Bana doğru yaklaşmaya başladı. Bir an çok gerildim ama tekrar kendimi topladım. Bana hiç birşey yapmazdı. Çünkü ben onu mahvederdim( şuan egom tavan) ....
Bana daha fazla yaklaştı. Nedense bu egolu düşüncelerimden bir anda arındım. Sert ve ok gibi bakışlarını üzerimde hissediyordum . Dudakları düz bir çizgi şeklindeydi. Aralarında bulunduğum ağaçlara iyice sindim ama nafile. Bana yaklaştıkça kaşları daha çok çatıldı ve buda kabul ediyorum beni korkutmaya başlamıştı.
"Sen kimsin ve beni neden gözetliyorsun. Yoksa ....." cümlesini bitirmedi . Sonunu merak etmiştim ama o devam etmek yerine sadece mıhlanmış gibi gözleri açık bana bakıyordu. Kolları yanlarında sallanıyor ve ., ve ...
Gördüğüm şey... Size onun kafasından geçirdiklerini okuyabildiğime yemin edebilirim . Çünkü şuan içinde bulunduğu bu duygu ve yüz ifadesini en iyi ben biliyordum. Hayal kırıklığı + üzüntü = intikam. Bu duygu tıpkı babamı öldüren katili gördüğüm andaki gibiydi. Onun bu yüz ifadesi bana çok ama çok tuhaf hissettirdi.
Fal taşı gibi açılmış gözlerinin yerini kızgınlık aldı. Birden kolumdan tutup çekti. Ayağıma dolanmış olan sarmaşık canımı o kadar acıttı ki daha yüksek bir çığlık attım. Sarmaşığı görünce bir eli bileğimde diğer eliyle eğilerek sarmaşığı çözdü. Sonra yine kolumdan çekiştirdi. Düşe tartaklaya yürüyordum. Daha doğrusu koşar gibiydik . Ona kalsa koşardı ama ben ayağım yüzünden ona engel oluyordum. Ayağım zaten incinmişti bide sarmaşık ve onun çekiştirmeleri yüzünden morarmaya başladı o bana bakmadam beni çekiştirerek yürüyor bense o çekiştirdikçe çığlık atıyorum .
Artık ayağım o kadar acıdı ki gözlerimde duran yağmur damlaları gibi sicim göz yaşlarımı tutamadım. Bu sefer öyle bir çığlık attım ki sesimi arkamızda bıraktığımız sık ağaçlı ormanın sonundan bile duyulabilirdi ki doğru düşünmüştüm. Kas yığını sesimi duymuş olmalı ki" Heleeeeeen" diye bağırışlarını duyabiliyordum.
Bu çocuk Superman olmalı. Şunya 'nın sesini duyalı daha bir dakika olmadan kendisini ağaçların arasında gördüm. Beni görünce donakaldı. Sanki acı çekiyor gibiydi. (Yürü be . Asıl acı çeken benim) . Yanımda ki her kim bilmiyorum ama Şunya ya bakıp duruyordu. Nasıl baktığını bin yılda geçse anlatayamacağım bir bakışla. Bense bileyim elinde ,ayağım yüzünden eğilmiş ve gözü yaşlı bakıyordum.
Şunya:
Heryerde çiçeği aramakla meşguldüm. Çok iddialı başladığım bu yarışmada gittikçe umutsuzluğa kapılıyordum. Zaten Helen'i sudan kurtardıktan sonra çok tuhaf hareketler sergiledi. Sanki bir şey saklıyor gibiydi. Çiçekleri bulamamış olmasını bütün benliğimle diliyordum.
Ağaç yapraklarının birbirine sıkıca geçtiği bu ormanda yürümek çok zordu. Sahi ,Helen 'e ne oldu acaba?En son ayağı acıyordu. Ben böyle düşüncelerle yol alırken bir anda Helen'in bağırış ve çığlıklarını duydum. O bağırdıkça sanki içimden bir parça kopuyordu. İki saniye dondum ama hemen kendimi toplayıp sesin geldiği yöne doğru koşmaya başladım.
Onca ağacın ve çalının arasından nasıl geçtiğimi ben bile anlayamamıştım ki bir anda Helen ile göz göze geldik. Ayağı yüzünden hala yalpalıyordu ve incinen kısmı morarmıştı. Gözlerinden yağmur damlaları gibi yaşlar geliyordu. Bileğini tutan çocuk ise -her kim bilmiyorum ama birazdan onu s*kcem -buna aldırmadan onu çekiştiriyordu.Onun bu göz yaşları içime taş gibi oturuyordu.
Daha önce hiç böyle hissetmemiştim. Bu kızla tanışalı daha bir iki saat bile olmadan ona karşı bu duyguları hissetmem anormal derecede saçmaydı. Ben sadece kızlarla zevk amaçlı çıkar ,eylenir sonrada ayrılırdım. Onların ne hissettikleri umurumda bile olmazdı ama bu seferki farklıydı.
MERHABA ARKADAŞLAR . LÜTFEN BENDEN YORUM VE VOTELERİNİZİ EKSIK ETMEYİN ÇÜNKÜ GÖRÜLME SAYISI İLE VOTE VE YORUM ARASINDA DAĞLAR KADAR FARK VAR.
BU ARADA YENI ÇOCUK HAKKINDA NE DÜŞÜNÜYORSUNUZ. SIZCE HELEN YADA ŞUNYA İLE BİR BAĞLANTISI OLABİLİR MI
GÖRÜŞMEK ÜZERE.♥♥♥
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AŞK VE ÖLÜM
FanfictionÖlesiye aşık olan Şunya ve Heleni tanıyın . Çünkü onların aşkı bir tarihi yazdı. ♥♥♥ ★ ♥