The Fat Girl

Chapter 3

[[REVISED]]

Inis kong tinignan si Ranada na nagsisinungaling kina Ma'am Clara at Mrs. SARDINES. Di ko naman akalain na mapupunta kami sa gantong sitwasyon.

With his lies.

"Ma'am, tinakot po talaga niya ako. Papatayin raw niya ako sa mga black in suit killers na ini-hire niya tapos itatapon yung katawan ko sa river side." Pagsisingungaling ulit ni Ranada.

"COME ON! ALAM NAMAN NILA NA HINDI GANYAN ANG SINABI KO!" Inis na sigaw ko.

Tumayo naman si Ma'am Clara na may ngiti sa labi at mukhang natatawa pa.

"Hihihi. Wala akong pinapaniwalaan." Nakangiting sambit niya. "Kasi alam kong nagsisinungaling kayong dalawa. HAHA!" Dagdag pa niya.

Napataas naman ako ng kilay. Sanay naman ako kay Ma'am Clara na meron siyang creepy side. But bakit alam niyang nagsisinungaling kami?

Psh. Why am I even thinking of it? It's not helping me to escape from Ranada's lies. =_=

Bumuntong-hininga ako saka tinignan ng masama si Ranada, telling stop the lies. Pero maygas.

"Ma'am! Tinignan po ako ng masama ni Miss Nerdy Tabachoy na nagsasabi sakin patay raw ako mamaya. T^T" Pagsisinungaling niya ulit.

Kurutin kaya kita sa tagiliran mo? ×_×

"EHEM! EHEM!" Pagsusulpot ni Mrs. SARDINES at tinignan ako. "Miss Torres, can you go out for a minute? We will just discuss some important things to Mister Ranada. Please wait." Sabi niya sakin with a knowingly face.

Tumango naman ako at lumabas na sa library. Mrs. SARDINES has no permanent office. While she loves books, she decided that she'll temporarily make the library as her room and guard the students. She's not strict and she's not kind. Because she's both. Strict and Kind. Confused? It's in her mood.

Sumandal ako sa pader malapit sa pintuan ng library. Thinking, why I got involve? May klase pa ako, well not really. Kasi nandito si Ms. Clara. Nakakapagbasa na sana ako ng novel ulit ngayon. Leshe. =_=

After a minute, lumabas si Ranada with his lies na nakabusangot. Good for him for being dishonest.

"Ms. Torres..." Tawag sakin ni Ms. ClaRa na may malaking problema dahil sa ekspresyon ng kanyang mukha. "I was thinking that you're the only one who can help Daniel. Help him, Natalie."

Nagtataka naman akong tumingin sa kanya, "Ano pong tulong? Bakit ako?" Tanong ko.

"He's suffering from depression... he almost did it." Bumungtong-hininga naman siya. At sinabi na niya ang kanyang problema na nakapagkaba sakin.

NATALIE'S FAMILY HOUSE

Sa buong buhay ko ay ngayon lang ako nakapag-isip na malalim dahil sa isang tao na nakakapag-bwesit sakin. Kasi naaawa ako sa kanya. Dahil sa isang babae nagawa niya yun, kaya niyang tapusin ang buhay niya dahil dun.

"Miss Natalie..." Napabalik ulit ako sa reyalidad ng pumunta sa harapan ko si Yaya Esang, si Head Maid. Ngayon ko lang nalaman na nakatayo pa rin ako malapit sa pintuan. "Okay lang ba kayo? May sakit ka ba?" Nag-aalalang tanong niya sakin.

Umiling lang ako at nginitian siya, "Yaya, may isang tanong ako. Tanong na hindi ko masagot-sagot."

Napataas naman siya ng kilay.

"Ano bang meron sa pag-ibig? Bakit kaya nitong makasakit sa ating damdamin? Bakit kaya nitong tapusin ang buhay natin?" Nagtatakang tanong ko sa kanya.

"Hindi ako makakasagot ng tanong na yan, dahil sa tamang panahon malalaman mo rin kung bakit. Masasagot ang mga katanungan mo. Mag-antay ka lang at pabayaan na si Tadhana ang gumawa ng paraan." Nakangiti niyang sambit sakin at saka tinalikuran ako.

Yung ngiti na yun, may halong kalungkutan at pag-sisisi.

Napahiga naman ako sa sofa namin, at ipinikit ang mga mata ko.

"Pabayaan na si Tadhana ang gumawa ng paraan."

Kaagad akong napabalikwas ng bangon ng may naramdaman akong umupo sa tabi ko. Tumingin naman ako ron at nakita ko yung ama ko, na naghahaplos ng buhok ko habang may luha sa kanyang mga mata. Kaagad namang napatayo ang ama ko at umiwas ng tingin.

"Sleep, maaga pa pasok mo bukas." Masungit niyang sabi sakin at umalis na sa kwarto ko.

Ang naalala ko ay nakahiga ako sa sofa. Bakit nakatulog ako sa kwarto ko?

Umupo muna ako saglit at tinignan ang phone ko, para sa oras. 4:12 AM.

Wala akong social medias or anything, I only have some comic weebs. Such as WebToon and ComicToon.

At bakit naman ako matutulog ulit kung 6 am pasok namin? Sabagay, wala siyang kaalam-alam sa schedule ko.

Tumayo na ako sa kama at pumunta sa CR, doing my early morning rituals. Sheyt, ang lamig ng tubig. Pagkatapos kong maligo ay nag-toothbrush ako.

Welp, it's a new start today.

SCHOOL, SURREAL

IT LOOKS like I'm a famous artist who were transferring to their school, I was the center of attraction. I was used to it, but still it's very uncomfortable.

I was expecting to a flour with eggs after opening the doors, but it wasn't. It's all a balloon with a glitters all around the classroom. And there it is...

The Stupid Daniel standing with a rose.