Emily Dutch

hoofdstuk 6;.."lets play a game"..

Heey lezers bedankt voor jullie vet lieve reacties en votes dat waardeer ik echt Xxx James is een idee van: SterreCatharina Tnx voor het gave idee

Nadat ik mijn verhaal had verteld keek ik hem aan. Zijn ogen stonden geschrokken en hij was lijkbleek. 'Dit is een grap toch' zei hij. Ik schudde langzaam mijn hoofd. 'Hoe...' ik slikte 'vertel het mij maar als ik dat wist had ik er wel wat aan gedaan..'

Jeff krabte aan zijn hoofd. 'verdomme Sarah' 'Ik kan er ook niets aan doen!' riep ik verontwaardigd.  Jeff slikte en ik keek weg. Ik leek wel gek. Dat moest hij vast ook vinden. Ik stond op. 'Wat ga je doen?' 'Naar huis' 'Naar huis?!' 'Ja naar huis' antwoorde ik geërgerd. 'Dat meen je toch zeker niet he?' vroeg hij. 'Waarom niet?' hij rolde met zijn ogen 'wat de Fuck denk je zelf!?' Ik begon zijn boze gedoe nou echt zat te worden. ' ja ik ga naar huis omdat jij alleen maar boos tegen me loopt te schreeuwen en doet alsof ik gek ben!' Jeff keek me aan. 'Sorry dat gevoel wilde ik je niet geven het is gewoon bizar..'

Ik knikte hij ging naast me zitten. Ik glimlachte Verdietig naar hem. Hij liep naar me toe en knuffelde me. zijn omhelzing was warm lief en vertrouwd. ik sloot mijn ogen. toen ik ze weer opendeed zag ik opeens een donkere schaduw in de hoek van de kamer. ik slaakte een kreet. het was de vorm van een mens. jeff draaide zich met een ruk om. hij zag het ook. we stonden op van de bank en dijnsden naar achteren. Ik greep Jeff's hand en hij hield de mijne stevig vast. De schim kwam dichterbij. Mijn hart maakte een sprongetje en Jeff zag eruit alsof hij elk moment kon flauwvallen zo bleek was hij. Er lichte 2 fel blauwe ogen op uit de schim. Ik moest een gil onderdrukken en kon niets Anders dan staren. De schim liet een ijzige lach horen en dat was voor Jeff het teken om me keihard mee te trekken naar de voordeur. We renden de deur uit, de straat op terwijl ik niet achterom durfte te kijken.

Ik leunde tegen een lantarenpaal en hijgde uit.

Jeff zat op zijn knieën met zijn handen in zn haar. 'Jeff?' vroeg ik buiten adem 'ben je oké?' Jeff zei niets. Ik slikte. dit ging tever. Ik keek naar de lucht. de maan stond hoog aan de hemel en gaf de straat een spookachtige gloed. Mijn keel was droog en ik was doodop. Dit was allemaal de schuld van dat meisje. Emily. Morgen zou ik bij haar langs moeten gaan. misschien Dat het dan zou stoppen.. Ik keek de straat door. De straat was leeg dat kon ze zien door het zwakke licht van de maan. Ze liep terug naar het huis van Jeff. Jeff zelf stond nu ook op en liep mee. ze liepen de hal in. die was normaal. ze was bang voor wat ze zou vinden. Toen ze de woonkamer inliepen lag er een oude pop op de bank. er lag een briefje naast.

zullen we een spelletje spelen?

ze rilde. dit was niet best.

James zat op het dak.

Hij zag Sarah samen met een onbekende jongen het huis uitrennen. Hij voelde de bovennatuurlijke kracht dat zich in het huis bevond. Sarah had zich weer eens flink In de nesten gewerkt...