AŞK VE ÖLÜM

3. BÖLÜM, BU BEN MİYİM?

Helen;

Ne yapıyor bu . Daha az önce benden bu yaptıkları için tokat yedi ama hala buna devam ediyor. Keşke hiç yanına gelmeseydim . Hem niye geldimki sanki . Bazen ben bile kendime inanıyorum . Şuan acayip biçimde duygusal bir ezik gibi gözüküyorum.

Hemen çenemdeki elini tutup çektim ve asıl konuya dönmeye çalıştım. Çünkü şu anda kaptanlığım söz konusu.

" Benim yanına gelme sebebim seni yatıştırmak değil."

" Peki o zaman niye geldin."

"Sen neden takım kaptanlığımı elimden almak istiyorsun. Ben bu kaptanlık için ne kadar çaba sarf ettim haberin var mı? "

"Ben senin takım kaptanı olduğunu bilmiyordum."

"İyi . Artık biliyorsun. O zaman hemen seçimlerden geri çekil."

Ona böyle emir vermekle doğrumu yaptım emin değilim ama konu takım kaptanlığımsa
her şeyi yapardım . Çünkü bu takım kaptanlığını almak için gecelerimi vermiştim. Ben bunları söylerken kafasını havaya kaldırdı ve gözlerini dikti. İki elini masanın üzerine koymuş ve birleştirmişti. Dudaklarını kıvırarak bir süre düşündü.

"Daha ne düşünüyorsun. Hemen yarın bu kaptanlık seçimlerinden vazgeçeceksin." Ayrıca bu sırada ona, bana sakın rakip olma yoksa seni ezerim ,bakışı atmayıda eksik etmedim. Arkamı dönüp yürümeye başladım.

Şunya;
"Hayır."

Helen;

" Anlamadım. "Arkamı döndüğümde ayağa kalkmış ve tam dibimde duruyordu. Bir an yine sınıfta yaptığını tekrarkliycak gibi hissettim. Eğer bu sefer de aynı şeyi yaparsa  daha sert bir tokat atacaktım ama yapmadı. Sadece birkaç adım daha yaklaştı. Bende bu sırada birkaç adım geriye attım

Şunya ;

"Sana hayır dedim. Sırf senin için bile olsa takım kaptanlığından vazgeçmem. Hem yıllar sonra senin gibi dişli ve fıstık gibi bir rakip bulmuşum. Sence bu kadar çabuk bırakır mıyım? O yüzden kusura bakma tatlım ama benden kurtuluşun yok."

Helen ;

" Sen benimle dalgamı geçiyorsun. Sen bana rakip bile olamazsın. Kaybedeceğini bildiğin halde niye bana rakip oluyorsun. Siz erkeklerin beyni nasıl dar çalışıyor böyle hiç anlamıyorum."

Şunya;

" Biz erkeklerin beyni dar çalışmıyorda siz kızlar sadece kendinizi biraz fazla havalarda görüyorsunuz. Yoksa bizden kaynaklı değil bu."

Helen;

" Biz mi havalardayız? Eminmisin? Burda egoist olan sensin , ben değilim. Hem az önce yaptıklarını unuttum sanma. Sana hala kızgınım. Sakın unutum sanma. "

Şunya;

"İyi o zaman. Bu seninle rekabetimizi kızıştırır."

Helen;

" Ne rekabeti. Sen kendini rekabet edilicek biri olarak görüyor olabilirsin ama benim için değilsin ."

Şunya;

" Ne oldu . Yoksa kaybetmekten mi korktun ? Bana tokat atarken çok cesaretliydin. O cesaretine ne oldu. Hatta bak aklıma ne geldi . Seninle bir yarışması yapalım  bence. " Bunları söylerken bir an üstüme doğru gelmeye başladı ve tahmin edin ne oldu . Beni yine yapıştırıcak bir yer buldu. Çardağın kenarında duran ağaca sırtım çok sert bir şekilde çarptı. Canım acımıştı. Tek kolunu kaldırıldı ve başımın üst kısmına gelecek şekilde ağaca dayadı.