Asel
Yorgunlukla actim gözümü.
"Yine mi ya biktim erken kalkmaktan" diye kendi kendime konuşurken saate baktim. 8.00 a geliyordu.
"Hadi Asel geç kalacagiz derse" diye bagiran Buse'yi duyunca kendimi zorla yataktan kaldirdim. Banyoya gidip dus aldim. Dolabin karsisina geçip kot pantolon ve beyaz tişört geçirdim üstüme. Saclarimida ensede bir topuz yaptim. Klasik bendim işte. Dikkat çekmeyi sevmezdim bu yüzden makyaj fln yapmazdim.
"Ben hazirim"
"Sonunda kizim ağaç oldum." dedi hakliydi. Her sabah beni bekliyordu.
"Özür dilerim yine uyuya kaldım" dedim.
Gülümsedi. İste gerçek dost.
Üniversite bahçesine girdik. Her zamanki kuytu kosemize çekildik.
Çocukluğumdan beri dikkat çekmeyi yada insanların bana sürekli bakmasi hoşuma gitmezdi. O yüzden elimden geldiğince ortalarda gorunmezdim. Derse girer cikar eve giderdim.
Bu arada mimarlik 2. Sinifiz. Buse ile ayni siniftayiz. Ve ev arkadasiyiz. Belki de üniversite nin en güzel armagani o bana.
Ders saati gelince dersliğe gittik. Siniftaki en arka yerimize geçip oturdk. Zaman su gibi geçti ve ders bitmişti.
"Bahçeye cikalim biraz" dedim.
Buse "cay alip geliyorum sen geç arka bahçeye"
"Tamam" diyip yürümeye başladım. Pek kimse olmazdi orda.
Bahçeye gelince bi topluluk vardi arkami dönüp gidecekken bi kizin ağlama sesini duydum ve döndüm.
Kizin yaninda bir çocuk vardi ve kiza bagirip cagirip dalga geçiyordu.
İç sesim (boşver kizim dön git) diyordu ama kendime engel olamiyordum.
Kiz hickiriklar içinde ağlarken gülmekten başka bise yapan yoktu.
Dayanamadim ve kalabaliga doğru yürüdüm. Krizi yere itmişti çocuk. Kalabaligi delip kizin elinden tutup kaldirdim. Tam cikarken
"Birak onu" dedi bi ses. Sinirliyidi dönüp baktim. Ama iğrenç bi şekilde gülüyordu.
Yanindaki koza dönüp
"Yürü" dedim. Tam bi adim daha atmistik ki.
Çocuk " sana diyorum" dedi.
Herkes bana doğru bakarken (al iste kizim basina nasil bi bela aldin) diyordu iç sesim. Ama kulak asmayip yürümeye devam ettim.
O anda kolumu biri tuttu.
"Sana diyorum duymuyor musun?"
Yine cevap vermedim. Tiksinirce baktim yüzüne.
Yanima daha da yaklasip yüzümdeki bir tutam saci alip
"Ne o tatlim beni görünce heyecandan konusamadin mi?" dedi ukalaca.
Dayanamadim ve
"Midemi bulandiriyorsun şuan agzimi acarsam üstüne kusacam" dedim sertçe.
"Vayy demek konusmayi biliyorsun ha ama bence senin mide bulantisi heyecandandir" dedi. İğrenç şey.
"Sanmiyorum." dedim sogukca.
"Bana bak kizim çekil git eğlencemi bölme" dedi
"Birak kolumu önce" dedim. Hâlâ tutuyordu.
"Beyinin kaç dakika sonra idrak ediyor söylediklerimi" dedim.
Sinirlenmişti
"Bana bak sesini kes kimse elimden alamaz seni" dedi.
Yanimdaki kiza bakip
"Herkese dün geceden bahs ediyordum" dedi gülerek .
Ve devam etti
"Lan şu kiz bile bakire değilmiş " dedi gulerek. Piliklesiyordu iyice.
"İğrençsin" dedim dislerimin arasindan.
"Ne o sende mi yoksa ?" dedi kaslarini kaldirip.
Haddini asmisti artik.
Yüzüne ellerimi geçirdim
"Sakin sakin bi daha yapma " dedim.
Ve arkami dönüp kizla birlikte kalabaliktan sıyrildim.
Şimdi aklima Dank ediyordu.
Ben ne yapmistim. Yarattigim görünmezligi kendi elimle yok etmiştim.
"Allah kahretsin" dedim.
Artik hic de kolay olmayacakti.
Evett ilk bölüm🙈
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ZORLA GÜZELLİK
Romance"Bu gece geleceksin bana" dedi çocuk "yapma başka bir şey iste ne olur" dedi kiz Çocugun umrunda bile değildi. "Saat 8 de bekletme beni beklemekten hoslanmam" dedi ve gitti. Nasıl olacakti bu yapamazdi kiz. Ama yapmazsa işte o zaman kaybederdi herş...
