Nelerden vazgeçtin?
Hiç dönüp baktın mı anılarına?
Gördün mü kaybettiklerini?
Gördün mü hatalarını? Düşmanını?
Hep parmak ucunda yürüdün,
Anılar uyanmasın diye.
Hatırlayıpda kalbin kırılmasın diye.
Unutmak istedin,unutamadın.
Sende rafa kaldırdın.
Ama ben hâlâ eski günlüğümü okuyorum.
Hâlâ seni hatırlıyor ve anıyorum.
Kaybettiklerimi,vacgeçtiklerimi hatırlıyorum.
Her gün anılarım tarafından sorguya çekiliyorum.
Taaki kalbim kırılana kadar.
Keşke bana yaşattıklarını sende çeksen demek istiyorum ama diyemiyorum.
Seni hâlâ çok seviyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yalnızlık
PoesíaBazen insanın anlatacak çok şeyi vardır içinde, ama anlatacak kimsesi yoktur. çevremde yok, içimdekileri anlatabaileceğim biri. Bana arkadaş, yalnızlığıma sırdaş olur musun?
