Epilogue

37 9 2
                                    

(A/N: Hehe ngayon ko lang naisipang nag epilogue eh)




Robert's POV




Hindi ko akalaing it's been 30 years since my princess died. Matanda na ako. Madaming pangyayari na ang lumipas... pero hindi ko pa din sya nakakalimutan.






That agreement para lang maprotektahan ko si Denise...






Flashback...






"Move to our." Sabi ko kay Maxelle. Ako ang umaktong principal non.




"And why would I do that?" Malamig nyang tugon. As usual.




"It's for..." bago ko pa matuloy ang sasabihin ko, inunahan na nya ako.







"I know about that. Kahit na mangyari ang inaasahan nyo, hinding hindi ko gagawin ang gusto nyo."







"Para sa ikapapanatag nya." Sabi ko.








Katahimikan ang bumalot sa min. Hanggang sa bumalik sa ng upuan at humarap sakin.








"Tsk. Bakit ba kasi lahat nalang ng gusto ko, kinukuha nyo? Sinira nyo na ang buhay ko. Pati magulang ko, dinadamay nyo. Pati ang babaeng pinakamamahal ko, hindi nyo kinaawaan. Ano ba talagang gusto nyo?"  Alam ko ang sinasabi nya. Ang nanay nya, namatay dahil nabaril. At isa sa mga tao ni Mr. Sandford ang may gawa. Pati ang mahal nya, si Denise. Yep, mahal na nya yon. At alam nyang may nagbabanta kay Denise.







Pero hindi nya alam na hindi ako sangkot don. Dahil nagpapanggap ako na Sandford eh.





"Hindi ako gumawa nun. Sinasabi ko sayong, tinutulungan ko nga sila! Pero wala akong nagawa nung ginawa nila yun. I swear, ginawa ko ang lahat pero hindi yun sapat para mailigtas ko sila!"








"Anong talent nya?" Bigla nya tanong.





"Magaling sya sa rubics. Rubic's cube."






End of flashback.






Yun lang ang tanging nairegalo ko sa kanya. Ang isang lesson na may kaugnayan sa bagay na huling regalo ko sa kanya.





"Papa!" Tawag sakin ni Jill. Kasama nya ang asawa nyang si Maxelle.





May dalawa na akong apo sa kanila. At isa naman kina Kisha at Drake.





"Papa! Wag kayong tumulala dyan! Magpahinga nalang kayo kung di maganda ang pakiramdam nyo." Alalang tono ni Jill. Sumang-ayon naman si Maxelle.






Hay... Denise. I hope, masaya kana at masaya na si Maxelle sa kapatid mo.







Bigla nalang sumakit ang dibdib ko. Hindi ako makahinga.







"P-papa!!" Agad na lumapit sakin sina Jill at Maxelle para alalayan ako.









Dinala nila ako sa sofa at pinainom ng tubig. Maya-maya, gumaan na ang pakiramdam ko.







"Ayos kana, papa?" Tanong ni Maxelle.









Tumango nalang ako. Maya-maya, dumating si Skyle habang kasama ang kanyang asawa na si Suzy at may kasamang tatlong bata. Ang dalawang anak nina Maxelle at isang anak nila.







"LOLO!!" sigaw nila at lumapit sakin para magmano. Natuwa naman ako. Ang babait naman nila.






"Mga apo, kamusta na?" Ngiting tanong ko sa kanila.








Pero nagulat ako ng may makita akong nakatingin sa bintana na isang babae.









Si Denise ba yun?









Kinusot ko ang mata ko at nakitang wala naman palang tao dun.








Imahinasyon ko lang yun.







Author's POV








Hindi alam ni Robert na nandun talaga si Denise. Buhay sya no! Ano ba kayo! Hahahaha binuhay ko syang magmuli hahahahha.








It's been 30 years since namuhay di Denise mag-isa. She met someone again that change her life.









Si Ryan.










(A/N: HAHAHAHA! YAAN NYO NA! VRENE PA DEN KASE! MEHEHEHEHE)







Si Ryan Lloyd Lopez ang napangasa ni Denise. Dahil, 24 years ago, namatay si Vello sa car accident, she was drunk driving her car because of their breakup. Yes, breakup nila ni Ryan.








Hindi lahat ng relationship, nagwowork. Sometimes, you just need to stop loving someone before you forget to love yourself. Ibinigay ni Ryan kay Vello ang lahat. But, as time passes, si Vello ang nalayo sa kanya. .










Then, Ryan and Denise met again. After 1 year, they confessed at each other and get married.










They have one child. And they love her so much. As well as they love each other. Pero may part pa din ng puso ni Denise na nandun si Maxelle, ang taong una nyang minahal.






Sabagay, first love never die.










Sa huling sulyap nya sa kanyang pamilyang masaya, ngumiti sya. Isang ngiti na nagsasabing miss na nya sila. Pero hindi na nya kayang magoakita sa kanila.









Kaya't mas pinili nya na umalis nalang.









I have love you, Maxelle. I still love you until now. But, this is the time for me to let go. Ibibigay ko na  ng buong puso ang pag-ibig ko kay Ryan.






Maging masaya ka, Maxelle. Kayo ni Jill. At ako, kami ni Ryan.


















The End


Inlove with a Rubic's PlayerTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon