❤Adım Gibi Sevda❤

İzin,günlük ,telefon

Doktor karşımdaydı. Ellerini bağlamış bana bakıyordu. Ne yapacağımı bilemiyordum. Yakalanmıştım ve yasaktı izinsiz girmek.
"Ne işiniz var burda beyefendi"
"Şey ben".
"Siz nasıl izinsiz girdiniz". "Büyük bir suç bu ve doktor önlüğü giydiniz".
Ne diyecektim bilmiyorum. Ne cevap verecektim ki şimdi.
"Tamam doktor bey haklısınız ama birde beni anlayın".
"Neyinizi anlıyım bu odaya girmenizin".
"Bakın diğer doktor,izin vermedi hastayla görüşmeme çok görmek istiyordum. Kendime engel olamadım. Çünkü;....
"Çünkü;... ne beyefendi".
"Çünkü; ben o içerde yatan bıçaklanan, kıza aşık oldum". "Aşık olduğumu anladım. O kızı korumaya çalıştım beceremedim". " Ben bıçaklanacakken o kız benim önüme geçti ve bıçaklandı". "Kendimi suçlu hissediyorum durumunu merak ediyorum".
Doktor sadece susmuş bana bakıyordu.Doğruydu kendimi şuçlu hissediyordum. Hem de fazlasıyla.
"İsterseniz beni polise verin razıyım, haklısınız ama birde benim acımdan bakın, sizin sevdiğiniz olsa ya da evliyseniz, eşiniz bu durumda olsa ne yapardınız". "Birde şöyle düşünün sizin görmeme ihtimaliniz yok doktorsunuz".
"Tamam anlıyorum sizi".
"Anladım cezama razıyım".
"Hayır polise vermicem sizi bakın ben sevdiğim kızı kaybettim". "Yıllar önce ve sizin gibi cesaretli olamadım". "Daha üniversiteye hazırlanıyordum". "Başka bölüm istiyordum". "Aynı size yapılanı yaptılar bana da göstermediler, sevdiğim kızı ve sonra ölüm haberini aldım". "Belkide odaya girebilseydim ellerini tutabilseydim duyardı hissederdi". "Tabi kader Allahın ömrü ama son zamanlarımı geçirirdim sevdiğim kızla".
"Sonra ne yaptınız peki yani hayatınızda bekar mısınız?".
"Sevdiğim kurtulmadı, başka insanın hayatı kurtarmak için bir sene geç üniversiteye başladım inanabiliyor musun? Onun için çalıştım gece,gündüz demeden çalıştım gördüğün gibi doktor oldum". "Ondan sonra sevebilecek birini bulamadım. İşe verdim kendimi ve bulacağımıda sanmıyorum".
"Allah büyük inşallah çıkartır karşına birini".
"Sen beni bırak şimdi,hadi sevdiğin kızı görmeye git odaya".
"Gerçekten izin verdiniz mi".
"Hangi doktor aşkın önünde durabilir ki". "Anca boyun eğerim aşka hadi gel gidelim?.
Allah razı olsun doktor, teşekkürler".
Koridora çıktık. Tam ilerlerken doktor omzuma dokunup durdurdu.
"Herkes girmek isteyecek,  mecbur siz girdikten sonra bir kişiyi daha sokacağız odaya".
"Tamam doktor bey".
İlerledik, bizi gördükleri gibi ayağa kalktılar.
"Doktor nasıl torunum görebilecek miyiz?".
"Evet,ama iki kişi giricek, birtanesi bu beyefendi kendini sorumlu hissediyor".
"Ben giriyorum,içeri".
Babaannesi ayağa kalktı hiç kimse birşey demedi".
"Peki babannenne gir, kardeşim inşallah iyi olacak".
"İyi olacak torunum iyi, babannen girsin içeri ondan sonra yemek alayım sana, birşey yemedin".
"Yok dede aç, değilim uyansın sevda oyle yerim".
"Öyle olur mu?başın döner sonra ben anlamam".
Yanlarına gittim ve sevdanın ablasına dönerek konuşmaya başladım.
"İsminiz nedir sakıncası yoksa".
"İsmim sevgi sizin".
"Benim de emre memnun oldum".
"Bende öyle teşekkür ederiz tekrardan size".
"Rica ederim". "Bakın ama yemeğinizi yemeniz gerek". "Güçlü olmalısınız kardeşiniz için". "Sevda çok güçlü bir kız inanıyorum uyanıcak".
"Evet,çok güçlü ben onun gibi hiç olamadım". "Sağol emre herşey için tamam yiyicem yemeğimi".
"Hadi teyzecim ilk sen gir".
"Sağol doktor oğlum"
Sabırsızlanıyordum içeri girecek olmama,Kim bilir, nasılsa uyuyordur.
Oturdum ve kenarda sevdanı çantası gözüme çarptı. Kararsızdım okumak geliyordu, içimden ama bir yandan özeliydi, sonuçta uygun olmazdı.
Çantayı hızlıca aldım ve yenik düştüm  Pembe renkte bir günlük mü normal defter mi çözemedim. Çok özel tasarım. Pembenin üstünde siyah yuvarlaklar benek, benek ve ortasında yıldız siyah ve pembeli.
Bu defteri açacaktım. Merak ediyordum. İlk sayfasını açtım. Günlük yazmıştı el yazısıyla. Diğer sayfayı açtım ve okumaya başladım.
Aşka inanmadığından hiç aşık olmadığından basediyordu. Aşkın boş birşey olduğunu insanların neden aşık olduğunu anlamadığından ve aşık insanın neden gözünün kör olduğundan.
Defteri kapadım ve çantaya koydum. Yeterdi bugünlük, Öğrenecektim, Neler düşünüyor, hissediyor.Sesime hakim olamadım. Fazla çıktı.
Aşk yoksa neden ben sana aşık oldum. Neden sevda neden?
Efrafıma bakındım neyseki duyan yoktu. Ayağa kalktım ve teyze gelip oturdu. Gözyaşlarını mendiliyle silerek.
"Buyrun sizde sıra".
Öyle teyzenin haline üzülmüştum ki doktoru duymadım.
"Beyefendi beni duyuyor musunuz?"
"Ah! Şey pardon evet tamam giriyorum dime".
"Evet giriyorsunuz hadi geçin yalniz yarım saat size süre veriyorum". "Daha azdı, ama anladınız süreyi iyi değerlendirin". "Hadi geçmiş olsun tekrardan".
Odanın kapısını açtım. İçeri girdim.
Evet,sevda yatıyordu. Tuhaf oluyordu insan böyle. Garip birşeydi.
Yavaşca yürudüm ve sandalyeye oturdum. Beni duymasada konuşmalıydım sevdayla içimden ne geçiyorsa anlatacaktım bu yarım saatte. Ellerini tuttum hafifce,elime kenetledim.
Hayatıma nasıl girdin sen böyle güzel kız. Birden telefonum çaldı. Sinirle telefonu aldım ve baktım. Kulağım koydum. Tanımadığım numaraydı.
"Alo:".
"Abi, ben kardeşin".

Merve Akyol

Diğer bölümde ne olacak merak ediyorsanıź diğer bölümü kaçırmayın.