zamanın bilinmediği—belki de zaman denen kavramın önemini tamamen yitirdiği dönemde, yeşil saçları gözlerini kapatan beyaz tenli bir genç varmış.
konuşmak pek tarzı değilmiş yeşilin. kelimelerden korkar, kendini ifade etmek işkence gibi gelirmiş ona.
bu yüzdendir ki açmamış ağzını ömrü boyunca. tek bir kelime etmemiş, en azından kendini ifade etmemiş kelimelerle. harfler kabusu olmuş, onların oluşturduğu kelimelerle varolan dizeleri ise tek kurtarıcısıymış.
şiir'e merak sarmış.
konuşmuyormuş yeşil, tek bir kelime etmeden yazıyormuş. duygularını ifade etmeye çalışırken her ne kadar zorlansa da rahatladığını hissetmiş her bir kelimede. içine attığı tüm duygularını yansıtmış aldığı eski bir deftere.
öyle bir tutkuyla bağlanmış ki, tek yoldaşı olmuş bu siyah kapaklı defter.
değiştirmeye kıyamamış, sayfalar yıpranmış, kalemin mürekkebi dağılmış ve okunmaz hale gelmiş yazılar.
yeşil bunu umursamamış. aksine daha da hoşuna gitmiş, daha da aşık olmuş eserine.
nereye giderse gitsin ayırmamış defterini yanından. insanlar onun bu halini daha da garipserken karnında oluşan büyük bir heyecanla yazmaya devam ediyor, kalemlerini çürütüyormuş.
fakat bir gün, dünyası yıkılmış yeşilin.
insanlar -ki artık onların ismi zihninde adeta bir hakareti andırıyormuş- yakmışlar dünyasını. parçalamış, kesmişler gözlerinin önünde.
o defterle beraber duyguları da parçalanmış yeşilin.
yere saçılan sayfalar arasında insanlar -bir hakaret daha- kahkahalarla gülerken arkasını dönmüş yeşil.
eve kadar yürürken göz yaşları kurumuş, yüzü ıslanmaktan harap olmuş.
söz vermiş kendine, o defter dışında başka bir yere yazmayacakmış.
hiç,
yazmayacakmış.
lakin şansa bakın ki, kim taehyung toplamış yerdeki o sayfaları. insanların kirli kahkahalarını dağıtmış, sinirle hakaretler yağdırmış kötü kalplerine.
sahibini bilmediği bu güzel sayfalar için birçok kalp kırmış.
gariptir ki bundan pişmanlık bile duymamış.
eve götürmüş sayfaları. meraktır ki içini kavuran, bir tanesini okumaya karar vermiş.
güneş doğmuş, taehyung okumuş.
insanlar caddeleri tekrar doldurmaya başlamış, taehyung okumuş.
yeşil sözünü bozup yazmaktan küçülen kalemiyle boş bir kağıdı doldurmaya başlamış, taehyung okumuş.
taehyung okuduklarıyla cennetteymiş gibi hissederken yeşil kendi cehenneminde boğulmuş.
