nie wzdrygasz się
oglądając na swoim płaskim ekranie
ludzi rozjeżdżanych przez czołgi
ludzi, którzy rzucają się z wysokich budynków
ludzi ginących na tysiąc sposobów
tragedia świata
ogranicza się do twojego cierpienia
próbujesz przypomnieć sobie
jaki byłeś na samym początku
jak to możliwe
że zabłądziłeś aż tak bardzo
w twojej głowie
jest zbyt gęsta mgła
by jakiekolwiek światło mogło się przez nią przedrzeć
i oświetlić ci drogę powrotną do domu
