Bu hikaye benim ona anlatamadığım güzel duyguları ve yaşanmışlıkları anlatan bir aşk hikayesidir...
Lise 4 bitimiydi her genç gibi hayata atılmak için bende tercihler ve o lanet ygs ve lys ye giricektim pekte umursuyorum denilemez tabi ortamlar ,kızlar clupler derken zamanımı harcıyordum . birgün klüpte eğlenirken snapchatden Gamze adın da bir kız gördüm gördüm ama sanki büyülenmiştim gözlerindeki dalgalara kapılıp sürükleniyordum hemen arkadaslarıma anlattım gösterdim derken profilindeki İzmir ve kolej yazılarından dolayı bu kız sana bakmaz gibisiyle bi konuşmayla karşılaşmıştım çünkü ben Konya'da o İzmir'de yaşıyordu . Nasıl olacaktı ? bu durumu ilk defa yaşayıp içime atmıştım , üzerini kapatıp hayatıma devam ediyordum günler ve aylar geçip gidiyor derken 7 haziran günüydü arkadaslarımla biraz vakit geçirdikten sonra abime gitmek üzere dolmuşa binmiştim bir çok kızla konuşuyordum ama bi eksiklik vardı . O eksikliğin ne olduğunu düşünerek Dolmuştan inip abimin evine dogru yürümeye başladım eksikliği düşünerek eve girmiştim balkonda sigara içerken snap atmaya karar verdim attım paylaştım derken dakikalar geçti ard arda gelen mesajları galeye almayıp içeri gitmiştim çay içerken telefonumun çalmasıyla telefonuma doğru yöneldim kısa süreli bi telefon konuşmasından sonra bildirimleri incelemeye başladım Gamze ç.... yazıyordu şaşırmıştım bu oydu büyük bi heyecanla mesajı açıp ona cevap vermeye başladım çok heyecanlanmıştım çok kızla konuşmuş olsamda o Benim tüm benliğimi sarmış büyülemişti
Ama tüm bunlara rağmen hayatı hızlı yaşamaya devam ediyordum. , ama artık birşeyler beni heyecanlandırmıyor sürekli onu düşünüyor ve bana bi şans vermesi için çabalıyordum benden sürekli zaman istiyordu 😔 yaptığı resmen acımasızlıktı , arkadaşlarımla eglenmeye gidiyor ama artık kızların yanına gitmiyordum onlardan kaçıyordum beni onlardan iten yaklaşmama engel olan bir ruh vardı sanki herkes eğlenirken ben onu düşünüyor acaba bir gün BİZ olababilirmiyiz diye kafamadaki soru cevap arıyordum , cevabı ise ondan başka kimse degildi . Onun zaman deyişine inat saniyeler yavaşlamıştı onun istediği zamana Ne zaman varacağımı merak ediyordum 30 Ağustos'a yani Doğum güneme az bi zaman kalmıştı her seneki gibi arkadaşlarımın bir club veya bir ortam hazırladığına adım gibi emindim ama onu okadar düşünürken hiç gitmek istemiyor sadece onun bahsettiği zamana gelmek istiyordum nekadar istesemde hiçte yakın bir zaman gibi gelmiyordu Günler geçti ve bugün benim doğum günümdü .hayatımın engüzel süprizini alacağım ve hayatımın en güzel Doğum gününü kutlayacağım, gamzenin aylardır zaman dedigi zamanın bugün olabileceği , duygularıma karşılık vereceği nerden aklıma gelebilirdi. Ve nihayet BİZ olmuştuk gecelerim gündüzlerime karışıyor onunla mutlu günler geçiyordum ona okadar odaklanmıştım ki sınav hiç aklıma bile gelmişti . Sınava 2 hafta vardı Ne yapacağımı bilmiyordum çalışsamda bu kadar kısa sürede bana bi faydası olmuycagını anlamış sadece çırpınırcasına kitapları açıp açıp kapatıyordum . Zaman nasıl geçmişti sınav nasıl yaklaşmıştı hiç bilmesem de artık o sınava girip bildiğim ne varsa yapmak zorundaydım arkadaşlarımın sınav hakkın da tavsiyeler veriyordu veriyordu vermesinede ben korkudan çaresizlikten hiç duymuyordum bile tabi bide Gamze faktörü vardı onunla ilgilenmeyi bırakıp onu kaybetmek istemiyordum şu sınavı Atlatabilirsem ondan başka hiç bir işim olmuycaktı hem sınavı düşünüp hem onunla ilgilenmek beni çok çaresiz bırakmıştı . Zaman iyice daraldı sınav gününe 5 gün vardı dua ediyor pişmanlıklarıma iç yanıyordum ama son pişmanlık fayda etmez sözü kulagıma fısıldanıyordu sanki geri sayım gibi 4 3 2 1 derken sınav günü gelmiş hiç birşey bilmesemde çok dua ediyordum ...
