Chelsie POV
Wala na talaga akong magagawa....siguro nakatadhana na akong maging pulubi dito sa korea .....
Sana mapatawad ako ni mama dahil sa ginawa Kong desisyon..."gusto ko lang......"tumulo na naman ang luha sa mata ko hindi ko talaga maiwasang maiyak...
Lalo na kung naaalala ko kung bakit kami iniwan ni papa....
Siguro nagaalala na si mama....
Siguro hindi na sya makatulog...
Baka magkasakit si mama......
Kung ano ano ang pumapasok sa isip ko kaya napahagulgul nalang ako sa kakaiyak...
Hanggang sa hindi na tumutulo ang mga luha ko..."siguro naubos na sa kakaiyak ko"nagsasalita nalang ako magsulo habang naglalakad sa kawalan.....
Naglalakad akong nakayuko hanggang sa biglang nabunggo ako sa hindi ko kilalang tao...
Nakayuko pa rin ako sa harap nya.."so..so..sorry bakit hindi ka kasi tumitingin sa daan"sabi ko sa kanya at nakita ko na basa ung damit nya dahil sa natapon nyang drinks
"Sana umilag ka kung nakita mo ako di ka rin kasi tumitingin sa daan" naramdaman ko na nainis sya
Pero parang pamilyar ang boses na iyon ,boses un ng bias ko sa GOT7...
Unti unti akong napaharap sa kanya at nagulat ako dahil sya si......
Jinyoung
Napatulala ako dahil hindi ako makapaniwala na nasa harap ko ngayon ung bias ko.....
"Di ba ikaw ung girl sa restaurant??" Tanong nya sa akin...
Bigla akong natauhan...."nan....nandon ka??? Nakita mo ako???"bigla na lang akong napatanong...
Sumagot naman sya"Oo..kilala mo ba ako miss????"
"Ahhh...." Ano magpapaka fangirl ba ako ngayon??? dapat hindi nya malaman na fan ako ng got7 at bias ko sya....
"Hi...hi..hindi ha!!! sino ka ba???" Nagkunyari ako na hindi ko sya kilala
"Hah???ako di mo kilala???? sure ka??" Parang naiinis nyang sagot dahil sino pa nga ba ang di makakakilala sa kanya???
Pero may pagkakapal rin pala sya ng muka Hindi naman lahat ng tao kilala sya.....
"Umiyak ka ba???dahil ba yan sa nangyari kanina??" Pinaalala nya pa ung kamalasan na nangyari sa akin....
Hindi nalang ako umimik...
Kinuha ko ung panyo ko sa bulsa at pinunasan ko nalang sya....
Pero habang pinupunasan ko sya naalala ko na naman ung....unti unting tumulo ung luha ko for many times ...as usual......
Naiiyak kasi ako tuwing naaalala ko lahat ng ginawa kong mali...
Unti unti kong naibaba ung kamay ko sa pagkakapunas kay jinyoung....
"Sorry...sorry...sorry sa nagawa ko ....sana mapatawad mo a......" Biglang lumabas sa mga labi ko ang mga salitang iyon
Kaya nakita ko ang pagkagulat nya...pero di ko pa rin napigilang maluha.......
Jinyoung POV
Medyo nainis ako sa kanya dahil hindi nya ako kilala......
Pero bakit di sya sumagot sa tanong ko na kung bakit sya umiyak.......
Pero nagulat ako ng bigla nyang pinunasan ung dibdib ko dahil sa nabasa ung damit na suot ko...
Tinititigan ko sya sa mga sandaling iyong.Napa cute at ganda nya pa sa personal.....pero napansin ko ung kalungkutan nya.....
"Sorry..... Sorry... Sorry sana mapatawad mo....a.." Bakit sya himihingi ng tawad ng napaka emosyonal sa akin???...
Feeling ko ang mga sorry na yun ay di para sa akin.....
"Bakit???bakit ka umiiyak????ayus ka lang ba?????" tumalikod sya sa akin at lumakad papalayo
Sinundan ko sya...hinintay ko na tumahan sya...saka ko sya kinausap...
Napaupo sya sa isang upuan dito sa daan.Tinabihan ko naman sya...
"Mmmm miss ayus ka na ba???" Mahinahon ko syang tinanong..
"Oo..sorry nga pala dun sa kanina ha??" Tumingin sya sa akin at ngumiti..
"Bakit ba ang lungkot mo????" Tinanong ko uli sya...
"Kasi hindi ko na alam kung saan ako pupunta.. Wala naman akong kakilala dito at nawala pa ung gamit ko....." Pinaliwanag nya sa akin lahat habang nakayuko sya.
"Ahhh. .by the way I'm Jinyoung." Sabay abot ko ng kamay sa kanya..ngumiti sya at nagpakilala"I'm Chelsie,Kim Chelsie" yeah alam ko naman ung name nya pero ako di nya kilala...
Biglang narinig kong kumulo ung tyan nya"mukang gutom ka na???"inabot ko sa kanya ung binili Kong pagkain na para sana sa mga kaibigan ko"Naku...sorry sa nakakahiya naman sayo...kanina pa kasing umaga pagdating ko dito sa Korea hindi pa ako kumakain.."
Nahihiya syang kunin ung food so pinilit ko syang kunin ito"sige na kunin mo na baka kasi biglang mag collapse ka dyan sa sobrang gutom"iniabot ko uli sa kanya ung pagkain
"Please" para pumayag sya nag-pout nalang ako..
"OK fine,thank you ha..hayaan mo utang na loob ko ito sayo.." Kinuha nya ung pagkain at ngumiti sa akin
Ang cute nya lalo kapag naka ngiti
At siguro nakyutan din sya sa pag-pout ko hahha
Tinititigan ko sya habang kumakain.hayy parang wala nang bukas kung kumain itong si Chelsie
"Why you staring me like that??" Bigla nyang sagot habang puno ng pagkain ung bibig nya tapos nanlalaki pa ung mata nya hahh ang cute
"Nothing..." Napalingon nalang ako sa ibang direksyon..."sorry ha gutom na gutom na kasi talaga ako.."nag peace sign sya tapos nagwink ang cute nya talaga...
************************************
Nagkakilala na sila!!!! Pero bakit kaya di nila sinabi na kilala na nila ang isat isa ???
Hahaha para akong tanga ako young author tapos ako nagtatanong hihihi😂😂😂
Curious rin kasi ako kung bakit😂😂
Abangan nyo nalang sa next chapter guys
Salamat po sa mga bumasa nitong story ko sana magustohan nyo po 😂😂
Comment down👇👇👇and like👍👍👍
BINABASA MO ANG
Finding Unexpected Love [Got7 Jinyoung Fanfic]
أدب الهواة"Unexpected" Hindi mo inaasahan.... Pano kung hinahanap mo ang taong mahal mo sa mundong hindi mo alam,sa mundong malayo sa iyong kinagisnan at dito mo pa mahahanap ang isang hindi inaasahang taong magpapatibok ng puso mo ngunit alam mo sa sarili mo...
![Finding Unexpected Love [Got7 Jinyoung Fanfic]](https://img.wattpad.com/cover/101501644-64-k842057.jpg)