hoofdstuk 3

0 0 0
                                    

Ik opende mijn ogen.En boven mij hing de moeder van Pearl.Ik schrok mij rot!

'Wat is er mevrouw?'

'Wat er is?!Ik ben nog steeds een sirene en onze missie is om elke halfgod en god te doden!'

Ze trok een mes en wou in mij steken.
Maar ik hield haar tegen.Ze was sterker dan ik dacht.Het punt kwam dichter tegen mijn huid aan.Alweer zo een gekkin die mij probeerde te vermoorden.

Ik zag druppels bloed naar boven gaan.Ze zat onder mijn huid.Ik probeerde terug te duwen maar het lukte niet.

'Moeder?!'

Pearl,Mermida, Gizelle en Star stonden met wapens op Pearl's moeder gerricht.
Ik duwde haar van me af en ging recht staan.Star deed teken naar de tassen dus ik nam ze op.We deden het allevier.En zwommen snel weg.Ik zag Pearl's moeder nog proberen in te halen maar ze kon dat niet.

Pearl keek teleurgesteld naar beneden

'Het is niet jouw fout,Pearl.Het zit in haar bloed.Daar kan jij niets aan doen'

Zei ik tegen haar.Ze keek op en knikte.

6 uur later

We zwommen verder tot we een soort van strand boven water zagen.We zwommen even naar het wateroppervlak.

'Hier eindigt het.Je moet hier het strand op en dan moet je zoeken naar Hermes.'

'Bedankt meiden.'

Ze zeiden samen graag gedaan.We gaven nog een knuffel en gingen terug naar beneden.De zeemeerminnen zwaaide terwijl ze de andere kant opzwommen en ik richting het strand.

Ik zag de zeemeerminnen niet meer dus ging ik maar het strand op.
Ik gebruikte mijn krachten om mezelf op te drogen.Eens ik opgedroogd was had ik die kleren van het kamp aan dus toverde ik snel gewone kleren.
Ik was in New York,dat wist ik zo.Dus ging ik maar de stad in.Opzoek naar mijn nonkel die ik nooit gezien heb.
Dit wordt een lange zoektocht.

Ik zag een soort van vind richting het noorden uitgaan.Ik volgde de wind en kwam uit bij een groot gebouw.Boven stond er een grote plakkaat met een naam op:'Big H,Little e'.Huh,wat betekent dat?Wacht eens, natuurlijk.
Hermes.Dus ik ging naar binnen.

Aan de kassa stond er een meisje van iets ouder als mij.Ze had ook dezelfde kleur ogen als die jongen op het vliegveld?

'Pardon,waar kan ik de manager vinden?'

'Door die deur daar.'

Ze wees naar een deur aan de rechterkant.Sinds wanneer zeggen ze waar de baas zit?Tja,ik ben al lang uit de menselijke wereld. Alhoewel,zei meneer Braindor niet dat mensen met die kleur ogen draken zijn?Veel te lang geleden om te herinneren.

Ik ging dus maar de deur binnen.

'Goededag Herm...'

'Hallo Alexis.Ik had je al verwacht.'

Ok,raar dat ze weten als ik kom.
Daarom wist dat meisje dus wie ik was.

'Ik moet je de kaart naar 'Lost City' geven.En geen zorgen je krijgt nog hulp om naar daar en er door te geraken.'

Hij gaf de kaart aan mij.Ik knikte en ging terug naar buiten. Fantastisch,
moet ik zo thuis geraken?In de winkel was het meisje nog steeds.Ze keek vreemd maar dan ook weer niet.

Ik ging de winkel uit en ging naar rechts, zoals de kaart zei.Ik kreeg het gevoel dat ik gevolgd werd. Ik keek achterom.Mijn gevoel was juist. Het meisje uit de winkel volgde me.
Ik zag in de verte een koffiehuis dus ging ik er zo snel mogelijk naar toe.
Ik ging naar binnen en zocht en tafel.
Gevonden,ik ging maar zitten.Maar ze   kwam ook naar binnen en kwam tegenover mij zitten.

'Wat wil je van me?En waarom volg je me?'

Alexis:Geen Weg TerugWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu