New home🗝Jughead Jones

4.

Samen met Kevin , Veronica en Sheryl zat ik in de kofferbak van een rode truck . We hadden allemaal dekens om ons heen gewikkeld en snoep en ships op onze schoot. De film interesseerde me al lang niet meer en ik begon me af te vragen waar Jughead uithing.
Ik klom de truck uit met als excuus dat ik naar het toilet moest, wat dus helemaal niet waar was. Maar ik moest toch iets verzinnen om Jughead te zoeken.

Na een kwartiertje tussen alle auto's door te lopen zag ik een schemer lichtje , komend uit het kleine huisje waar de projector stond. Zonder te kloppen duwde ik het houten deurtje zachtjes open, daar zag ik de zwartharige jongen met de kroon van het rijk van de schaduwen op zijn hoofd. " Jug?" Fluisterde ik. Zijn schouders schokten zachtjes. " Jug, is alles Oke?" Ik legde mijn hand op zijn schouder, waardoor hij zijn hoofd naar mij toe draaide. Zijn ogen vol van verdriet en pijn, de tranen als kolkende wateren in zijn ogen die als rivieren van vloeibaar verdriet over zijn porseleinen wangen vloeiden. " Ooh Lilly " zijn stem brak , samen met mijn hart. " Ik weet niet waar ik naar toe moet?" Zijn stem was zo breekbaar dat het kleinste briesje het zo in duizend stukjes zou kunnen breken. " Je kan altijd bij mij terecht, dat weet je." Ik wreef de tranen van zijn wangen. " Nee je begrijpt het niet. Dit was mijn thuis, ik kan niet terug naar mijn vader, niet nu." Hij wees naar het bed en de tafel waar al zijn spullen oplagen. " Ooh, Jughead , ik had geen idee." Fluisterde ik. Hij glimlachte lichtjes :" Dat was ook de bedoeling." Ik trok hem in een knuffel, hoe goed ik ook weet dat hij daar niet van houd. Maar hij sloeg zijn armen toch rond mij. " Je kan bij ons komen wonen als je wilt. " Hij liet me los." Nee dat kan ik niet..." " Ik sta er op, en mijn moeder zal er geen probleem mee hebben. Ze zegt altijd, hoe meer zielen hoe meer vreugd. " Hij trok me terug in een knuffel. " Dank je." In zijn ogen vormde zich weer het sprankje hoop dat je altijd in zijn ogen kon zien. Ik glimlachte flauwtjes," Jug, wat er ook is je kan het altijd zeggen. Dat weet je toch?" Hij knikte, en klopte een paar keer op zijn schoot als teken dat ik op zijn schoot moest gaan zitten. En dat deed ik dan ook. We zaten zo dicht bij elkaar dat ik zijn adem tegen mijn nek voelde, wat me kippenvel bezorgde. Ik had het lichtjes koud , waardoor ik lichtjes begon te rillen. Jughead had het gevoeld en sloeg zijn warme armen rond mij. " Jij kan ook ook altijd bij mij terecht." Fluisterde hij met een fluwelen stem. Nu sloeg ik ook mijn armen rond zijn nek en legde mijn hoofd op zijn schouder. Hij knuffelde direct terug.
We bleven lange tijd zo zitten totdat ik doorhad dat Jughead in het slaap was gevallen. Al zijn opgekropte gevoelens waren er vanavond allemaal uit gekomen en had veel energie gevergd . Hij zag er zo vreedzaam uit als hij sliep , zonder de vertrouwde frons op zijn gezicht.

Ik werd gewekt door de koplampen van da auto's die wegreden, de film was dus gedaan.
Achter mij hoorde ik de deur van het hutje opengaan. Ik draaide me voorzichtig om , zodat ik Jughead niet zou wakker maken. In de deuropening stond Archie met een vragende uitdrukking op zijn gezicht. Ik deed teken dat hij stil moest zijn en wees dan naar Jughead. " Wat is hier aan de hand?" Fluisterde hij. " Het werd hem te veel, hij had iemand nodig om tegen te praten." Ik wreef de zwarte haren uit de slapende jongen zijn gezicht. Zijn ademhaling was rustig en ritmisch . " Hij stond op instorten, hij kon het niet alleen aan." Archie knikte. " Jughead kan bij mij komen , na de sluiting van de drive-in ." Ik knikte." Ik had hem al beloofd dat hij bij ons kon komen. Maar het is lief."  Ik voelde Jughead zijn ademhaling onregelmatig worden en zijn oogleden begonnen te trillen. " Hij word wakker. " Fluisterde ik . Archie ging een beetje achteruit om Jughead zijn arm die zich uitstrekte te kunnen ontwijken. De zwartharige jongen wreef in zijn ogen en geeuwde. " Hey Jug, lekker geslapen?" Vroeg Archie sarcastisch. Jughead keek een beetje verbaast, zich afvragend hoelang Archie daar al stond. " Maar je geen zorgen, ik ben hier nog maar net." De roodharige lachte . " Ik zal ook niks tegen de rest zeggen." Zei hij knikkend naar mij. Jughead glimlachte naar mij en ik voelde mijn wangen rood gloeien. Ik kreeg een gevoel dat ik al jaren niet meer had gevoeld, het gevoel dat iemand om je geeft, en er echt voor je is.
________________________
Sorry dat dit zo kort is, maar anders kwam het niet uit voor het volgende hoofdstuk. 😅
Hopelijk vonden jullie het leuk.