CHAPTER 11:
One Year Later ..
David: Kleeve! Bro!
Kleeve: Oh? Bro? Nagmamadali ka ata?
David: Bro, sama ka naman samin.. birthday ni Rhea ngayon, remember?
Kleeve: Ay! Oo nga pala.. sorry bro nakalimutan ko ha? Sorry, pasensya talaga.
David: Don't tell me, hindi ka nanaman sasama? Bro, halos isang taon ka ng hindi sumasama sa mga lakad ng tropa..
Kleeve: Sorry talaga bro ha? Hindi ko pa talaga kayang magsaya ehh.. Tsaka gusto ni Leanne na laging magaganda ang grades ko kaya pupunta na lang ako sa library..
David: Bro, sa tingin mo gusto ni Leanne na nakikita kang ganyan?
Kleeve: (natahimik sandali at napa-isip) Mahirap syang kalimutan bro...
David: (hinawakan ang balikat ni Kleeve) Bro, kahit kami ay hindi pa rin matanggap ang pagkawala ni Leanne.. isa sya sa mga pinaka-iingatan naming tao sa mga buhay namin.. pero bro, we have to continue living our lives.. kilala mo si Leanne hindi ba? Ayaw nya ng may nalulungkot at nasasaktan ng dahil sa kanya.. bro, cheer up! Since nawala si Leanne, hindi na kita nakitang ngumiti o tumawa man lang kahit isang beses.. bro.. wag mong ikulong ang sarili mo sa nakaraan..
Kleeve: How can I do that bro? Kung hindi ko parin mapatawad ang sarili ko dahil sa pagkawala ng taong pinakamamahal ko?
David: You must forgive yourself bro.. wag mong sisihin ang sarili mo dahil hindi to kasalanan ng kahit na sino.. hindi magiging mapayapa si Leanne kung patuloy mong pahihirapan ang sarili mo.. wala namang may gustong mangyari to ehh..
Kleeve: (naiyak) Pipilitin kong patawarin ang sarili ko, ngunit hindi ko maipapangako..
David: Bro..
Kleeve: I have to go David, pakisabi na lang sakanila pasensya talaga.. At happy birthday kay Rhea..
(walk-out)
--Kleeve's House--
Jessie: Kleeve, can I talk to you for a minute?
Kleeve: (studying) Sure ate, tungkol san ba? Pakibilis lang po ahh..
Jessie: kleeve, sobrang nag-aalala na ko sa'yo..
Kleeve: (natigilan sa ginagawa) Bakit naman ate? Wala namang masamang nangyayari ahh..
Jessie: Kleeve, gusto ko na sineseryoso mo lalo ang pag-aaral mo. Pero ayoko na nawawalan ka na ng oras para sa sarili mo.. Ni hindi ka na nga nagsasaya ehh.. You don't even spend some time to have fun.. Lagi ka na lang nagkukulong dito sa kwarto mo..
Kleeve: Then what do you want me to do ate? Pabayaan ko ang pag-aaral ko at gumimik buong araw? Ganon ba? I promised Leanne na hindi ako magpapabaya sa pag-aaral ko and that's what I'm going to do..
Jessie: Kleeve don't push yourself too hard.. Alam kong ginagawa mo to dahil naguiguilty ka sa pagkawala ni Leanne.. BUT Kleeve.. kung si Leanne napatawad ka, bakit hindi mo mapatawad ang sarili mo?
Kleeve: Kasi.. Kasi.. Hindi ako nakabawi.. sa lahat.. ng mga kasalanan ko sakanya..
Jessie: Napatawad ka na nya Kleeve.. Ano pa ba ang gusto mong mangyari?
Kleeve: Gusto kong ibalik si Leanne ate.. Gusto ko na syang makasama..
Jessie: Then you have to wait until that day comes.. Makakasama mo rin sya Kleeve.. But don't ever commit suicide ha?!! Talagang hindi ka sa langit mapupunta at baka hindi mo na sya makita!
BINABASA MO ANG
Stage 4
RomanceAno nga ba ang mangyayari sa isang pag-ibig na nasira dahil sa mga kasinungalingan? Paano ba ito malalagpasan? At papaano kung isang araw may trahedya pa na dumating? Kakayanin kaya o susukuan na lang din?