Ολα ή τίποτα...!

Κεφαλαιο 4

Που έλεγα
"Αν δεις την αδερφή σου πες της να με πάρει τηλέφωνο άμεσος!" Και γω ρε μαλακα τι ειμαι το περιστέρι σου που θα του δίνεις το μήνυμα και θα το πηγαίνει στο παραλήπτη. Το κοίταξα με ενα βλέμμα απαξιωτικό και τσαλάκωσα το χαρτάκι πετώντας το στην τσάντα μου.

Τελείωσε η μερα στο σχολείο και εγω το μονο που σκεφτόμουν ηταν ο Στάθης. Ηταν πολυ ωραίος αλλα με έβλεπε σαν φίλη. Τι να του έλεγα ξερεις κατι βαρέθηκα να ειμαι μόνη μου και θελω να κάνουμε κατι. Ποσο χαζή θα ήμουν;....Πολυ! Κανεις δεν θα τον ελεγε άσχημο ίσα όσα ηταν σωστό κελεπούρι γνώριζα πολλά κοριτςια που θα τον ήθελαν. Ηταν ψυλος με γυμνασμένο σώμα και αυτο οφειλόταν το στίβο που έκανε απο μικρός ειχε μαύρα μαλλιά και γκρι μάτια. Απο οτι καταλάβατε σωστός κούκλος ηταν το αγόρι μου!!! Τρόπος του λέγειν αγόρι μου.

Έφτασα σπίτι και ειδα την αδερφή μου στον καναπε. Οςο πριγκίπισσα το παιζει οταν ηταν ξύπνια αλλο τοσο βόδι ηταν στον ύπνο της. Τι να πεις, χαζό ειναι! Άφησα το χαρτάκι του Νίκου δίπλα της και πήγα πάνω να κανω ενα μπάνιο.

Τελείωσα το μπάνιο και στρώθηκα στο διαβασμα κατα τις 5 αρχισα να ετοιμάζομαι. Δεν ηθελα και πολυ ωρα. Έβαλα ενα γκρι τζιν, μαύρη μπλούζα τιράντακι και τα μαύρα vans. Φούντωσα τα μαλλιά μου. Μου έφταναν μέχρι το λαιμό και έμοιαζαν σαν φωτοστέφανο γύρω απο το κεφάλι μου οταν τα φούντωνα. Δικιά μου λογική αλλα μαρεςαν. Πήρα τα γυαλιά μου και βγήκα απο το σπίτι. Περπάτησα περίπου ενα τέταρτο και έπειτα έφτασα στην καφετέρια, ειδα το Στάθη να έρχεται με τη μηχανή του την ίδια ωρα με μενα. Ωραία σκέφτηκα δεν θα τον περιμένο μόνη μου. Βγάζει το κράνος και απελευθερώνει τα μαυρα μαλλιά του. Ενα χαμόγελο εμφανίστηκε μαζι με τα υπέροχα λακακια στο πρόσωπο του που τοσο λάτρευα. Ήρθε κοντά μου και τα γκρι μάτια του με κοιτούσαν με χαρά. Φορούσε ενα τζιν με μια adidas μπλούζα και απο κάτω κατι υπέροχα Nike παππουτσια.

"Νεφέλη πως εισαι ετςι μωρη απαίσια. Τι κανεις;" ειπε καθώς μπαίναμε μέσα γέλασα με αυτο το ειρωνικό του κοπλιμέντο. Κάτσαμε σε ενα γωνιακό τραπέζι και παραγγείλαμε συνεχίζοντας την κουβέντα μας!

"Ααα μονο σήμερα ειμαι δηλαδή! Νταξει Στάθη νταξει τα θυμάμαι εγω αυτα" ειπα και γέλασα συνέχεια κορόιδευε ο ένας τον αλλο γιατί σπάνια παρεξηγούμασταν σχεδόν ποτε βασικά.

"Έλα ρε αφού το ξερεις οτι εισαι η καλύτερη ....απο τις χειρότερες" ειπε και εγω γέλασα δυνατά γιατί μου το ελεγε συχνά

"Εσυ αγόρι μου όμως που πας με αυτα τα χάλια;" τον ρώτησα με σηκωμένο το ενα φρύδι

"Ρωτά τα κοριτςια απο την πρώτη λυκείου...συγουρα κατι θα ξέρουν!" Ειπε με ενα χαμόγελο νίκης και αυτοπεποίθησης

"Λέγε ρε ..άμεσος βρήκες μπαγάσα;"

"Το εχω βάλει στόχο απο την πρώτη λυκείου την πρώτη μερα να το κανω με μικρή"

"Απίστευτο και αυτές σου κάθονται ρε ;"

"Ναι, ολες το παίζουν δύσκολες μέχρι που τις φιλάω τα υπόλοιπα έρχονται απο μόνα τους"

"Σιγά ηρεμίσε λιγο. Εγω θα ξερνούσαν αν με φίλουςες και ειδικά στην πρώτη λυκείου που ήσουν ....μα μην σχολιάσω καλύτερα"

"Απαίσιοτατος ήμουν ρε το ξέρω" και τα λακακια εμφανίστηκαν ξανα αλλα απο ντροπή τώρα

"Εσυ παιζει τίποτα αυτο τον καιρο;" ειπε και ήξερα οτι δεν θα με άφηνε ήσυχη μέχρι να τα πω ολα. Ποια ολα δηλαδή ...

"Εεε αφού ξερεις τώρα. Δεν εχω χρόνο για αυτα διαβάζω!" Ειπα και κατι μέσα μου σφίχτηκε μια και ένιωθα ντροπή να το λεω και ας μην ηταν κατι κακο

"Κατάλαβα ανάμεσα στα πόδια σου ακόμα δεν εχεις δει χαρά!....Δεν ειναι όπως τα περιγράφει στο βιβλίο της Βιολογίας ξερεις εξυπνάκια" ειπε και γέλασε. Ηταν μεταδοτικό και γελούσαμε αρκετά. Ειχε χιούμορ και ας κορόιδευε μενα.

"Ηθελα να σου μιλήσω για αυτο" ειπα και έσκυψα το κεφάλι μου μιας και το ειχα πάρει απόφαση

"Θες να το κανεις με κανένα και θες συμβουλές ;" ειπε σαν να ηταν κατι απλό αλλα αυτο και μονο με έκανε να κοκκινίσω

"Ναι ρε αυτο ειναι που το ήξερες" ειρωνία στο φουλ αλλα αυτός δεν κατάλαβε τίποτα. Εγω ηθελα να πω πως ηθελα αυτόν και αυτός ήθελε να μου δοσει συμβουλές για να τον κανω με άλλον. Δεν πειραζει θα παω με τα νερά του!

"Ξεκινάω...

Ευχαριστω που το διαβάσατε♥️! Αν σας άρεσε ⭐️ και θελω και τα σχολίασες 💬