Avisala, E correi

Whispers to the Wind

It's been a week since the catastrophic event that took place in Lireo, and yet, no answers were still given on what went down that night. The sang'gres are so anxious already for news and also to put the puzzles back together, they called for an emergency meeting in Sapiro.

"Amihan, alam kong prinoprotektahan mo lamang si Ezekiel ngunit kailangan na nating malaman kung ano ang kanyang mga nalalaman sa gabing iyon." Said Danaya while sitting in one of the chairs in the council's round table.

"Siyang tunay Hara, kami man ay inaalala din si Ezekiel. Ngunit kapakanan na ng buong Encantadia ang ating pinag-uusapan. Lalo na't batid ko na sa mga sandaling ito ay kumikilos na ng palihim ang ating mga kalaban." Said Pirena while walking around the Table.

"Naiintindihan ko kayo aking mga apwe. Ako man ay ilang beses ng pinagtangkaang kilatisin ang aking anak ngunit marami akong dahilan kung bakit ko muna ipinagpaliban ang pakay na ito." Said Amihan whose donning her royal robes in gold. The Sapirian crown adorning her pulled back hair.

"Sa anong mga kadahilanan Hara?" Asked Alena as she held Amihan's hand with hers.

All the memories of the events that follows after that faithful night came flooding in. The gossips, and how down Ezekiel was of the unwanted attention.

"Batid kong sinisisi pa rin ni Ezekiel ang kanyang sarili sa mga naganap at hindi nakatulong ang pag kalat ng balita sa buong Encantadia hinggil sa mga nangyari. Gayunpaman ay naisip ko, kung nandyan tayong lahat upang suportahan sya upang maalala ang mga nangyari na walang bahid ng panghuhusga, maaaring mas gagaan ang kanyang loob." Said Amihan.

"Sang-ayon ako sa iyong mga tinuran Mahal kong Hara. Kaya minumungkahi ko na isagawa natin ang ating pagsisiyasat pagkatapos ng isang maliit na hapunan na aming ipahahanda." Suggested Ybrahim.

"Sumasang-ayon ako lalo pat batid kong hindi rin ito madali para kay Ezekiel." Said Alena.

"Ganun din ako." Said Danaya.

"At ako. May magagawa pa ba ako?" Said Pirena who raised her eyebrows in defeat.

--------------------------

The royal family has sat down for a quite dinner in Sapiro. The Rama sat at the center with his Hara on his side and Ezekiel on the other. The other Haras on Amihan's side while Lira and Mira sat together with Ezekiel.

When the dinner was done, everyone is slowly exchanging looks one after the other on how and who will start their mission. Amihan, who's not oblivious of the case, decided to take the lead.

"Anak, kamusta na ang iyong pakiramdam?" Asked Amihan.

"Ano ang iyong ibig sabihin Ina? Mabuti naman ako. Lalo na't nandito kayong lahat." Asked by Ezekiel, a little confused.

"Ezekiel, alam namin ng iyong Ina na hindi madali sa iyo ang mga nangyari sa nakalipas na linggo. Ngunit anak, sana ay wag ikakasama ng iyong loob ang aming itatanong sa iyo." Said Ybrahim. Although the Rama is known as a brave man, he's finding it difficult to find the courage to open the topic to his son.

"Poltre, sa inyong lahat, ngunit kong nais nyong tanungin ako hinggil sa aking mga naaalala ay hindi ko kayo masasagot. Ilang gabi ko na ring sinubukang balikan ang gabing iyon ngunit maliban sa naalala kong kinuha ko ang isang makapangyarihang tungkod at sinaktan ko ang aking mga minamahal ay wala na akong iba pang naaalala." Explained Ezekiel with his head lowered.

"Ganoon ba apwe? Sorry ha kung kinailangan mo pang balikan ang mga moments na yun. Huwag kang mag-alala. Naniniwala kaming lahat sa iyo. Dba?" Said Lira while trying to comfort his brother.