Sımsıkı giyinmişiz. Hava çok soğuk üşüyoruz da bir yandan ama birbirimizin yanında olmamız, hayalini kurduğumuz yerde olmamız ayrıca ellerimizi sıkıca tutuşumuz bunu harika bir hisse çeviriyor.
Yere uzanmışız ve kutup ışıklarını izliyoruz. Bizim hayalimizdi bu...
Gökyüzünün o eşsiz manzarasında, mavi yeşil ışıkların yansıması yüzümüze vuruyor.
Hiç bir kareyi kaçırmamak için gözlerim sürekli sağa sola dönüyor. Sağa sola dönen gözlerim birden Junho'ya ilişiyor.
Ve bir şeye odaklanınca sıklıkla kırptığı gözleri şimdi tam da o hale bürünmüş ve benim yüzümde... Ben kutup ışıklarını o ise beni izliyor, en başından beri... Asıl manzaram o oluyor. Gözlerini, burnunu, dudaklarını inceliyorum sanki daha önce hiç yapmamışçasına. Ellerimi daha çok sıkıyor. Bir olmak istercesine.
Parmak uçlarında kalbinin atışını hissediyorum. Hızlı hızlı... Bu adamın gözlerinde kendimi görüyorum.
Kalbi kalbime dokunuyor. Benim için en tanıdık; ses,yüz,nefes...onunki.
Daldığı rüyadan uyanır gibi oluyor bir anda ve benim de ona baktığımı farkediyor dakikalar sonra. Dudaklarının kenarları kıvrılıyor önce, sonra gözleri gülüyor.
Isınıyorum... Gülüşü benim gün ışığım. Eritiyor içimi. Havadaki soğuğu kırıyor ve sanki alev topu gibi yayılıyor dünyaya.
Daha çok yaklaşıyor bana ve kıvrılan dudakları öpücük konduruyor alnıma. Uzun süreli ,sevgi dolu , sıcacık bir öpücük bu. Alnımdan ruhuma kondurulan... Ve bir fısıltı kulağımda:"Seni seviyorum"...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
His...
Short StoryEfsaneye göre anka kuşu küllerinden doğar. Doğar ve tüm ihtişamıyla tekrar yanacağı güne kadar var olur. Tam öldü derken yeni bir hayat bahşedilir ona... Bizler tekrar tekrar var olamayız ama benim kelimelerim tekrar var olup bambaşka bir hayale göt...
