The Billionaire's Bodyguard

Chapter Six

Chapter Six: Another side of my Boss

** I will be using 3rd person Point Of View, Im not really good into this pero try na din natin. If something goes wrong, any typos and such. Let me know at the comment section below. I actually dont Proof Read my stories before posting so yeah! Let me know..

----💑----

Kanina pa nakatulala si Zara sa Kisame ng kanyang kwarto, Hanggang ngayon kasi ay hindi parin siya makamove on sa inasal ng Boss niya.

She did not expect that from him! Imagine? Talagang pinaghimay siya nito ng isda. Ito din ang naghatid sa kanya sa kwarto niya at nagbilin na inumin niya ang gamot niya. That does not sound Lux Aiden Montemayor, At all!.

Napabuntong hininga na lamang siya at inilabas mula sa bed side table niya ang kanyang baril, Lilinisin na lamang niya iyon kesa mabaliw siya kakaisip sa pinaggagawa ni Lux.

She was at the middle of assembling her gun when the door opened, tumambad sa kanya si Lux na may dala-dalang tray.

Agad na kumunot ang noo nito ng makita ang hawak niya, pero hindi na siya nagabalang itago iyon dahil normal lang naman na may baril siya. Hindi naman siguro iyon nakakapagtaka.

"What are you doing?"

"Nililinis ko lang ang baril ko, parang kinakalawang na eh." She let out a faint laugh to hide her nervousness. Kung kaba bang matatawag ang nararamdaman niya. Her heart is beating in a crazy manner!

"I told you to rest." He shot me with a deadly glare.

"Ganito ho ako magpahinga, Sir." she jokingly answered trying to lighten the mood.

He step inside her room and walk towards her. Dahan-dahan nitong nilapag ang tray sa mesa niya. Isang tea ang laman niyon at pasta dish.

"Ay tamang meryenda, Sir."

"Tsk. Put your gun away and eat."

She obliged right away, Naamoy niya kasi ang pasta at alam niyang sea foods ang ginawang pansahog doon.

Magana siyang kumain, Nakalimutan na naman niyang nakatayo pa doon sa gilid niya si Lux at matiim na nakatingin sa kanya. Ang lakas pa ng loob niyang sabihan si Louie tungkol sa pag focus sa surrounding gayong siya pag iniharap sa pagkain pati pagiging alagad ng batas nakakalimutan niya.

"You have a tattoo." Natigilan siya sa pagsubo ng magsalita si Lux. Tiningnan niya ito at nakita niyang nakatuon ang mata nito sa kaliwang pulsuhan niya kung saan siya may tattoo.

"Ah, eto? Nakuha ko to nung 18 years old ako. Unang araw kong trainee sa Sparrow Unit." Ibinaba niya ang pinggan, At ipinatong sa tray na kinalalagyan nito kanina.

"That is a Sparrow?"

"Yeah, Sparrow means Love, Loyalty and Commitment." Sagot niya sabay haplos sa pulsuhan niyang may tattoo.

Dahan-dahang umupo si Lux sa upuan na nasa gilid ng kama niya. He's eyes wasn't leaving her. Parang andami-dami nitong gustong itanong pero nag-aalangan.

"Why did you become a soldier?" Atlast he asked, inaasahan na rin naman niya ang tanong nito. Marami na ang nagtanong sa kanya ng ganoon pero ngiti lang palagi ang sagot niya.

"I was raised in a different way. The things that was thought to me was different from what's the truth. I choose this, because I wanted to pay for all the debt I have in the past." Alam niyang malabo ang naging sagot niya, pero ayaw niyang malaman nito kung sino siya noon. O ano siya noon, dahil natatakot siyang kamuhian at tingnan na parang demonyo. The Demon that she was before.