İlk ADIM

BÖLÜM 2

Güven ruh gibidir. Terk ettiği bedene asla geri dönmez. İşte ben de güvenimi o gün Rüzgar'a karşı bütün duygularımı,güvenimi herşeyimi dilip atmıştım. Normalde Pazartesi sabahları benim için hiç iç açıcı olmamıştır. Ama sırf ona bütün duygularımı açıklayacagım gündü. Nasıl mutsuz olabilirdim ki? Okula giderken hiç özenmediğim kadar çok özenmiştim. Kıyafetlerimi yıkamış,ütülemiş,saçlarımı düzleştirip hatta hafif bir makyaj yapmıştım. Sırf ona karşı güzel gözükmek için. Kahvaltıya indiğim'de babam ve anneme sulu öpücük vererek neşeli bir şekilde kahvaltımı yapmış sohbet ediyordum. Servis geldiğini belli etmek istercesine kornaya basmıştı. Hemen çantamı alıp servise bindim. İçim öyle mutlu öyle huzurluydum ki midemde kelebekler uçuşuyordu. Her zaman kısa süren yolculuk sözleşme yapmış gibi bitmek bilmeyen,çekilmeyen bir hal almıştı. Okula geldiğimde deli gibi Rüzgar'ı aradım. Tabiki ben yani biz o zamanlar onunla çok sıkı bir dostluğa sahiptik. Ama ben onu dost olarak görmemiştim. İlk olarak sınıfa çıkdığımda onu sırasında göremedim.her yeri aramıştım ama hiç bir yerde bulamadım. Hatta bir arkadaştan rica edip erkekler tuvaletine bakmasını istemiştim. Ama malesef ki orda da yoktu."ufff nereye giderki" diye kendimce söylenirken okulun kazan dairesine bakmadığımı hatırlayıp bir koşu oraya gittim. Giderken aklımda acaba benim duygularıma karşılık verir mi?sorusu vardı. Kazan dairesine geldiğimde içerde bir takım gülüşme ve ufak dialoglar geçiyordu. Bir erkek bir de kız sesi yankılanıyordu kulağıma. Bir dakika!bu bu onun sesiydi ve içerideki ahh aman Allah'ım MELİS! Evet her iddasına varım. O Melisin sesiydi. Bir hışımla kapıyı açtım ve gördügüm manzara karşısın'da gözümden bir yaş akmıştı. Kendi kendime 'olamaz b-bu olamaz'demiştim.-Ahh hadi ama ben kimi kanırıyordum ki! Şuan ki aklım olsa asla ağlayıp ordan uzaklaşmazdım.- ben orayı terk ederken onlar ne olup bittiğini anlamamışlardı. Ben tuvalete gidip deli gibi göz yaşlarıma boğulurken kapı çalındığını fark bile etmemiştim. Elimi yüzümü yıkayıp sınıfa geçerken biri kolumdan tuttuğu gibi beni duvara yapıştırdı...

NOT: Arkadaşlar bu benim daha ilk kitabım. Sizin yorumlarınıza ,oylamanızao kadar ihtiyavım var ki size anlatamam. Ama özetleyecek olursam " Sizin Desteğinize" çok ihtiyacım var. Eğer hikayelerimi begendiyseniz oylarınızı bekliyorum!!!!