Killer's Requiem

Chapter 2: Creepy Stalker

Yona POV

Napahiga ako sa isang sofa sa loob ng Dormitory namin. Tinakpan ko ng panyo ang mukha ko at sinubukang makatulog.

Meet me at XXXXXXXX

-Litmus

That damn note... why he bothers to give me that anyway? According to my deduction, I think he wants something from me. The question is... what is it? If he's aiming for my life then he surely got the wrong target. I'm not just an ordinary prey. Akala niya siguro ay mahuhulog ako sa patibong niya. Wala akong pakealam kung pumatay siya ng mga inosenteng sibilyan kung di ako sisipot sa meeting place at isa pa, wala namang naka indicate na exact place and time sa note na iniwan niya kaya pwede siyang maghintay doon ng habambuhay.

But to be honest, he piques my interest.

Natatandaan ko pa yung sinabi ni Frate sakin habang nasa labas kami ng coffee shop na pinangyarihan ng murder "I didn't know what he's up to. But he's damn dangerous. Di ko inakala na nakatayo at nakakapagsalita pa ako ngayon. I didn't know why he left us unharmed. Usually sa mga biktima niya ay di niya ito iniiwang nakahinga pa. kahit galos ay di siya nag-iwan sa amin. According to my deduction, I think he spared our lives because he has still use of us"

"You know him? Is he famous?" I curiously asked.

He nods "His name is Hong Ryung or what we called Litmus, he's the most dangerous killer that you don't want to cross path with."

"So, what should we do about it?" tanong ko ng makahulugan sa kanya at nakuha niya naman ang gusto kong iparating. I expected that he will give me his approval but instead he gave me a concern look.

"I don't want you to handle such case. It's too dangerous for you" he said then patted my head. It's unusual for him to turn me down. I think that Litmus is really notorious in serial killings.

Napakunot ang noo ko ng mapagalaman na di ordinaryong serial killer ang lalaking nagtreat sakin ng isang baso ng cappuccino. Ang ipinagtataka ko ay bakit di ko siya nakilala? If notorious talaga siya sa mundo ng murder ay malabong di ko kaagad siya mamukhaan. Subalit pwede ring nagdi-disguise lang siya sa harap ng publiko. Pwede ring di ko lang talaga napansin ang pangalan at litrato niya sa list of criminals dahil sa di mabilang ang bilang nila. There's also a possibility na tauhan lang ni Litmus ang nakaharap ko kanina.

Sa lalim ng iniisip ko ay di ko napansing nagsasalita pa pala si Frate sa harap ko. "Yona? Are you listening or you wanting me to unplug that imaginary earplug from your ears?" mukhang nainis ko ata ang matanda. I just rolled my eyes at him.

"Just give me a break old man."

In the end, I didn't come up with a conclusion. So, I decided to ask Frate to find the pieces of the puzzle. "If Litmus really that famous then why I am not aware of him?" Bigla naman nag iba ang reaksyon ni Frate sa tanong ko. Mukhang nagdadalawang isip siyang sagutin ako. I think tama ang hinala ko na hindi basta-basta ang Litmus na 'yun. He's famous yet he's just exclusive to those in the higher ups. Even my former partner and my colleague didn't mention him once. Di ko rin nakita ang pangalang Litmus sa ranking ng Most wanted serial killers. So it means that they purposely canceled him out in order to prevent the nonsensical pursuit of him.

"The officials of Bounty Hunter Association hid the existence of Litmus from the public. I worked at the internal affairs in the Association 2 years ago that's why I knew about Litmus. At isa pa. wala pa tayong kliyente na nagrequest sa agency natin kaya magfocus muna tayo sa minor cases. Wag muna natin halungkatin tungkol kay Litmus. He's too dangerous at wala pang nagtangkang dakpin siya dahil malinis siyang magtrabaho. Wala siyang iniiwang ebidensiya na magpapatunay na siya talaga ang salarin. Ngunit nakatutuk parin sa kay Litmus ang mga mata ng mga opisyal sa organisasyon"