Dusk Till Dawn • Zaylena

0.3

Selena: Anlamıyorum

Selena: Neden böyle davrandığını anlamıyorum, cidden

Harry: Sana bir sebebi olmadığını söyledim, Selly, daha fazla sormanı istemiyorum

Selena: Bugün beni yemeğin ortasında bırakıp öylece onun yanına gittin

Selena: Sence de bir açıklama hak etmiyor muyum?

Harry: Sana bunun sadece notları sormak için olduğunu söyledim

Harry: Ve sen hâlâ soruyorsun.

Selena: Üzgünüm Harold, ben kimseden sarılarak not istemediğim için bunu biraz garip karşıladım.

Selena: Beni affedebilecek misin?

Okuduğum mesajlar gözlerimin ıslanmasına neden olsa da gülümsedim. Hepsini tek seferde silmek istiyordum ama bir türlü cesaret edemiyordum.

Bu durumun ne kadar sinir bozucu olduğu tartışılmazdı.

Yatağımın üstünde duran defterimi açtım. İçindeki her bir kelimeyi ona yazmıştım ben; aylar boyunca karalayıp durmuştum. Boş anlarımda bile kendimi onu düşünerek oyalamış, hislerimi kağıtlara dökmüştüm. Hepsini nasıl atardım, nasıl yakardım?

Deftere yüzleşmek istemediğim bir kâbusmuş gibi bakmaya başladığımı hissettiğimde onu kapaklı dolabın en uzak köşesine fırlattım. Elimden başka bir şey gelmiyordu; bazı şeyler için çok korkaktım.

Telefonumu bıraktığım yerden geri almamla beraber titremeye başladığında arayan kişinin eski erkek arkadaşım olması düşündüğüm son ihtimal bile olmadığından şaşkın bir şekilde telefonu açıp kulağıma götürdüm. "Evet?"

"Onunla aranda ne var?" diye sordu.

Sesi o kadar çatallaşmıştı ki alkol kullandığını anlamamak mümkün değildi. Sustuğumda hiddetle tekrarladı. "Zayn'le aranda ne var?!"

Hırçın sesi telefonu kulağımdan uzaklaştırmama sebep olduğunda yüzümü buruşturdum. "Bu seni ilgilendirmiyor." dedim en sonunda. "Sen benim hiçbir şeyim değilsin."

"Eğer şimdi," dedi ve her ne içiyorsa bir yutkunma sesi geldi. "şimdi bana anlatmazsan az sonra hemen oraya geleceğim."

Bunu yapacağını biliyordum ve işin en kötü tarafı buydu.

Telefonu yüzüne kapatıp telaşla Zayn'in numarasını bulmaya koyuldum. Birkaç çalıştan sonra açtığında konuşmaya başladım. "Zayn," dedim önce, sesimdeki endişenin ben bile farkındaydım. "o buraya geleceğini söylüyor ve sarhoş, sen..."

"Birazdan orada olurum." dediğinde görmeyecek olsa da başımı salladım ve telefonu kapattım. Bir yandan Harry ısrarla beni aramaya devam ediyordu ve elimden gelen tek şey kalkıp kapımı kilitlemek oldu.