Sıradan ve Özel :Bölüm 1

Kurs salonuna girdikten sonra kızlar giyinme odasına gitttim . Dolaba çantamı koyduktan sonra siyah şortumu giyip, üstüme kursun kendi askılı tişörtünü giydim. Siyah ve upuzun , pırasa gibi saçlarımı tepeden toplayıp boks eldivenleriyle başlığı alıp diğerlerinin yanına gittim.Antremanlara başlamışlardı bile.Kızıl kafa Tonny de oradaydı. Çocuk zaten kızıl saçlıydı birde kızarınca çok komik oluyordu.Konuşturmaya çalıştım onu, utandırırsam yine kızarırdı:

- Na'ber Tonny?

-Selam

-"Zihin gücün" geliştimi?

- Eh yani. Sen nasıl ellrinle vurabiliyorsun?

-Açıkçası...

O salak araya girmese  Tonny'e birşeyler anlatabilirdim...

- Bakın burda kimler varmış? Güçsüz Sasha ! Hiçbir halta yaramayan sıradan insan!

-İşte kabadayı beyinsiz Cristophe !

- Sen karışma Tonny, bu ezikle takılmamalısın.Hem beynim olmasa bunu yapabilir miydim?

Bunu söylerken bir boks torbasını hiç değmeden bir -iki metre uzaktan havaya kaldırdı ve kafamın üstünde bir hizzada bıraktı. Çok şanslıydım ve bunu bir tekmeyle savurdum.

-Hahha! Tek yapabileceğin bu mu ? Sıkıyosa ortada özel güçler  olmadan girişelim!

Canını yüzde yüz sıkmıştım. Afalladı ve bundan yararlanıp suratına bi tane geçirdim.Çok sinir olmuştu. O güçleriyle beni tutp havaya kaldırdı . Tam konsantre olmuşken nedense çığlık atıp beni birden bıraktı.Kafa atmıştım ağırlıklara . Kaşım patlamıştı.Cristophe ne diye kız gibi çıpğlık atmıştı?(bekleyin sözümü geri alıyorum ! bende kızım ve hiç çığlık atmam!)

-Bunu niye yaptın alçak herif ?! Kaşım patladı! İğrenç ! Şimdi tüm yüzüm yapış yapış kan olacak!( ha yani bakın acısında  da değilim)

Cristophe ise hala "Aman Tanrım" diye bağırıyordu.

-Aman Tanrım! Çok fazla konsantre olup aklından geçenleri gördüm! İğrenç yaa! Bir insan doktoru hakkında böyle düşünebilir mi!

Off! Çok utanç vericiydi.O sırada Falk un bana dikiş atması gerekirse hünerli ellerini tekrar izlemenin ne kadar güzel olacağını düşünüyordum. Koşarak kaçtım oradan. Direkt olarak yakışıklı doktorum Falk 'un yanına gittim. Hazır gelmişken ilacımı alıp dikiş attırırdım da.Pat diye girdim muaynehaneye.

-Eeee, selam.Şimdi ilacımı ver ,dikişimi at ve ben de seni oyalamayıp ikikleyeyim.Tamam mı?

Adam yüzüme öylece bakıyordu. Bakma öyle sinir oluyorum!İşini çabuk yap ki ben de eve gidip annemden kaydımı kurstan almasını isteyeyim.

-Ne oldu bakalım? Yine kavga mı ettin?Şimdi nereyi yardın ?

-Kaşımı! Ama yemin ederim bu sefer o bulaştı !

-İyi . öyle olsun . Getir bakalım.

Yatağa oturdum . Saçlarımı geriye atıp kaşımı iyice ortaya çıkardım.

-Ow!Nasıl oldu bu ?! Çok kanıyor.

-Beni önce havaya kaldırdı sonra bıraktı ve en kötüsü de bu değil.

-Ne o zaman?

- Boşver.Tabi annemin deyişiyle "dahi" doktorum buna bir ilaç bulabilse böyle olmazdı!

-İnsanlara güç dağıtmadığımı biliyorsun!

Bu söze diyecek yoktu.Sustum.Dikiş atarken bir yandan da söyleniyordu.

-Eğer bir daha biryerlerini vurursan sana bir tanede ben çakarım!

-Öyle mi? Nasıl?Uçan sopa ya da uçan boks torbasıyla mı? Senin amacın ne ? Kalbimi kırınca ne kazanııyorsun?Normal olmam komik dimi?Üzgünüm ama ben "kusurluyum" , "güçsüzüm" ve "normalim"!!!Sizin gibi özelliklerim yok!

Artık sesim titriyordu.Ağlamamak için sustum.Şaşırmıştı. Özür dilemedi ama .Parlak ışıklar saçmaya başlayan parmaklarını alnıma koydu ve beynimin içine dek girip geçici tedavii ilacını verdi.Çıkarken ceketimi uzattı. Elinden hızlıca aldım.Özür dileyecekken çıktım oradan . Sinirlerimi bozmuştu ya!Taksiye bindim.Adam evin önüne gelince parayı istedi ben de cüzdandan çıkarıp verdim. Elime kirliymiş gibi bakıyordu.Eğer öyle bakmaya devam etseydi kirlenecekti de."Kusura bakma, hesabımdaki para elimde bitivermiyor!" dedim.Adam bi"Haa" dedi evlere şenlik.

Eve gidince yemekmiş, kitapmış, akşam çayıymış hepsini boşverip yattım.Kafam dağıldı biraz...( Falk u da affetmeye karar verdim.Ne kadar merhametliyim!)

Devam Edecek..