fake person

twenty three

Yıllar önce söylediği şeyin gerçek olduğunu düşündü Jungkook. O tombul yanaklı, minik çocuk şimdi tüm dünyanın konuştuğu ünlü bir adam olurvermişti.

Ayrıca dediği gibi,
çok güzel bir adamdı.
en güzel adamdı belki de;
Jungkook için en güzel adamdı küçüğü.

Şimdi ise o her şeyi içinde barındıran kahve küreleriyle gülümseyerek ona bakıyordu. O kahve küreler,

Dünyasıydı büyüğünün.
Yaşayabileceği ve yaşamak isteyeceği,
tek yerdi.

Hiçbir şey demeden yanına gidip kolları arasına aldı küçüğünü. Yıllardır hasretini çektiği kokusunu doya doya kokladı. Sarhoş oldu.

Sevdiği adamın kokusuyla sarhoş oldu.

Kollarını sardığı boyundan ayırıp alınlarını birbirlerine bastırdı Jungkook. Miniğinin gözlerine bakıp gülümsedi. "Seni özledim."

Gülümsemesine karşılık verip büyüğünü kendine çekti Jimin. Uzun zamandır dokunmak istediği dudakları tattı,

Midesine kelebekleri davet etti.

Sertçe dudakları arasındaki dolgun eti emdi Jungkook. Küçüğü de onun hareketlerine uyup üst dudağa yavaşça baskı uyguluyordu.

Jimin ağzının içinde dans eden dili fark edince sırıtıp ellerini büyüğünün boynuna doladı.

İkisi de birbirlerini arzuluyordu.

Hemen şu anda,

Sahip olmak istiyordu Jungkook sevgilisine.

Zor da olda kendini geri çekip tekrardan uzun kollarını ince bele doladı Jungkook.

"Tüm gece bizim olacak Mochi."

. . .

"Jungkookie..."

Büyüğünün göğsüne yasladığı kafasını hafifçe kaldırdı Jimin. "... Bana dediğin şeyi hatırlıyor musun?"

"Tam da şu an olduğumuz yerde dediğim şeyi mi?" dedi gülümseyerek Kook. Küçüğün neyden bahsettiğini çok iyi biliyordu.

"Tam da o dediğin şey." yeniden kafasını sıcak bedene koyup devam etti. "Çok güzel olacaksın demiştin Kookie. Ne kadar şaşırdığımı biliyor musun? Sonuçta ben bir erkeğim ve-"

"Çok güzel bir erkeksin." diyerek sözünü kesti Jimin'in. "Kızlardan daha güzelsin. Görüp görebileceğim en güzel erkeksin sen Park Jimin. Benim güzel erkeğimsin."

Duydukları yanaklarını kızartmıştı küçüğünün.

Şimdi ise...

Kafasını koyduğu yerden sevdiğinin kalbini dinleyebiliyordu,

Kokusunu içine çekebiliyordu.

Cennet nedir ki bunun yanında diye düşündü.

Jungkook benim cennetim.

"Hep böyle mi olacak Kookie?"

Hafifçe kaşlarını çatıp, konuşan küçüğüne baktı Jungkook.

"Hep böyle gizli mi buluşacağız?" ona bakan büyüğüne çevirdi gözlerini. "Ben yaşadığım her an seninle olmak istiyorum. Kimseden korkmadan elini tutabilmek, sarılabilmek istiyorum."

Uzun parmaklarını miniğin saçlarında gezdirdi büyüğü. "Sabret Mochi. Yakında birlikte olacağız. Özgürce, izin almadan buluşacağız. Ama sadece biraz daha sabret."

"Ben sabretmek istemiyorum Kook. Hemen şimdi... herkese söylemek istiyorum. Tüm dünya bilsin istiyorum. Seni ve beni konuşsunlar istiyorum. Aşkımızı konuşsunlar, bizi desteklesinler istiyorum." kendini yukarı çekerek burnunu büyüğününkine değdirdi Jimin. "Biliyorum... Bu işime zarar verebilir. Ama vermeyebilir de değil mi? Belki de herkes bu güzel habere sevinecektir. Hatta... daha çok kişi bizi sevmeye başlar hm?"

Gülümseyerek sevgilisinin minik burnunu kendininkine sürttü Jungkook. "Eminim ki, herkes bizim aşkımızı konuşacak Mochi."