DEĞİŞİK

- 4 kâbus başlangıcı -

  

  Önce  gözlermiz  balkon  kapısından  bize  bön  bön  bakan  sevgili  ailemize  takıldı  sonra   sonra  o  şaşkınlıkla  bide  birbirimize  baktık  sonra  hala  üst  üste olduğumuzu  fark edip   hızla yerden  kalkmaya   çabaladık

- ı- ılgın - napiyosunuz   annecim  ?  

- Anne  biz  eve  giriyoduk 

- A-anlamadım    kapı  dururken  balkondan  girmek  biraz 

- Eymen  bibişey  söylesene

Konudan  kurtulmak   istercesine   eymen i  öne  sürdüm. 

- Imm  şey  siz  bana  dışarıçıkacağınızı  söylediniz

Sonra  hepsi  bir  ağızdan  tepki  verdi

- EEeeeee! 

- EEeeee  si   biz  dede  anahtar  yoktu   balkondan  girdik 

- peki  niye  üst üsteydi-

- düştük  çünkü! ...

- pekisiz  neden  hala  burdasınız?

- gitmedik  çünkü!...

Buda  bir  çeşit  kapak ' dı mesela. 
 

*********

Odamın  kapısını  tıkladıktan  sonra  gir  dememi  bile  beklemeden  içeri  dalan  koca yürekli  insan  annem  olur  kendisi  ben  ne  olduğunu  sormadan  konuşmaya  başladı  bile

- Ilgın  konuşalım mı? 

Hah  işte  bu  soru   sorunun hücresel  yapısına  indiğimizde   bize  tam  olarakta  şöyle  diyor  " işte  birazdan  istemesende  canını yakıcam  iç  dünyanı  darma dağın  edip  hiç birşey  olmamış  gibi  bu  odadan  çıkıp gidicem demek" 
Ama  napcan kader  bu   tedirgin  bir  şekilde  gözlerimi  pokoyo  gibi  kısarak başımı  niloya  gibi  Evet  anlamında  salladım hah bir  tospiğim  eksik  derken  annem  nefes alışından anladığım  kadarıyla  sıkıcı  olan  konuya giriş yaptı.

- bak  kızım Eymen iyi biri ama kendini  fazla  kaptırma

- Anne!    Ne  demeye  çalışıyosun  eymen  odunu ve  ben   komik.  ayrıca yok  öyle  birşey daha  1,  2 gün  oldu  ne  diyosun !  karışma anne.  lütfen!...

-  karışma  ha  ben  birkere  yaptım  o  hatyı  küçük  hanım  bir daha   yapmam

- Anne  açma  şu  konuyu  bak canım  yanıyo  sen konuyu  her açtığında  bu  aptal  kızın o  o  pisliği  düşümeden  edemiyo 

-  Ben .   Bak  kızım  bir daha  canın yansın istemiyorum.   Ayrıca  kendine  aptal  deme
Kızım  o  kaybetti  sen  değil

  Sustum  konuşamadım  konuşsaydım  ne mi  derdim?
Hıh  yanılıyosun  anne  kızın  kaybetti  o  bir daha  kimseye  güvene  miycek  büyük  ihtimalle  hiç  sevemiycek   birine  sana  benden  başkası yasak  diyemiycek.  ve  en  önemliside, ne  varya ? bu  kızın  bir   erkeğin  pisliği  yüzünden  hepsini  aynı  kefeye  koyucak .  Olucak  bunlar  ha oluyoda  adamlık  tek  kişiye  sadık  kalmaktı  oysa  o  elini  sallasa ellisi

Umutların  tükendiği  rüyadan uyanışın,   kabus  başlangıcının   öncesi. 

Kalbim  durmadı   aksine  daha  hızlı  atıyo   sadece  sadece  ben  ben  ölüyorum  soruyorum  size  napardınız sevdiğiniz  adam  sevgiliniz   bir zamanlar kalbinizin  tümünü  istila  eden  herşeyiniz  şimdiki  hiçbişeyiniz    sizin  gözünüzün  önünde  bir  başkasına  ilanı  aşk edip  sonra  bide  sizin arkanızdan bitti  dese   ben mi ?    Ben  giderdim  ama  öyle  olmadı  iste  önce  gözlerimiz  sonkez  baktı  birbirine  sonra  ögürlüğüne   kavuşan  bir  kaç  damla  göz  yaşı  sonrası  her  sonu  kötü  biten  masalda olduğu  gibi  aynı  özürdilerim " hataydı"  senin bir  hatan  benim  nelerimi  kaybettiriyo  haberin  varmı. bile  diyemeyen  ben  kalkmış bide   durmus  dinlemiştim   galiba  beni  hiç  inciltmekten korkarak  seven olmadı  sorunda  buyduya  işte   bu  yüzden   artık  parça  binçik kabin  atarken  bile  çatlıyo.
 

İlk  kez  birine  güvendim  ve  bu  benim  için  aslında  sondu 

1. 5  yıl  önce  

 

İnsanların   sevmediklerini  söyleyemediği  birsürü  insan vardır  etraflarında   ortak  arkadaş olduğu  için  elden  birşey  gelmez   telefonumun sesiyle  irkildim  sonra  arayan ismi  gorunce  yuzumu buruşturup  açtım  telefonu   ilk  başta  bahsettiğm arkadaş  tipinden dir  kendileri   can  la  ortak  arkadaşım  can  mı   kim   tek  kelimeyle  beni  silebilen 4 arkadaşımdan biri ama   şunu  demeliyimki  en  iyi  arkadaşlar  hep  iyi  olsalar keşke  tabi  bazılarımız  kardeşim  diyebilecek  kadar şanslıyken   bazılarımızda  tek  kelimeyle  anında  siline biliyo  hemde  herşeyim dediği  4  kişi  tarafından ama  her insanın  çizgileri  vardır  ve  benim  çizvilerimde  sınırlarımda aşılmayı  hak  etmiyordu   inansam  güvenemezdim  ve  işte  ben  orda   bittirdim  kendi  hikayemi  tozlu  bir  rafa kaldırdımki   okunup  adlarımız  tekrar  yanyana  gelmesin  diye ..   can  ,  cenk  deren  ve  elif  arkadaşım   ha  unutmamak lazım   bide beni  umursamadan  tek  kelimeyle  hemde  bi  sürtük ün  tek  kelimesiyle  silen  sonrada  karşımda  ağlayan  eski  arkadaşlrım

Evet  ben  galiba  kandırıldım  Dinlemediler  beni , hemen  sildiler . sonra  tekrar  yazmak  istediler  yıpranmış  kalplerine.  atarken  yırrıltı son şansımda.

-------------------

Annemi  yorgun  olduğuma ikna  edip  sonunda odamdan yolladım  sonra  kafa  dağımak adına  yapıcak  birşeyler  ararken  bulduğum fikirle  yatağımın  üstünde  zıplarken  odaya  birden  bir  hipopotam  daldı 

-   ya  değişik  biraz  sesiz ol  uykumvar  malum  belimde  ağrıyo  uyuycam   hem  yarin  erken  kalkmam  gerek  arkadaşlarım  buraya  gelmiş  onlarla  buluşucam 

-  ne   tamam  bende  geliyim 

-olmaz 

- lütfen

- bakarız

Ellerimi  hızla  çırpıştırıp  şirince  gülümsedim   o  ise  kafasını  deli  anlamında  sallayıp  odamdan  dışarı  çıktı

------------

Sabah  erkenden  kalkıp  kahvaltımı  ettikten  sonra  hızla  üstümü  giyinip  eymen beyin  kalkmasını  bekledim  bakmayın  bey  dediğime  bana  gene  hipopotam ama  napcan  iste   götürmez beni çıkarcılık

..

Eymenle  beraber  sıkıcı  geçen bir  yolculuğun  ardından  caffeye  girmeden  bana  bir  uyarıda  bulundu

- bak  ılgın  eğer arkadaşlarımın  yanında  bana   herhan gibi   bir   hayvan  ismiyle  seslenirsen  işte  ozaman  istemiyeceğin  şeyler  olur 

- ttamm   hadi   gidelim 

Eymen  önde  ben  arkada   caffeye  girdikten sonra  bir masanın  onünde  durduk  tabi  önümdeki  öküzden  birşey  göremediğim için  sandığım  kadarıyla  masadakilerle  selamlaşıp  önümden  çekildi  gördüğüm  tanıdık  simalarla  gülen  yüzüm  birden  soldu   sonra hepsi  bir  ağızdan  konuştular

- ılgın

-  siz

......

Yeni  bir  bölümün  daha  sonuna  geldik  beğemeyi  unutmayın..

Gülden Özdemir