Nerden başlasam bilmiyorum.
Herşey acı mutlu son yok.
Nerden başlasam bilmiyorum.
Yaralı bir güvercin misali,
Kanadımı kırdın.
Yüregimi kırdın.
Masumiyetimi, o benim daha sekiz yaşında ki gülüşlerimi kırdın.
Guvenim kırıldı, gözümden akan yaş kırıldı.
Kafamı uyumak için yastığa koyduğumda, uyuyamadığım uykularım kırıldı.
Ben sana çok sey verdim.
Verirken elim kırıldı.
Zira çok zarar yok, karşında sapa sağlam duruyorum.
Sadece içim kırıldı.
Şimdi söyle bana kadın.
Gitmek için neyi bekliyorsun.
Bana her gelişinde yaşama tutkum kırıldı.
Mutluluga umudum kırıldı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SAHRA
PoetrySeninle ölüme bile razıyım dediğimde yanlış anladın beni. Niyetim sensiz ölmek değildi.!
