32-Hayal kırıklığı

3.2K 175 0
                                    

Daha ne isterim ki? Bu aileyi kaybetmemekten başka...

"Buğra abi."

"Efendim cimcimem."

Herkes dinliyor onları. Kumsal oturduğu yerden ayaklandı. Tam karşısında ki Buğra'nın kucağına gitti.

"Ne isteyeceksin cimcime?"

"Hani biz seninle evlenecektik ya düşündüm de olmaz o iş."

Dedi masum masum bakarken. Herkes kıkırdadı yeniden. Tuğba'ya baktım ne olduğunu anlamak için omuzlarını silkti. O da bilmiyor demek ki.

"Neden küçük hanım? Niye bırakıyorsun beni?"

Dedi Buğra üzülmüş gibi. Kumsal yanağına öpücük kondurdu.

"Sen çok büyüksün ama. Bak hesapladım; sen 27 yaşındasın ya ben senin yaşına gelene kadar 44 yaşında oluyorsun. Sana da yazık değil mi?"

"Öyle mi?"

"Öyle tabii. Hem ben sana birini buldum bile."

Dedi sırıtırken. Buğra "Öyle mi?" der gibi bir bakış attı. Sonra koca bir kahkaha patlattı.

"Kimmiş?"

"Mevsim ablam tabii ki! Bence çok yakışırsınız."

Deyince, Tuğba'ya baktım. Kaşlarını çattı. Uff n'oluyo yine ya!

"Çok isterdim güzelim ama gönlümde sen varken bu biraz zor."

Deyip Kumsal'ın yanaklarından öptü. Kumsal'da onun boynuna öpücük kondurdu. Onu da kıskanmalı mıyım?

"Bence de o iş biraz zor."

Deyince, prenses döndü bakışlarım. Sesi hem sinirli hem tehtit içerir gibi çıktı. Kıskandı mı yoksa!

"Bak Tuğba ablanda izin vermedi. En iyisi sen yine benimle evlen."

"Düşünmem lazım."

Dedi Kumsal bilmiş bilmiş. Hepimiz yeniden kahkahalar boğulduk. Seviyorum ben cicimemi. Neşe kaynağımız o bizim.

*

"Kahvelerimizi Tuğba yapsın bugün. Gelinimizin elinden içelim birde."

Dedi babam yerine otururken. Tuğba kızardı anında. Sonra ayağa kalktı.

"Hemen yaparım şimdi."

"Bende yardım edeyim."

Dedi ablamda ayaklanırken. Gözlerimiz buluşunca "Kızı sıkıştırma!" bakışı attım. O sadece sırıttı. Eyvahlar olsun!

*

"Bunu hiç unutmayacağım. Tavsiyen için sağol."

Gözlerime inanamıyorum. Prensesle ablam kıkırdıyor. Ben kıpkırmızı olmuş, mutfakta utandırılmış bir prenses beklerken ablamla bir olup kıkırdayan bir prenses geldi içeri. Şok oldum.

"Sadece birazcık konuştuk."

Sesiyle ablama döndüm. Bu hangi ara buraya oturdu.

"Önemli olan ne konuştuğunuz."

Dedim kaşlarımı kaldırırken. Ablam imayı anladı ki kocaman sırıttı.

"Bilmem. Hem gelinle görümce arasına girilmez."

Yerim sizin gelin görümce ilişkinizi. Şuan susuyorum ama bu o konuşmayı öğrenmeyeceğim manasına gelmez abla. Gece görüşürüz!

*

CAN SUYU'M (Tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin