❤Adım Gibi Sevda❤

Kafam Karışık

Uyandığımda emre baş ucumdaydı ve tabi oda da babannem,dedem ve ablam vardı.
"İyi misin?Sevda..".
"İyi sayılırım babanne". "Şu dikiş olayı olmasaydı,daha iyi olurdu." "Yine kötü oldumm."
"Sakin ol, sevda geçecek tamam mı?
"İnşallah".
"Neyse, ben biraz uyusam yorgun hissediyorum kendimi".
"Uyu,bakalım sonra yemeğini yiyip ilâçlarını içeceksin".
"Uf!,ya tamam ilâç, yok hastane sevmediğim şeyler beni buluyor ya."
Babannem kısık sesle konuşmaya başladı."
"Efendim, babanne."
"Ayıp kızım, hocan o senin uf filan ne"?
"Peki babanne".
"Siz gidin isterseniz yemek yiyin aç,kalmayın."
"Sağol oldum duralım".
"Yok, teyzem hadi üçünüzde gidin ben yanındayım, sevdanın hatta sonra bi güzel uyuyun olur mu"?
"Sağol,oğlum bi yemek iyi olurda uykuyu olur da  ilk yemek."
"Tamam teyzem siz gidip giyin hadi".
Kafamı çevirdim. Sevda uyumuştu hemen. Yorgundu nasılda ellerimi yavaşca yanağına dokundurdum. Kendime engel olamıyordum. Nasılda yumuşaktı yüzü. Sanki bir bebeğin yüzüne tutuyordum.
"Kurtar, beni emre.. kurtar".
Sayıklıyordu ne görmüştü ki. Emre diyordu; birde adımı söylüyordu. Acaba sevda da beni seviyormuydu. Bir isim söylemeylemi. Etki altında kalmıştı. O yüzden ismimi söylüyordu. Hala bıçaklanmayı atlatamadı ve o adamları. Keşke gebertebilseydim ama ne gelirdi gelimden ki. Hem kaçtılar hemde elime ne geçecekti ki. Hapise girecek hasret kalacaktım sevdaya.. En güzeli benim bıçaklanmam olurdu.
Birden sevda uyandı hıçkırarak ağlıyordu. Yanına sokuldum.
"Sakın ol olur mu?
"Ben çok korktum gitmiyor gözümün önünden".
"Korkma geçti, artık hadi dinlen biraz yemek yiyiceksin".
"Canım istemiyor".
"Bak, sevda iyileşmen icin yemen gerek tamam mı?".
"Peki,tamam emre".
"Aferin,".
"Ayna var mı? Burda".
"Ne yapacaksın  aynayı".
"Yüzüme  bakacağım sahi, telefonumdan bakarım".
"Al,telefonun burdaymış".
"Ahh!bu ne morarmış gözlerimin altı".
"Düzelir hala çok güzelsin".
"Anlamadım".
"Şey,şey... yani düzelir" "Acıyor mu?".
"Hayır".
Baktım,yemek geldi hemen tesbiyi aldım. Yatağın ortasına yanaştırdım masayı .
"Çok pratik ya bu masa".
"Ye bakalım hepsi bitecek bunların".
"Bunların hepsimi".
"Evet,çorba var burda iste. Sonra sulu yemek. Ekmek var.
"Tamam,yiyorum bak".
Çocuklar gibiydi şuan ve ben her halini seviyordum. Şurda kaç gün olmuştu ki seveli ama ben baya aşık olmuştum.
Yemegini bitirdiği gibi biraz durdu yatağında gözleri açık. Sonra uyuyakaldı.
Sanki yıllardır vardı içimde. Benimleydi şuramda ben fena aşık oldum baya hemde.
Kapı çalındı sevdanın babanesi girdi içeri.
"Oğlum, yorulmuşsundur sen,git evine hadi".
"Yok teyzem iyiyim böyle ben"
"Olur mu"? Hiç git evine dinlen." "Sağol evladım kimse yapmazdı yaptığını."
"Olur mu tabi yapıcam."
"Görüyorum gözlerin kapanıyor senin hem okulunda var."
"Peki madem gideyim ben teyzem yine gelirim."
"Tamam oğlum zaten çıkar herhalde doktor yarın taburcu ederiz dedi".
"Gerçekten mi?iyi o zaman teyzem ben gidiyorum."
"Allaha emanet ol evladım."
"Sende teyzemm."
Odadan çıktım ve doktorun odasına gidecekken karşımda bitti.
"Ohh.. Emre gidiyormusun"?
"Malesef ısrarda etti sevdanın babannesi." "Hemde okulum var istesemde kalaman."
"Olsun, zaten yarın taburcu edicem sevdayı."
"Evet,bana dediler de gerçekten mi"?
"Burda kalcak hali yok ya hastamızın dime ama."
"Tamam o zaman görüşürüz kolay gelsin."
"Sağol hadi dinlen sende."
"Dinlenicemm sağol."
Hastaneden çıktığım gibi  telefonum çaldı. Hızlıca arabama bindim. Birdaha çaldı. Açtım;
Alo,buyrun
Şırıltılı bir öksürük sesi geldi önce sonra sesten tanıdım.
"Ben abi nasılsın".
"Murat,sen nerdesin".
"Yurt dışındayım abi tabikide".
"Neden acayip konuşuyorsun". "Cümleler ne oğlum ne oluyor sana".
"Hiç abi birşey yok neyse kapatayım ben".
"Seni o kadar aradım açmadın telefonlarımı". " Ne oluyor bakalım söyler misin"?
"Birşey yok abi kapatıyorum neyse kendine iyi bak".
"Murat... dur kapatma murat..
Telefondan ses gelmiyordu ve dıtlama  sesinden anlaşılmıştı kapattığı.
Ne oluyordu murata böyle anlamıyordum.
Eve girdiğim gibi hemen odama girip,   üstümü çıkarıp banyoya attım kendimi. Suyu açtım. Suyun altında sanki rahatlıyordum. Biraz aktıktan sonra duştan çıktım havluya sarıldım. Öyle iyi gelmişti ki. Sadece ıslatmıştım kendimi rahatlamak için. Kurulanıp üstümü giyinip; direk  yatağa girdim. Bir yandan sevda;bir yandan kardeşimi düşünüyordum.
Aklıma bir anda ailem geldi ne zamandır,Annem ve babamı ziyarete gitmiyordum çok yoğundum okula git gel derken yoruluyordum. Gözlerimi kapattım. Kendimi uykuya teslim ettim.

Merve  Akyol
Yorumlarınızı beyenilerinizi bekliyorum. Saygılarımla