Zeynep yanında masumlukla çizgifilmini izleyen oğluna bakarken bir taraftanda karnını tutuyordu.Minik oğlu koray babasının kopyası şeklindeydi. Küçücükelleriyle bazen babası gibi ellerini oynatıp bir şeyler anlatmayaçalışıyor bazen de tıpkı babası gibi ukalaca konuşuyordu.Zeynep onun her hareketinin babasına benzemesinden memnun birifadeyle gülümserken karnındaki ufak kızının da kendisinebenzemesini diledi. Onun gibi kıvırcık siyah saçları olsunkahcverebgi gözleri olsun istedi. Minik koray annesine dönerkengözleri uykuluydu.
“ babam gelmeyecek mi artık?”
zeynep korayın sorusuyla kaşlarınıçattıç kaç gündür eve geç gelen kerem yüzünden koray uykusuzkalmaya çalışıyordu. Babasını beklerken çizgi filmini izliyorve ardından da koltukta uyuyakalıyordu. Zeynep keremin evegelmemesinin nedenlerine kızmaya başlamıştı.
“iş..iş..iş” diye mırıldandı.Verdiği sözden dönmesine kızmıştı. Çocuklarına vakitayırması gerekirken şimdi o aptal işleriyle uğraşıyordu.korayınyeşil gözlerine bakarken onun hüzünle bakan gözlerini görümceyüzünü yumuşattı.
“ biraz sonra gelecek bebeğim”
koray homurdanarak ekrana dönerkenzeynepte suratını asıp telefonunu eline aldı. Keremin numarasınıtuşlarken sinirlenmeye başlamıştı. Onun burada olmasıgerekiyordu.oğlunun yanında.. telefon bir kaç kez çalarkensinirle bacağını sallamaya başladı. Telefondan ses gelincedikkatini o tarafa verdi. Karşıdan gelen fıratın sesiylekaşlarını çattı.
“ zeynep”
“fırat”
“zeyneeep”
“fıraat”
“zeynep”
“şaka mı yapıyosun sen ya! Fıratkerem nerede neden sen açtın telefonu”
“ ah sevgilim karın seni arıyor. Ahmüsait değil misin? Kendisi duşta tatlım sonra arasan”
“ fırat telefonu hemen kocama ver!”
fırat kıkırdayarak telefonu keremeuzatırken zeynep bu adamın asla değişmeyeceğini düşünmeyebaşladı.karşıdan gelen keremin sesiyle kaşlarını tekrra çattı.
“kerem neredesin sen bak koray senibekliyor”
“aşkım gerçekten gelmeyeçalışıyorum ama işim bitmedi”
“ ne işinden bahsediyorsun sen ya!Koray seni bekliyor diyorum”
“farkındayım ama-”
“ aması yok kerem! Buraya geliyorsunderhaaal”
zeynep sinirle telefono kapatırkenkoray annesinin bağırmasıyla koltuğun kenarından ona bakıyordu.Zeynep bir kaç adım atıp oğlunun yanına otururken onu kendineiyice çekti. Erkeklerin böyle olduğunu asla anlayamacaktı. Belkide oğlunun yıllar sonraki hali de babası gibi olacaktı. Korayınminik elleri zeynepin karnına gidince zeynep istemszice gülümsedi.
“ anne o ne zaman gelecek?”
zeynep elini oğlunun eline koyarkenşefkatle oğluna baktı.o asla şımarık çocuklardan olmamıştıyada mızmızlanıp yemek yemeyen. Babsı gibiydi işte. Olgun güçlüama çocuksu.
“ çook yakında gelecek birtanem”
“peki o gelince babam eve daha erkengelir mi?”
zeynep korayın bu sorusuyla suratınıastı. Koray babasını özlüyordu ve kerem nedense 1 haftadır evegeç gelmeye başlamıştı. Aklına getirdği diğer konuları hemenkafasından sildi. Ama içindeki meraklı zeynep iş başınageçmişti. Korayın kucağına uzanmasıyla kafasını oğlununsaçlarına geçirdi. Yavaş yavaş başını okşarken aklındakileridüşünüyordu. Kerem.. onu aldatabilir miydi? Ama daha yeni fıratlakonuşmuştu yani başka ihtimal olmazdı. Ya da fıratta keremleydi.Kaşlaır iyica çatılırken nisanı aramaya karar verdi. Ekrandanisanın ismini görünce hızla numarayı tuşladı. Telefonaçılınca zeynep heyecanla
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YALANCISIN SEN
RomanceNasıl bir aşk beklersiniz.kitaplardaki gibi sırılsıklam yada filmlerdeki gibi çok tutkulu ama beklersiniz değil mi aşık olmayı.. ya bir anda karşınıza çıkarsa aşk…hiç ummadığınız bir anda.. arabanıza binen bir kız yada yanlışlıkla arabasına bindiği...
