Layအိပ္ခန္းတြင္အသက္မရွိေတာ့တဲ့အေလာင္းလိုအိပ္ေနတယ္ သူထဖို႔အင္အားလဲမရွိေတာ့ပါ
Krisရဲ႕ရင္ခြင္ထဲမွာကတည္းကအားကုန္ေနၿပီေလ
Kris သူ႔ကိုအေဆာင္ထိလိုက္ပို႔တာလဲသိတယ္ဘာမွျန္မေျပာႏိုင္ျပန္မလုပ္ႏိုင္ေတာ့ပါ Kris မျပန္ခင္ေျပာထားတဲ့စကားတစ္ခြန္း
"က်ေနာ္ခဗ်ားကိုလြယ္လြယ္နဲ႔လႊတ္ေပးမွာမဟုတ္ဘူး "
Lay အဲ့စကားကိုျပန္စဥ္းစားမိေတာ့တကိုယ္လံုးတုန္ရီၿပီးေခၽြးေတြလဲထြက္အရူးတစ္ေယာက္လိုျဖစ္ေနတယ္
Sehun : Lay ဘာျဖစ္တာလဲ
Sehun Layရဲ႕နဖူးကိုစမ္းၾကည့္လိုက္တယ္
Sehun : အဖ်ားလဲမရွိပါဘူး
Lay : ငါ....ငါ ဘာမွမျဖစ္ဘူး
ေျပာၿပီးေစာင္ကိုေခါင္းထိျခံဳလိုက္တယ္ Sehun ကိုျပန္ဆြဲ လိုက္ၿပီး
Sehun : ဒီေလာက္ပူတာဘာလို႔ျခံဳတာလဲ..
Sehunေစာင္ကိုဖယ္လိုက္ေတာ့
Sehun: နင္ဘယ္သူ႔အက်ႌ၀တ္ထားတာလဲ
Lay : ......
Sehun : teacher Kris အက်ႌလား
Sehun မတင္ကာမ်က္လံုးနဲ႔ၾကည့္လိုက္တယ္
Lay : Sehun ........ ငါ ေတာ့ေသရေတာ့မယ္
Sehun : ဘာျဖစ္လို႔လဲ နင္ဘာျဖစ္လာတာလဲ
Lay : သူ.....သူငါ့ကိုေျပာသြားတယ္ ငါ့ကိုလြယ္လြယ္နဲ႔လြတ္ေပးမွာမဟုတ္ဘူးတဲ့
ငါ...... ငါ ေၾကာက္တယ္
Sehun : ဘာမွမျဖစ္ဘူး စိတ္ၿငိမ္ၿငိမ္ထားေနာ္
"ကလင္း " လလင္း"ကလင္း"
Sehun : ဘာလဲKai
Kai : "Lay ဘာလို႔ဖုန္းမကိုင္တာလဲ သူဘာျဖစ္ထားတာလဲ"
Tao : "ငါ့ကိုေပး ငါေျပာမယ္"
Sehun : Kai , Tao နင္တို႔စိတ္ေအးေအးထား ဘာျဖစ္တာလဲေျပာ "
Sehun speaker ဖြင့္ၿပီး Lay ကိုေပးလိုက္တယ္
Tao :" စိတ္ေအးထားလို႔မရဘူး ဘာျဖစ္လို Layရဲ႕ပံုေတြ internet ေပၚျပန္႔ေနတာလဲ
ခု Lay နဲ႔တူတူရွိေနတာလား .... ဘာလို႔ငါတို႔သူငယ္ခ်င္းအေပၚဒီျပႆ
နာမ်ဳိးျဖစ္လာရတာလဲ "
Lay လက္မွဖုန္းကိုလြတ္က်သြားတယ္ Lay မ်က္ႏွာမွာ ေသြးမရွိေတာ့တဲ့အတိုင္းျဖဴဖက္ျဖဴေရာျဖစ္ေနတယ္
