Ucieczka z Mrocznego Lasu

Rozdział II

Wszedłem przez okno spóźniony na lekcje
- Ty debilu! Wiesz, że to było niebezpieczne?! Pomyślałeś, że mogłeś spaść! Mogłeś nawet zginąć! Debil!
- Tak, wiem ale nic się nie stało.
- A co jakby się stało?!
- pewnie nikt by nie tęsknił, szczególnie Krecio...
Ledwo zdążyłem dokończyć, a dostałem od Alex w głowę.
- Gdzie jest Krecio? - zapytałem z udanym zdziwieniem
-  Wyszedł sprawdzić co spadło przed chwilą za oknem
- To twoja sprawka?
- Nie... -powiedziałem odwracając wzrok
- Ta jasne przecież widzę że kłamiesz
- Niby skąd?
- Zawsze odwracasz wzrok, gdy kłamiesz...
Kurcze skąd ona o tym wiem, przecież jej o tym nie mówiłem choć może... nie, na pewno nie... ale z drugiej strony...
W tej chwili dostałem drugi raz w głowę
- Ała! Za co to?
- Za twoje głupie pomysły i za to, że jesteś IDIOTĄ! Siadaj bo Krecio zaraz przyjdzie.
Po około 5 minutach wszedł krecio
- Nie wiem co to było ale go dorwę.
Nauczyciel wkurzony stanął na środku i rozejrzał się po klasie
- Michał, jak wszedłeś do klasy?- zapytał nauczyciel
- No normalnie, przez drzwi - powiedziałem lekko zdenerwowany
- Nie mogłeś wejść przez drzwi bo stała woźna, pytałem się jej i nikogo nie widziała
Stara jędza pomyślałem
-Przestań kłamać -krzyknął nauczyciel
Co mu powiedzieć? No przecież nie powiem mu że wszedłem oknem bo wizyta u dyra gwarantowana
- Proszę pana.
- Tak Alex?
- Michał wszedł drzwiami. Cała klasa to potwierdzi. Może pan spytać klasy.
- To albo wy coś kręcicie, albo pani Marioli się wzrok pogorszył
W tej chwili zadzwonił dzwonek
-Możecie pójść na przerwę a ja pójdę sprawdzić monitoring.
W tej chwili miałem szczęście bo tej strefy kamery nie obejmują, przynajmniej na dworzu...
Gdy wróciłem, spakowałem rzeczy następnego dnia mieliśmy jechać na działkę
Następnego dnia
Ubrałem dżinsy koszule na to kurtkę skórzaną. Wzięłem rzeczy i namiot spakowałem do samochodu i ruszyłem pod dom Alex, w drodze zadzwoniłem do niej,  "masz 20 minut, szykuj się", bo nie chciało mi się esemesa pisać.