Sevdiğim kim varsa ya zarar görüyordu ya da gidiyorlardı bilmiyorum ama bildiğim tek birşey vardı bu olay artık canımı fazlasıyla yakıyordu.
Bunca şeyin üstüne birde abimin hastalığını öğrenmem dünyamı başıma yıkmıştı gözlerimin önünde kan kusması iliklerime kadar sızlatmıştı.
Bunu öğrendikten yaklaşık 1 ay sonra anneannemi kaybettik çok önemli bir sınavımı geride bırakıp Amasya'nın yolunu tuttuk. Hepimizin canı yanıyordu en çok da annemin bir gece orda kaldıktan sonra sabah cenazesini gömmeye gittiler ağlamaktan helak olmuştu gözlerim. Abimin içeri girmesiyle gözyaşlarımı silmem bir oldu abimin yanında ağlamamaya dikkat ediyorduk çünkü stres onun en büyük düşmanıydı. Anneannem için oğlundan gördüğü eziyete dayanamadı kurtuldu diyorlar haklılar ama içim elvermiyordu çok üzülüyordum. Bunu abime belli etmemeye çalışmak çok zordu ama yapmalıydım onun için canımı bile verebilirdim. Her gece yatmadan önce nefesim kesilene kadar ağlaya ağlaya dua ediyordum. Allah kulunun üzülmesine dayanamaz o sesimizi duyar elbet. Yani anlicağınız hayyat zor arkadaşlar hayat çok zor yaşanılanlar ağır ama mecburuz bu can bize emanet edilmişse bizde ihanet etmemeliyiz. Gücümüzün son zerresine kadar sabretmeli ve savaşmalıyız. Son 2 haftadır her şey yolunda gidiyordu istediğim her şey oluyor, yüzüm hep gülüyordu. Tabi bünye alışık olmayınca şüphelenmeye de başlamıştım. Acaba bu kez beni ne yıkacak ne üzecek diye. Aksam en sevdiğim sanatçının konseri vardı ve ben bu konsere en yakın arkadaşımla gitmiştim en güzel günlerimden biriydi umarım yüzüm hep güler diye düşünürken bi sonraki gün okul çıkışı ablama gitmiştim. O güne kadar gözümden bir damla bile yaş akmamıştı o gün erkenden uykum geldi ve odaya çekildim. Sabahdan beri yüzüm asıktı icimde bi sıkıntı vardı kendimle baş başa kalınca içime bi hüzün çöktü ve ağlamaya başladım gözyaşlarım yüzümü yıkadı resmen, unutamıyordum aklımdan çıkmıyordu ve canım çok yanıyordu ağladıktan sonra rahatladım ve etkisiyle rahat bir uyku uyudum.
Mutsuz olmam için hiç bir neden yokken bile bi anlık aklıma gelen eskiler dünyamı başıma yıkabiliyordu ama artık buna izin vermicek ve yeni bi sayfa açacaktım beni mutlu eden insanlarla birlikte yeni tertemiz bir sayfa.
