Kaj
Noah loopt lachend achter me aan, ze heeft zeker een goed gevoel voor humor. ''En dan zijn we weer bij het begin, het parkje.'' Zeg ik, terwijl ik neerplof op het bankje. Noah komt naast me zitten ''Gelukkig, is het hier niet zo groot anders zou ik echt nog verdwalen.'' ''Je leert het nog wel.'' Zeg ik, terwijl ik haar een kauwgompje aanbied. Ze wijst hem af en haalt een zak brood uit haar tas. ''Zin om de eenden te voeren?'' Vraagt ze, terwijl ze de zak met brood opent. Meteen komt er een grote groep eenden vanuit het water op ons afgestormd. ''Wow, misschien had je dat beter niet moeten doen.'' Lach ik. Noah klimt uit paniek op het bankje en gaat erop staan. ''AFSTAND!'' roept ze, terwijl ze het brood van zich afgooit. De eenden vliegen erop af en Noah stapt weer van het bankje. Ik geef haar een hand ter ondersteuning en ze komt weer naar beneden. ''Oke, dat was toch niet zo'n goed idee.'' Lacht ze, terwijl ze met haar bovenlichaam tegen me aanknalt door het hoogteverschil. ''Ho!'' Zeg ik en ik vang haar op. ''Haha, sorry.'' Zegt ze, wanneer ze weer met beide voeten op de grond tegen me aan staat en ik haar vasthoud. Een beetje gegeneerd neemt ze weer een stap naar achter van me en bloost ze. ''Ze is leuk.''
Kimberley
Ik fiets samen met Lisa over de weg, het is een erg mooie en zonnige dag. ''Wat hebben Kaj en jij deze vakantie gedaan?'' Vraag ik aan Lisa, haar hoofd word rood en ze kijkt snel weg. ''Ik vroeg WAT hebben jullie gedaan, NIET hebben jullie HET gedaan.'' Zeg ik lachend. ''Uhh ja nou, dat dus onder andere..'' Mompelt ze weg. Ik kijk haar met grote ogen aan ''Ik dacht dat je tegen mij had gezegd dat je dat nog niet wilde?'' zeg ik wat verbaasd. ''Dat wilde ik ook nog niet..'' zegt ze wat stiller, terwijl ze naar beneden kijkt. ''Waarom heb je het gedaan dan..?'' Vraag ik wat kalmerender, ik zie dat haar gezicht samentrekt en ze wat begint te schokken. ''Hee rustig maar, laten we anders maar even afstappen.'' Zeg ik, terwijl ik de tranen al in haar ogen zie verschijnen ''Kom, laten we daar maar even gaan zitten.'' en ik wijs naar een bankje in de buurt. We zetten onze fietsen op standaard en slot en ik sla mijn arm om Lisa heen. We gaan zitten op het bankje en ik wrijf zachtjes over haar rug heen, terwijl ze snakt naar adem. ''Kalm aan, adem rustig in en uit.'' En ik geef haar de tijd terwijl de tranen over haar wangen stromen en haar ogen helemaal rood zijn. Helemaal van slag probeert ze er woorden uit te krijgen maar het lukt niet, een tijdje zitten we zo tot ze gekalmeerd is. ''Wat is er nou precies gebeurt?'' Vraag ik haar. Ze haalt diep adem voor ze begint met praten ''We zaten bij Kaj thuis want zijn ouders waren er ook, je weet dat ik dat altijd express doe toch, sinds Kaj erover begon?'' ''Ja'' ''Opeens gingen ze weg, naar vrienden ofzo en waren hij en ik alleen thuis.'' Ze staart richting de speeltuin met spelende kinderen, een eindje verderop. ''Waarschijnlijk heeft hij zijn ouders gewoon van te voren ingelicht van zijn plannen en gevraagd om weg te gaan. Ik bedoel sinds hij erover begonnen was, viel het me op dat hij veel moeite probeerde te doen om alleen met mij te zijn.'' Ze kijkt richting haar handen die ze gekneld heeft in een vuist. ''Dat is wat me telkens banger maakte, ik heb hem namelijk nooit gezegd dat ik er nog niet klaar voor was. Ik heb er gewoon telkens een beetje over mee en heen gepraat..'' Ze begint weer sneller te ademen. ''Dus waarschijnlijk ging hij er wel vanuit dat ik het wilde..'' De tranen springen weer in haar ogen. ''Dus hij begon aan me te zitten enzo en, en, en,..'' Ze haalde nog eens diep adem ''van het een kwam het ander en het ging allemaal zo snel en..'' ze barst weer in huilen uit ''Ik wilde het NIET!'' ik knuffel haar.
''Waarom heb je het hem dan nooit gezegd Lisa?'' Vraag ik haar ernstig, als ze weer wat rustiger is. Lisa slikt ''Ik durfde het niet, ik was bang dat hij het uit zou maken.. hij heeft zoveel meisjes achter zich aan..'' ik knik begrijpend naar haar. ''Al die fans, al die mooie meisjes die veel knapper zijn als mij, hij kan me zo inruilen als hij dat wil. Ik voelde die druk gewoon heel erg, ik wil hem niet kwijtraken..'' Stamelt ze ''Ik snap je gevoel.'' Zeg ik haar, terwijl ik een traan uit haar gezicht veeg. ''Ik ben zo dom geweest.'' Ze staart weer voor zich uit ''Ik had het NOOIT, moeten laten gebeuren..'' ''Het is niet jouw schuld Lisa.'' zeg ik bemoedigend. ''Kaj had jou netjes kunnen vragen of je het wel wilde, hoe goed hij jou ook denkt te kennen, wat hij dus blijkbaar niet doet.'' Ze sluit haar ogen en zucht ''Ik weet het niet..'' ''Houd je van hem?'' vraag ik haar, terwijl ik mijn hand op haar arm legt. Ze kijk me raar aan ''Ja, natuurlijk houd ik van hem.'' ''Ik weet dat je dit niet graag hoort, maar wat is er dan eigenlijk écht zo erg aan?'' een tijdje is ze stil. ''Ik zeg dit zodat je er minder mee zit he? Niet omdat ik net doe of het niks is..'' Ze lijkt erover na te denken ''Is Kaj dan niet de jongen, waarvan je dit anders ooit later wel gewild van zou hebben?'' ''Jawel, eigenlijk wel..'' ''Dan moet je proberen jezelf gerust te stellen door dit te zeggen, het probleem is alleen dat het wat eerder is gebeurt dan je verwacht had.''. ''Je hebt gelijk.'' ''Ik hoop dat het nu wat minder erg voor je is, maar ik kan er helaas niks aandoen..'' ''Dat weet ik en ik moet zeggen dat dit me wel aan het denken heeft gezet, ik voel me deels opgelucht zelfs.'' ''Mooi zo!'' Zeg ik en ik glimlach terwijl ik haar knuffel, ook bij haar komt er een klein glimlachje van af. ''Maar vertel dit asjeblieft aan niemand Kimberley, ik vertrouw je.'' ''Dat beloof ik je!'' Zeg ik, terwijl ik mijn hand op de hare leg.
- DianaBieberSimpson
