Noah
'Don't do it to me. Don't do it to me. Oh no no, Oh no no. Don't do it to me.' Ik staar een beetje levenloos voor me uit, terwijl ik met mijn vingers langs het raam glijd. 'Oh no no, Oh no no. Don't do it to me. Oh no no, Oh no no.' We rijden langs een rij bomen waarvan de bladeren er suf bij hangen en in de sloot belanden. 'Don't do it to me. Oh no, Oh no.' Ik zucht en zak onderuit. 'Focused, I'm focused.' Ik kijk op zij en zie dat mijn zusje al zacht in slaap is gevallen. 'Like a fantasy infront of me.' Met mijn hand haal ik wat haar, voor haar gezicht vandaan en strijk het langs haar oor. Haar hoofd geeft een teken van leven en komt iets omhoog. 'No stopping her now, no stopping her now.' Daarna lijkt ze meteen weer weg te vallen in diepe slaap. 'I wonder if there's more of you.' Ik grinnik. 'She's got my attention, she's confident.' In de verte zie ik al rijen huizen opduiken. 'Oh no no, oh no no, she's confident.' Langzaam aan komen ze dichterbij. 'Oh no no, oh no no, and I'm down with it.' Totdat we het bord met de stadsnaam naderen. 'Oh no no, oh no no, she's confident.' We rijden de stad in en ik kom weer overeind. 'She said it's her first time, I think she might have lied.' Met mijn ogen scan ik de omgeving. 'Feels so good damn, and I don't know why.' Het landschap is hier anders. 'I'm addicted, something like an addict. Got me twisted, but still I gotta have it.' Maar dat verbaast me eigenlijk helemaal niks. 'It's not hard to notice, that I'm open.' Zo rijden we nog een heel stuk door de stad heen. 'She's got my attention.' Ik merk dat ik zo met mijn gedachtes ben afgedwaald, dat ik niet in de gaten heb dat we gestopt zijn. 'She's confident.' Ik haal de oortjes uit me oren, en sluit mijn Ipod af.
''We zijn er!'' Roept me moeder enthousiast, terwijl ze uit de auto stapt. Me vader haalt de sleutels uit de auto en stapt ook uit. Ik schud me zusje wakker en ze knippert met haar ogen. ''We zijn er Britt.'' Zeg ik, terwijl ik haar gordel los maak. Ze stapt de auto uit. ''Schiet eens op Noah! Dan kan ik de auto sluiten.'' Zegt me vader ongeduldig. Ik besluit maar niks te zeggen en stap wat humeurig de auto uit. Me moeder opent de deur van het huis terwijl wij haar volgen. Ik kijk in het rond, het hele huis is al volledig ingericht. Mijn ouders hebben een week voor ons al vakantie genomen, zodat ze genoeg tijd hadden alles gereed te maken voor intrek. Ik slof maar wat achter de rest aan het huis door, terwijl mijn moeder ons een 'rondleiding' en uitleg geeft. Als de deur van mijn nieuwe kamer opengaat, strompel ik naar binnen en plof ik neer op bed. ''Pff..'' ''WOEEEEEEHHH!'' Roept Britt, en ze begint vrolijk op me bed te springen. Ik voel hoe ik op en neer geveerd word. ''Britt, STOP!'' Roep ik boos. En ze komt harder en dichter bij me hoofd springen. Ik pak haar voeten vast en laat haar vallen op het bed. Ze lacht, terwijl ik haar begin te kietelen. ''En NU hou je op, oke?!'' ''GENADE!'' Roept ze, terwijl ze opspringt en naar beneden toe rent. Ik strek me uit op mijn bed en sluit me ogen. ''NOAH, kun je naar beneden komen, om de laatste dingetjes uit de auto te halen?'' Hoor ik me vader roepen. Ik steun met mijn ellebogen op het bed en sta rustig op. Ik loop op mijn sloomst naar beneden, zodat het meeste uit de auto al opgeruimd is. Als ik naar buiten loop, zie ik een jongen op zijn scooter langskomen. ''Hier.'' Zegt mijn moeder, terwijl ze me een zware tas aangeeft. Ik ben zo afgeleid, dat ik niet oplet. ''AAH FUCK!'' Roep ik, terwijl de tas valt en ik naar mijn voet grijp. ''SSSTT, Noah! Houd je in..'' ''sorry.'' Zeg ik, terwijl ik de tas van de grond pak en mee naar binnen sleep. Gretig pakt Britt de tas van mij aan en neemt daar haar Barbies uit, waar ze meteen mee begint te spelen. ''Zijn die dingen zo zwaar?'' Denk ik bij mezelf en ik loop weer naar boven langs me vader heen. ''Kom je over een uurtje weer beneden?'' Ik knik en ik loop door.
Ik loop naar het raam in mijn kamer en kijk naar buiten. Links aan de overkant zie ik nog een stel huizen staan en rechts daarvan een klein parkje met een vijver. Een oma is de eendjes aan het voeren, terwijl de eendjes ruzie maken over wie het grootste broodstuk krijgt. Ik hoor geluiden, maar word verblind door het licht van de zon waardoor ik niks meer kan zien. Ik houd mijn hand voor mijn ogen terwijl ik toch naar buiten probeer te kijken. Ik zie een meisje lopen richting het huis tegenover. De zon trekt weg en ik kan weer normaal zien. Het meisje loopt het tuinpad op en belt aan bij het huis. Een jongen doet open. Dan komt de zon weer tevoorschijn en word ik weer verblind. Als ik weer kan zien, zijn ze beide al verdwenen. ''Hmm, vast naar binnen.'' En ik open het raam, voor frisse lucht. Ik begin mijn koffer uit te pakken en mijn kleding netjes gesorteerd op te hangen in mijn kast. Net als ik de playlist van mijn Ipod wil afspelen word er aangebeld. Ik hoor mijn moeder op de gang ''Noah, wil jij eventjes de deur open doen asjeblieft? Ik sta hier met mijn handen vol en je vader is druk bezig.'' ''Is goed.'' Vol tegenzin loop ik de trap af naar de deur. In het vervormde glas zie ik het gedaante van 2 misvormde mensen. Ze staan voor de deur, het beeld ziet er grappig uit zo. ''O, god.. buren'' Mijn hart begint te bonzen ''Waarom ben ik zo slecht in dit soort situaties?'' Ik houd mijn adem in en open de deur. 2 glimlachende gezichten komen er vanachter vandaan. ''Hallo, welkom in de buurt!'' Zegt een vrouw, met een zelfgemaakte appeltaart in haar handen. De man naast haar geeft me een hand en stelt zich voor. ''Hoi, ik ben Noah.'' Zeg ik, terwijl ik wat overweldigd ben. ''Kom toch binnen.'' Zeg ik uit reflex van gastvrijheid en ik open de deur wijder voor ze. Pas als ze naar binnen lopen zie ik een jongen achter ze verschijnen. ''Hee, ik ben Kaj.'' Hij lacht terwijl hij me een hand geeft en aankijkt. ''Noah..'' Ik schud zijn hand wat slapjes terwijl ik er wat bij probeer te glimlachen. Ook hij loopt door naar binnen. ''Hij is prachtig.''
- DianaBieberSimpson
