"Why is it life so unfair?"
"Mahal kita pero, sadyang may mga problemang dapat ayusin."
Sabi nga nila "Life will never be easy and it will never be fair." Syempre ganon talaga ang buhay, up and down.
Parang elevator, when you got...
I made up my mind and kailangan na talaga ng paaran, ayoko namang madamay mga kaibigan ko para dito. I mean, I can sacrifice, wag lang sila. Madami na silang sinakripisyo.
I came in this decision that I should take this, and ayun nga I give my final words to Mist. Masakit syempre, kasi parang kapatid na din talaga turing ko sa dalawa. Kaya lang diko kayang madamay pa sila.
After kong makapag speech kay Mist, umakyat nako, at saktong tumawag si Oppa Nam.
"Yes oppa? Gagayak nako. Gimme 5 minutes more. Then paparadahin mo na yung sundo ko." bilin ko. Saka ko pinatay yung tawag.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
As usual just black dress, and white pouch.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Maya maya pa pumarada na ang Lexus X na kotse sa harap, bumaba na din ako para makasakay at makaiwas narin sa tanong ni Mist, masakit kasi baka di pako makaalis eh.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
I make sure bago ako makasakay, tumingin muna ako sa bahay. Tanging tumatakbo lang sa isip ko eh, "Please wait, I'll fix this." ganyan lang saka ako sumakay sa kotse.
"Brace yourself baby." nagulat ako ng nandito pala si Oppa Nam.
"Kuya?" "Anong ginagawa mo dito?" tanong ko.
"Oppa Duties. Alam mo naman na siguro diba? Inaayos na nila Hyung Yong yung iba! Basta tatagan mo lang sarili mo baby pwede ba yon?" tanong nya sakin. Ramdam mo din kasi sakanila yung di sila pabor sa nangyayare, well sino nga ba naman kasi papayag ng ganon eh?
