? Dapat nga eh suportahan mo ako!"
"Mark, kaya ayak na ayaw kong sumali ka sa kachipang iyan dahil ayaw kong matulad ka sa kinahinatnan namin."
"Kinahinatnan ninyo? Alin, ang nasira ang buhay ninyo dahil sa pagpasok ninyo sa buhay na ganito?"
"Oo! Sa lahat ng mga paninira... sa lahat ng mga intrigang puro kasinungalingan! Nawala ang privacy ko, namin ng daddy mo! Hindi mo ba alam na nang dahil sa lecheng showbiz na yan eh nawala ang una naming anak?" Ang tinutukoy ng ina ni Mark ay ang una nakatatandang kapatid sana nila ni Lourdes.
"Bakit mommy, hindi mo man lang ba iisip na may karapatan din kayong ipagtanggol ang sarili ninyo? Bakit ninyo hinayaan ang mga taong iyon na sirain ang buhay ninyo kung iyon man ang gusto mong sabihin?!" galit na sinabi ni Mark. "O baka kaya mo hinayaan na sirain nila ang buhay mo dahil gtusto mong pagusapan ka nila sa pagaakalang sisikat ka dahil dit..." Hindi pa man tapos magsalita si Mark ay isang malakas na sampal na ang sa kanya'y tumama! "Don't ypu ever dare to talk to me like that! Huwag mong kakalimutan na INa mo pa rin ako!" nanginginig na sinabi ng kanyang ina. Umiiyak na si Mark pero hindi malaman kung sa anong dahilan, kung sa lakas ng pagkakasampal sa kanya o dahil sa hinanakit sa ina nito. "Oo, ina nga kita! Pero ni minsan ba inisip mo kung naging isang 'INA' ka sa amin ni Ate? Di ba kaya lang naman nagpakasal si Ate kay kuya kasi pinilit ninyo siya, at dahil mahal kayo ni ate kaya nila kayo sinunod! Pati ba naman sa akin, yun pa rin ang gusto ninyong mangyari? Mom, minsan naman ay isipin ninyo ang kaligayan namin, ang kaligayahan ko. Nirerespeto kita bilang isang ina kaya sana respetuhin din ninyo ako bilang isang anak at hindi bilang isang tautauhan na susunod sa lahat ninyong kagustuhan. O baka naman kaya ayaw ninyo akong pumasok sa trabahong ito dahil ayaw ninyong maabot ko ang... no... no... thats not the proper word... baka ayaw mong malampasan ko ang kasikatan ninyo noon kaya galit kayo sa akin? Well mom, nagkakamali kayo diyan dahil kaya ako pumasok sa trabahong ito ay dahil sa iyon ang pangarap ko, ang kumanta, at hindi ang kainggitan at tingalain ng mga tao!" Galit na lumabas ng silid si Mark at pinaharurot ang sasakyan nito.
"Mark, youre next!" tawag sa kanya ng isang crew. Siya na ang susunod kaya naman tumayo agad siya at naghanda sa kanyang paglabas. Ladies and gentlemen lets welcome back, Mark Santiago!" pagpapakilala ni Rachelle. Palakpakan ulit ang mga tao at nagsitayuan sa kanilang upuan. Nagsimulang humakbang si Mark pero wala itong imik. Seryoso. "Thanks a lot Rachelle, Jeff..." aniya. "Ang susunod ko pong kakantahin ay isa sa pinaka paborito kong kanta ng Backstreet boys. Nasa album po nila itong Millennium. Nagustuhan ko po ito kasi ito lang po ang paraan ko para masabi ko sa isang napaka espesyal na tao kung gaano ko siya kamahal. Kahit nagkakasagutan man po kami noong nakaraang araw, gusto kong malaman niya kung ano ang nararamdaman ko." pagsisimula niya. Tahimik ang lahat ng tao at pinakikinggan mabuti ang bawat salitang sinasabi ni MArk. "Mom," pagpapatuloy niya. "sorry po kung hindi ko nasunod ang kagustuhan ninyo. Sorry po kung naging matigas ang ulo ko. Sorry kung nagaaway man tayo dahil dito but... mom... i want you to know that I still love you. Ano man ang mangyari, I will always still love you. And hindi ko ipagpapalit or ikakahiya na minsan sa buhay ko ay ikaw ang kinalakihan kong ina. Mom, this song is for you." mangiyak-ngiyak na halos lahat ng mga tao sa loob nang umpisahan na ni Mark ang pagkanta.
It takes a lot to know what is love
It's not the big things, but the little things
That can mean enough
A lot of prayers to get me through
And there is never a day that passes by
I don't think of you
You were always there for me
Pushing me and guiding me
Always to succeed
You showed me
When I was young just how to grow
You showed me
Everything that I should know
You showed me
Just how to walk without your hands
'Cause mom you always were
The perfect fan
Sa likod ni Mark ay may isang screen na kung saan ay ipinapakita ang mga pictures niya na kung saan ay kasama niya ang kanyang kapatid at mga magulang. Pero karamihan sa mga ito ay ang pictures nila ng kanyang ina.
God has been so good
Blessing me with a family
Who did all they could
And I've had many years of grace
And it flatters me when I see a smile on your face
I wanna thank you for what you've done
In hopes I can give back to you
And be the perfect son
You showed me
When I was young just how to grow
You showed me
Everything that I should know
You showed me
Just how to walk without your hands
'Cause mom you always were
The perfect fan
You showed me how to love
You showed me how to care
And you showed me that you would
always be there
I wanna thank you for that time
And I'm proud to say you're mine
You showed me
When I was young just how to grow
You showed me
Everything that I should know
Biglang naghiyawan at nagpalakpakan ang mga tao. Hindi niya maintindihan kung bakit. Pero paglingon niya sa kaliwang parte ng stage ay may mga taong papaakyat. Nang masinagan ng spot light ay saka lang niya nakilala kung sino ang mga ito.
You showed me
Just how to walk without your hands
'Cause mom you always were
The perfect fan
Ang kanyang kapatid at ang daddy niya. Sa likod nila ay isang matandang babae na may dala-dalang bulaklak at umiiyak, ang kanyang ina.
'Cause mom you always were,
mom you always were
Mom you always were,
you know you always were'
Cause mom you always were... the perfect fan
Agad niyang nayakap ang kanyang ina nang lumapit na ito sa kanya. Hindi rin maiwasan ng mga tao sa likod ng stage o kahit ng mga manonood ang mapaluha dahil sa nakakaantig ng pusong mga pangyayari. HAbang yakap-yakap ni Mark ang kanyang ina ay pabulong siya nitong sinabihan ng... "I love you, son."
I love you mom
