Χορευοντας πανω στις Pointe

Κεφάλαιο 11 - Απο τα ματια της Betty

Οι φιλίες που αντέχουν στο χρόνο είναι ότι πιο σημαντικό​. Πρέπει να τις συντηρούμε και να τις έχουμε στην κορυφή.

Δεκαέξι χρόνια φιλίας πήγα να τα πετάξω στα σκουπίδια. Δεν ήξερα πως να αντιμετωπίσω την Laura και το γεγονός ότι μας αρέσει το ίδιο αγόρι, που τυχαίνει να είναι καθηγητής μας. Έτσι την απέφευγα για μία ολόκληρη εβδομάδα, χωρίς να το κάνω επίτηδες.

Δεν θελω να το κάνω αυτό. Οι τύψεις ζαλίζουν το κεφάλι μου όλη μέρα! Ήθελα να επανορθώσω.

Πήγα διστακτικά στο δωμάτιο της. Πριν χτυπήσω την πόρτα άκουσα πολλά γέλια. Χτύπησα και άνοιξε την πόρτα η Sara, η συγκάτοικος της Laura. Στο εσωτερικό του δωματίου ήταν και η ίδια. Καθόταν στο χαλί και γέλαγε. Όταν με είδε σηκώθηκε και με πλησίασε.

Betty "Γεια" είπα αμήχανα καθως ολη η οικειότητα που είχα μαζί της είχε χαθεί.

Laura "Γεια"

Betty "Πάμε λίγο έξω να σου πω;"

Laura "Πες μου εδώ δεν έχω μυστικά από την Sara" τόσο πολύ έχουν ​δεθεί!

Betty "Καλά λοιπόν.... Θες το απόγευμα να πάμε μαζί για ψώνια στην έξοδο;"

Laura "Λυπάμαι θα βγω με την Sara. Άλλη φορά"

Betty "Δεν πειράζει... Πρέπει να πηγαίνω"

Βγήκα στον διάδρομο και άρχισα να περπαταω χωρίς να ξέρω που πηγαίνω. Τα δάκρυα ήταν έτοιμα να κάνουν την εμφάνισή τους αλλά τα εμπόδιζα. Πως τα έκανα έτσι; Τώρα δεν υπάρχει περίπτωση να είμαστε ξανά όπως πριν.

Μπηκα στην αίθουσα που θα έκανα πρόβα με τον Oliver. Πέταξα την τσάντα μου στο πάτωμα και σωριάστηκα δίπλα.

Oliver "Τι έγινε;" με τρόμαξε. Γύρισα και τον είδα στο CD player να βάζει μουσική. Δεν τον είδα όταν μπήκα.

Betty "Τίποτα"

Oliver "Δεν με ξεγελας" είπε και κάθησε δίπλα μου. Είχα την ανάγκη να μιλήσω σε κάποιον και τα μόνα άτομα που γνώριζα στην σχολή ήταν η Laura, η Lisa, που λέμε μόνο γεια και εκείνος.

Betty "Μπορώ να σε εμπιστευτώ;"

Oliver "Φυσικά. Είναι κάτι σοβαρό;"

Betty "Θα μου πεις πως δεν είναι... Αλλά για μένα είναι! Τα πράγματα με την κολλητή μου δεν πάνε καλά. Και γνωριζόμαστε από τεσσάρων​ χρονών. Εκεί που ήμασταν τρέλα χαρούμενες που περασαμε στην ίδια σχολή σταματήσαμε να κάνουμε παρέα..."

Oliver "Σε καταλαβαίνω! Είχα και εγώ έναν φίλο"

Betty "Τι συνέβει;"