You Are The One

Back

Nasa room kami ngayon at panay lang ang sulyap ko sa maganda at seryosong mukha ni Angela. Pag nahuhuli nya kong naka tingin sakanya ay binibigyan ko sya ng isang malaking ngiti ngunit panay irap lang ang tugon nya..

Huhuhu! Sungit! Ayos lang to. Mag kakasundo din kami ulit.

2 hours later ...

Pag ka dinig ko ng bell ay agad naman akong lumapit sa upuan ni Angela upang ayain sya mag break time

Pero naunahan ako ni Leo.
Hindi sana sasama si Angela ngunit ng makita nya akong papalapit sakanya ay tumayo sya para sumama kay Leo.

Sakit pare! Hahaha!
Natatawa nalang ako sa sarili ko e.
Ganun naba sya kainis sakin? Iiwasan nya talaga ako?

ANGELA POV

Anak ng tokwa naman e. Ayoko sana mag recess at sumama kay Leo e. Kaso nakita kong papunta sa lugar ko si Alex, mas mabuti nadin yung ganito no? Matapos nya kong sabihan ng kung ano ano noon aamin sya sakin na may nararamdaman sya? Ano ba akala nya sakin? Laruan na pag winalang bahala babalikan nalang na parang walang nangyari? No way!

Habang kumakain kami nakita kong dumaan si Alex at may kausap na babae.

Sus! Kala mo bagay sila. Ang pangit nilang dalawa! Inis na sabi ko sa sarili.

" Ayos ka lang Angela? Bakit parang nag iba ang mood mo? "
Biglang paninira ni Leo sa pag iisip ko.

" Ha? A-ako? Wala ah? Mukha bakong naiinis? Haha"
Aligagang pag papaliwanag ko sabay tawa ng pilit.

After a minutes tapos na kami kumain and napag desisyonan ko nang pumasok na sa room at si Leo naman ay pupunta daw ng library inaaya nya ko pero wala ako sa mood mag basa.

Bumalik na ako sa room at walang kagana gana na umupo sa upuan ko. Ano nabang ng yayari sa earth? Una si Leo yung umamin sunod si Alex. Gaya gaya to si Alex e, sarap kutusan ng tumino e.

Habang nag mumuni muni ako ay nakita kong pumasok sila Alex at yung babaeng kasama nya kanina sa Canteen habang nag tatawanan.

"Hahaha! Hindi ah? Kailan?" Tawa nitong loko. Landi mo huy!

"Nung nakaraan diba?" Sagot nung babae. Ano nga bang pangalan nito?

Natigil ang landian este tawanan nila ng makita na ako ni Alex.

"Sige Nicole ha? Salamat sa pag sama" pag papaalam nya dito.

"Sure! You're always welcome"
Sagot nito.

Arti mo huy! Nicole pala name nya. Pangit naman!

Nilihis kona ang tingin ko mula sakanila. Sakit sa mata e.

Baka sakit sa puso. Haha!
Author-

Walang ganon Ms. Author! Tatamaan ka din saakin e.

"Amm Angela?" Tawag sakin ng mokong.

Nag bingi bingihan lang ako at akma na sanang aalis.

"Angela." Tawag nya ulit.

"What?" Iritable kong sagot.

"Can we talk?" Tanong nya.

"Mukha bang gusto kitang kausapin?" Pag tataray ko.

"Hindi, pero gusto kita kausapin" sagot nya.

"Eh bat kapa nag tatanong kung pwede tayo mag usap kung sa huli sarili mo lang pala papakinggan mo!" Galit kong sagot.

Aalis na sana ako ng nag salita pa sya.

"Sorry sa lahat, sorry kung pinalayo kita, I did it because of Leo. Because I don't want to loose our friendship" seryoso nyang sagot.

"Then keep it, ingatan mo kung anong meron kayo." Pagka sabi ko noon ay lumabas na ako ng room.

Pumunta ako sa likod ng school kung saan walang gaanong tao. Gusto ko munang lumayo sa lahat. Hindi na baleng magka absent. Wala akong ganang pumasok doon dahil kay Alex at Leo..

Arggggg! Ang komplikado ng lahat! Bakit ba ganyan sya? Bakit ba iba salunggat ang nararamdaman ko sa inaasta ko? Lumalayo ako sakanya pero may parte sa puso ko na masaya dahil gusto nya ako. Pero paano? Hindi pa ako handa. Ayokong masaktan. Ayokong makasira ng pagkakaibigan.

30 minutes din akong tumambay sa likod ng aming University bago ko naisipang unalis nalang. Nagpa sundo ako kay mang Jong at agad namang syang dumating.

Nag paalam ako sa prof namin na sumama ang pakiramdam ko at nakita ko ang pag aalala sa mukha ni Alex bago ako lumabas sa room.

"Mang Jong uwi napo tayo" utos ko kay mang Jong.

"Okay po Mam Angela" pagka sagot nya ay ini-start na niya ang kotse.

Tahimik lang ako buong byahe hanggang maka rating na kami sa bahay.

Dumiretso nako sa kwarto ko at maya maya ay nag ring ang phone ko

From Alex,
Are you fine? Take a medicine ha?

Medicine mo mukha mo! Ikaw ang may kailangan ng gamot, nasisiraan kana kasi ata.

Mabilis akong naka tulog dahil na rin sa pagod na ang utak ko kakaisip ng mga komplikadong bagay.

Tok tok!

"Maaam Angela? May tao po sa baba"
Sigaw ni manang mula sa likod ng kwarto ko.

Hindi nako sumagot sa halip ay inisip kung sino ang dadalaw sakin sa ganitong oras? Teka anong oras naba?  Naka tulog na pala ako.

Nang tingnan ko ang oras ay 5:00 pm na pala ng hapon. Sino kaya yon?

Maya maya ay bumaba ako para tingnan kung sino yung bisita.n

Naka talikod ito kaya hindi ko agad nakilala. Mahaba ang kanyang buhok at maputi. T-teka.

Agad akong tumakbo palabas para tingnan kung sya nga iyon.

"Kylla?!" Bulalas ko ng masilayan ko ang mukha nya.

"Hiii Angeeee!" Balik na bati nito.

"Wahhhhhhhhhh!" Sigaw ko at sabay yakap sakanyan.

Si Kylla ang long time besty ko. Pero bakit sya nandito?

"Bakit ka nandito?" Tanong ko..

"Aray! Bat parang ayaw mo? Alis nako ulit! Hmp!" Pag tatampo nya kuno sabay hatak sa maleta nya.

"Hhmm! Sapakin kita e. Of course I want to know!" Binatukan ko nga ang arte talaga e.

"Ouch! Mapanakit ka talaga! Huhuhu! By the way. I came back here because dito nako mag aaral!" Sabi nya ng may pag sigaw pa.

"Omagashhhh! Yes! Buti naman! May makakasama nako!" Masaya kong sagot.

Matapos ang batian namin ay inaya kona sya sa loob ng bahay. Finally she's back! Dito raw muna sya titira habang nag aaral sya. Well hindi naman kaso sakin yun at sang ayon pa nga ako e.

Siguradong magiging masaya to may kasama nako sa problema! Bwahahaha!

---

Keep voting readersss!
Wait for my next update! Hohoho!
Have a great day!