Aesthetic Poems [✔]

~I~

Ήταν κρύος, όμως εκείνο το γλυκό πλάγιο χαμόγελο στο τέλεια διαμορφωμένο πρόσωπο του, ζέσταινε την καρδιά μου με τρόπους που ούτε μπορεί να φανταστεί. Τα ανέκφραστα μάτια του, τα οποία θύμιζαν σπάνια ρουμπίνια, έστελναν περίεργα γαργαλητά σε όλο μου το σώμα. Περιττό να περιέγραφα πως με έκανε να νιώθω το άγγιγμα του.

«Είσαι τόσο όμορφη όσο όλους τους αστερισμούς στον ουρανό», μουρμούρισε και κολακεύτηκα.

Ήταν η πρώτη φορά που τον άκουσα να μου κάνει κομπλιμέντο·βασικά, να κομπλιμένταρε το οτιδήποτε γενικά.

«Ε-Εγώ-»

Με διέκοψε το δυνατό όμως αραχνένιο δάχτυλο του το οποίο πίεζε τα ροδοκόκκινα σαρκώδη χείλη μου. Ένιωθα τα μάγουλα μου να αλλάζουν αποχρώσεις του κόκκινου καθώς η ζεστή ανάσα του ανακατευόταν με την δικιά μου σε μια κρύα νύχτα σαν κι εκείνη. Το άλλο του χέρι γλιστρούσε πάνω στη μέση μου, σιγά-σιγά σηκώνοντας την μπλούζα μου ώστε να μπορούσαν τα δέρματα μας να έρθουν σε επαφή και-αχ, ο Παράδεισος φαινόταν ωραίος τελικά. 

«Σε θέλω», ψιθύρισε και έκλεισα τα μάτια μου, περιμένοντας με να ξυπνήσω από αυτό το όνειρο.

Μα γιατί δεν ξύπναγα όμως;