Ολα ή τίποτα...!

Κεφαλαιο 11

Ο ήλιος έμπαινε απο το παράθυρο και με ενοχλούσε. Τέντωσα το χέρι μου να ανοίξω το διακόπτει τον ανεβοκατέβαζα πάνω κάτω αλλα τίποτα. Εκείνη τη στιγμή ξύπνησα για τα καλα και κατάλαβα οτι αυτο που ανεβοκταβαζω τόση ωρα ειναι το ΑΠΟ ΑΥΤΟ του Στάθη!! Ο Σταθης τζούνιορ δηλαδή. Εντάξει οχι και τοσο τζούνιορ αλλα καταλάβατε. Τινάχτηκα πέρα και αυτός ακόμα ροχάλιζε με ενα χαζό χαμόγελο. Πάλι καλα δε με κατάλαβε.... αλλα που τετια τύχη ως γνωστόν το συμπαν με μισεί και το εχει αποδείξει!

"Συνέχισε βρε μωρό μου αφού το άρχισες" ειπε με κλειστά τα μάτια του και ειδα άμεσος το σοβρακακι του να φουσκώνει

Ωχ Παναγία μου τη περνάω πρωι πρωι. Χωρις δεύτερη σκέψη βγήκα απο το δωμάτιο και κατευθύνθηκα προς το μπάνιο εκανα την ανάγκη μου και θυμάστε που σας ειπα οτι το σύμπαν με μισεί. Μου το αποδεικνύει συνέχεια. Βγαίνοντας απο το μπάνιο πέτυχα τη μάνα μου στο διάδρομο που αυτη υποτίθεται θα έπρεπε να ειναι στη δουλειά αλλα είπαμε το σύμπαν ειναι συμπαν και εμείς εχουμε μαλώσει

"Τι κανεις ρε μαμά πάλι τετια ωρα έδω;" ειπα με τσιριχτή φωνή μιας και το σοκ ηταν μεγάλο. Πως θα βγάλω τώρα εγω τον αλλο απο κει

"Τι θες βρε παιδάκι μου μια μερα ειπα και εγω να πάρω άδεια και θα μου την βγάλεις ξυνή" ειπε βαριεστημένα και μπήκε να κανει μπάνιο όπως καθε πρωι.

Χωρις να χάνω χρόνο έτρεξα στο δωμάτιο. Αντίκρισα το βόδι που κοιμόταν ακόμα και μου έσπαγε τα νεύρα η αναισθησία του. Του πετάω τα ρουχα του και αρχισα να φωνάζω αλλα σιγά πως το εκανα τώρα αυτο δε ξέρω ακριβώς απλός το εκανα
"Σήκω πάνω γαμω τη πουτανα σου να φύγεις γιατί ειναι εδω η μάνα μου" να ψάχνω τη μπλούζα του και το μονο που συναντούσα στο πτώμα ηταν προφυλακτικά. Μα καλα εγω δε θυμάμαι τίποτα μήπως με άλλη τα χρησιμοποίησε;
6 προφυλακτικά λες και είμαστε κουνέλια να πούμε. Τελος πάντων αυτο σηκώνεται με τα χίλια ζόρια
"Έλα μωρε τι φωνάζεις η μάνα σου ειναι λες και δεν την ξέρω"
" και τι θα της πεις ούφο;" ρώτησα με σηκωμένο το φρύδι στις μαλακιες που ελεγε
"Οτι ήρθα να πηδήξω την κόρη της γιατί εχει πολυ θράσος"

"Ααα νταξει πες το ετςι και ανυσηχισα οτι θα έλεγες μαλακιες" ειπα και το χέρι μου προσγειώθηκε στο πρόσωπο μου με αγανάκτηση

Γέλασε και άρχισε να ντύνεται. Μετά απο πέντε λεπτά ηταν έτοιμος και ανοίγω την πόρτα δειλά μη μας ακούσει κανεις. Αρχίσαμε να κατεβαίνουμε τη σκάλα μέχρι που άνοιξε η πόρτα του μπάνιου. Τρέχοντας κατεβήκαμε και την υπόλοιπη σκάλα χωρις να μας καταλάβει μιας και δεν είμασταν στο οπτικό της πεδίο αλλα .....

"Βρε νεφέλη μου που εισαι τι ειναι όλη αυτη η φασαρία ; " φώναξε απο την άκρη της σκάλας. Εγω αυθόρμητα έπιασα το βλάκα απο τη μπλούζα και τον έβαλα στη αποθήκη με τα πλυμένα ρουχα. Έκλεισα την πόρτα και απάντησα

"Τίποτα μαμά απλά επεσα απο τις σκάλες"ειπα και ενα φεϊς πάλμ προσγειώθηκε στη μαπα μου

"Αα νταξει δηλαδή τα συνηθισμένα πάλι!" Ειπε η μητέρα μου και με ενα γέλιο άκουσα την πόρτα του δωμάτιο της να κλείνει. Μια ανάσα που κρατούσα απελευθερώθηκε και άνοιξα την πόρτα της αποθήκης με πολυ δύναμη

Η οποία κουτουλησε τον Στάθη και έπεσε κάτω αναίσθητος με ενα βρακι μου με μονοκερους στο χέρι του και ενα καρούμπαλο πλεον στο κεφάλι του. Ωχ Θεέ μου τι σου εχω κανει...

Ξανα κλείνω την πόρτα και τρέχοντας βγήκα τις σκάλες και μπήκα στο δωμάτιο της Αφροδίτης η οποία ως συνήθως κοιμόταν στο ονειρικό κάστρο της.... εχει κανει το δωμάτιο λες και ειναι η Μπάρμπι το ούφο που το μονο που ειναι, ειναι η πριγκίπισσα του βάλτου!

"Σήκω πριγκίπισσα εχουμε προβλημα" της φώναξα στο αυτί με μια ελπίδα να ξυπνήσει αλλα......

Ευχαριστω που το διαβάσατε! ♥️Αν σας άρεσε ⭐️και αφήστε και τα 💬. Συγνώμη που αργό να ανεβάσω 🤗μέχρι το επόμενο 😘😘😘