The Fat Girl

Chapter 7

REVISED

Tumingin naman ako sa kanya at ngumiti ng kaunti. Pumunta ako sa katabi ng swing niya at umupo don. Looking up to the sky whereas there's no stars to be seen. It's so dim, so plain, so... Empty. Just like me, felt so empty. No love, just pain.

"Soooo Daniel, I didn't know you will go meet me here just to help me. And I thought Nep would help me instead of you." taka kong sambit sa kanya.

"Actually I was the one who texted you. I just lied that I'm Nephan so you won't ignore me." paglilinaw niya.

Napataas naman ako ng kilay sa sinabi niya. Ako? Mangi-isnob? Ano ako famous?

"I don't ignore somebody unless they only need some attention. Just like Sophia. Seeking enemy just for fame." buntong hininga ko. Tumingin ulit ako sa kanya. "and thanks for coming here. I just need someone to listen about my problems so I can ease the pain in my heart a little."

Tinignan naman niya ako sa mata, "You're bluer than blue I noticed."

"What you mean? Blue skin? Don't me, Niel." inis na sabi ko sa kanya, seryoso kasi niyang sinabi yun sakin.

Inirapan naman niya ako at tumingin sa kung saan, "spit it out. I'm now all ears. And don't call me Niel again." sabi niya.

Binaliwala ko na lamang ang mga pinagsasabi niya, "well my father wanted me to take the weight therapy an-" di ko pa natapos ang sinabi ko ng umeksena siya.

"Tinanggap mo ba?" taka niyang tanong sakin.

Tinignan ko naman siya ng masama, "patapusin mo muna ako pwedi?" inis na tanong ko sa kanya.

Napakamot naman siya sa kanyang batok at tumango na lamang.

"So I was saying my father wanted me to take the weight therapy and meet his new family and to look rensponsible in their eyes. An-"

"Tinanggap mo ba?" taka niyang tanong sakin ulit.

"Isa ka na lang, Niel." isang pang-e-epal mo ulit, magwo-walk-out talaga ako.

"Sorry naman, atat lang eh." sambit niya sabay nguso.

May pa-nguso-nguso pa di naman cute. Napairap nalang ako sa loob-loob, but now he's here to listen to my problems who am I to reject it? It's Daniel Ranada, the infamous bad boy of Surreal Akademya at ang nagseselos sakin kasi inaagaw ko si Nephan sa kanya. Bugok na yan, bakla pala with may effect-effect pa na malapit na mag-suicide dahil sa babae. Lah, baka nalaman nung babae na bakla siya at balak niyang magsumbong kay Nephan ang totoo kaya tinakot niya ang babae na magpapakamatay kasi di siya tatanggapin ni Nephan.

Hindi ako sumagot kaya naghari ang katahimikan ng ilang minuto. Tinignan ko naman si Niel at pinag-aralan ang features kagaya ng ginawa ko kay Nephan, at alam ko namang di ako ga-graduate sa pinag-aaralan ko sa kanya. HINDI matangos yung ilong niya AT di rin pango, like duhhhh magiging famous ba siya kung pango? Pede naman. BWAHAHAHA. May kaputian siya, baka naglo-lotion HAHAHA. Medyo pink yung labi niya, lip gloss yan teh. SOBRANG tangkad niya like hanggang balikat lang ako, pero pag-sexy na ako? HAHAHA BAKA HANGGANG BOOBS LANG SIYA EH.

"Have you heard about me committing suicide? I guess not right? A book worm like you doesn't care what's happening in the world where you existed." sambit niya sabay nigisi.

Napataas naman ako ng kilay, "Di porke't book worm ako ay wala na akong pakialam sa mga nangyayari sa paligid ko, it's just kinda useless to care to that person you don't even know. Like you. Strangers tayo, ni hindi pa nga tayo nag-uusap sa school eh. At di mo rin naman ako fan para damayan ka sa ka-artehan mo."

"Ouch." at umarte pa siyang nasaktan sa mga true words ko. "Sa mga salita mo... parang sanay ka ng iwanan ah." sabi niya sakin at tumawa ng mahina, pero maririnig at maririnig mo pa rin yung sakit sa pagtawa niya.

"Sanay na nga ako." sambit ko sa kawalan at ngumiti ng mapait, naramdaman ko naman na nilingunan ako ni Niel. At nakaraang minuto pa ay hindi pa rin siya huminto sa pagtitig sakin.

"Bugok ka ba?" inis na tanong ko sa kanya sabay lingon.

Ang creepy lang l0l

"Maganda ka rin naman pala." seryosong sabi niya sakin.

Bigla namang huminto yung mundo ko, at parang lumiwanag ang paligid ko habang nakatingin sa kanya. Yung puso ko sobrang bilis na kumakabog-kabog, hindi yung sa horror scenes na bigla ka nalang manenerbyos sa takot. Pero ibang klase to eh, parang ang sarap lang sa pakiramdam. Sa ke-tagal-tagal kong hindi nararamdaman ito hindi ko na alam kong ano ang ipinapahiwatig ng puso ko.

"HAHAHAHA NAMUMULA KA OH! JOKE LANG EH! HAHAHA!" bigla naman akong napabalik sa reyalidad ng humagalpak siya sa tawa habang dinuduro ako.

"A-Anong ibig mong sabihin? Di totoo yunnn?" Nagtataka kong tanong sa kanya.

"Sad to say hindi eh, sobrang layo mo sa mga pinapangrap kong mga chicks. Ang taba-taba mo, gusto ko curvy ang katawan, malaki ang boobs, malaki yung pwet para satisfied ako sa mga exercise! Ang dami mong pimples at may eyeglass ka pa na parang alien-made, at lastly gusto ko makinis yung face, matangos ilong pero okay na yung sayo." panglalait niya sakin.

"Waooo nahiya naman ako! WHOOOO! Yung hinahanap mo kasi eh yung SEX OBJECT o whatever." irap ko.

Lumipas pa ang mga ilang minuto na puro asaran ang sinasabi namin, nakakainis talaga siya. Kung may mod lang sa story nato for sure magiging Ayano Aishi ako, isa siyang rival! Ninanakaw niya si Nep-nep sakinnnnnnnnnn!

"Wahaha thank you sa time mo, Nat! Alis na ako marami pa kasing nakatambak na trabaho sakin, alam mo na Trainee sa kompanya."

"Heh! Sana di nato maulit pa!" buntong hininga ko. "Pero thank you din, medyo pinagaan mo loob ko and the rest is pagtitimping patayin ka." dagdag ko at pekeng ngumiti.

"Nagtitimpi rin naman akong di masuka sa bruha mong mukha kaya kwits lang!" sabi niya sakin at humalgalpak na naman sa tawa.

I think accepting the therapy is quite reasonable now, nakaka-bitter lang kasi na sinabi niyang 'joke lang yun', ang sakit sa heart. l0l.