Enchanted: The Lightning's Curse

Chapter 2

Inside the mirror

~~~~~~~

   Its already my birthday. I dont know if I should be happy or sad dahil bawat araw na dumadaan ay lagi akong nanghihina. Ang putla ko na, I always lose my balance at para na kong mahihimatay.

Its 12:30 in the morning and alam kong pag hindi pa ko nakalabas ngayon di na ko makaka labas ng bahay kahit kailan.

   I need to go out somehow. Kahit mag park lang ako ng ganitong oras ikasasaya ko na. Yung ako lang may isa.

   I need to a place to unwind or else I'm gonna waste my remaining time here in my room and feeling the pain that my body is causing me.

I need to go out.

I opened the door to my balcony and I saw my mother's personal body guard sa may gate at sa baba ng room ko naka tambay.

    Seriously, it's passed midnight! Wala bang antok sa mga taong yan? Argh.

   Bumaba ako ng balcony gamit ang kumot ko at nagtago sa may bush sa garden. Problema ko nalang ang pag alis sa gate.

    I need a diversion. Kumuha ako ng bato sa ilalim ng halaman at binato sa may likuran ng bahay.

    May umalis na dalawang guard at may isang natira. Habang nakatalikod sya ay mahina kong nabuksan ang gate. Nang nakalabas ako ay agad akong nagtago sa mga poste sa harapan ng bahay namin, Mapuno naman dito kaya di ako makikita.

   "May tao ba dyan?" boses ng guard.

"Meow." I tried my best to sound like a cat.

  "Sus pusa lang pala, makabalik na nga." he said as I heard footsteps getting lighter and lighter.

   Nung di ko na narinig ang mga paa nya ay umalis na ko. I'm currently wearing a shirt na may jacket rin, high waist pants and a cap.

     Ang lamig tuwing gabi. Its fascinating that I actually get to see this. Seeing myself miserable is painful. But my parents, everytime they look at me when I'm sick, I know they're hurt.

     May pera ako pang taxi at kahit na di ako sanay I've always seen this on televisions. I'm sure I'll be fine.

    Una kong pinuntahan ang park. Last akong punta dito bata pa ko eh, di ko na maalala. Umupo ako at biglang may lumapit na lalaki sakin.

"Hi miss? Parang masyado na atang gabi para lumibot ang isang anak mayaman na katulad mo?" he smiled.

  "Hmm halata bang anak mayaman ako?" tanong ko, awkwardly smiling. "Unang una walang mag pa pandorang mahirap sa park. At wala ring mag si sling bag na Gucci sa park."

   Napansin ko yung mga suot kong yon. "Ahh hehe." napakamot nalang ako sa ulo. "Ikaw ba, buti nandito ka?"

   "Wala naman, talagang nagmumuni muni ako tuwing gabi." sabi nito.

"Ano palang pangalan mo?"tanong ko.

   "Joshua." sabi nya. "Ikaw? Hulaan ko pati pangalan mo halatang pang mayaman."

   "Rebecca Lucas." nung sinabi ko yon ay biglang gumalaw ang mga puno sa hangin at kumirot ang kamay ko.

"Ganon ba ko ka mukhang mayaman at pati sa pangalan ko alam mo rin?" Natawa lang kaming dalawa. "Gusto mo bang pumasyal?" tanong nya.

    "You're a stranger." I doubted him. "You know my name, right?" he asked. "Yeah, Joshua." sabi ko. "So you do know me, meaning I'm not a stranger."

   I let out a laugh and said fuck it.  "Sige tara."

Palakad kami sa isang bazaar sa dulo ng street. Pretty lights and the music is getting in my heart.

   Habang palakad kami ni Joshua ay may sumusunod samin. Hinawakan ko ang braso nya at tumingin sya sakin. "Pag sinabi kong takbo, tumakbo Ka." saad nya. Tumango nalang ako.

   "Isa." he uttered, speed walking. "Dalawa." I could barely reach the way he walked. "Takbo!!" Tumakbo ako at narinig ko rin na tumakbo yung mga humahabol samin or sakin?

   Nagkahiwalay kami ni Joshua sa bazaar. Nasa malapit na ko ng dulo ng bazzar ng makita ko ang humahabol sakin na nakatalikod. Dahan dahan akong umalis tapos may biglang sumigaw ng pangalan ko.

   Si mommy.

Napatingin ako sakanya. "Takbo! Rebecca! Tumakbo ka!"

   Tumatakbo ako at nagkabungguan kami ni Joshua. "Joshua si mommy kailangan natin sya balikan."

   "Hindi pwede baka mapahamak ka. Makikita mo rin sila, alam kong may guard naman siguro ang mama mo kaya magiging ok lang yan kailangan na natin umalis!" Hinawakan nya ang kamay ko at tumakbo.

   Paalis na kami ng bazaar ng biglang may humarang na salamin saamin. Nakatingin saamin yung tindera ng salamin na yun at tumango.

  Biglang may bumulong. I looked around but there was no one.

Pumasok ka, Rebecca. Ligtas ka dyan.

   Dahan dahan kong pinasok ang kamay at nagulat na pumasok ito sa salamin. Nagtinginan kami ni Joshua.

    "TUMIGIL KAYO!" May sumigaw na lalaki sa likod at tumakbo papalapit saamin.

   Wala na kong nagawa kundi pumasok sa loob ng malaking salamin na itinitinda nung matanda at nahulog

   -----------

Yiieee successful sana tong story na to! Leave your comments down below at wag mahihiyang magtanong 😂

                                     -Aireng