taehyung için fazasıyla heyecan ve korku dolu, yeşil içinse en azından diğerlerinden bir farkı olan günün sonunda insanlar hızını yitirmeden yağmaya devam eden yağmur yüzünden aceleyle evlerine adımlıyormuş.
tabii kim taehyung pek o insanlardan değilmiş.
ve yeşil,
kesinlikle o insanlardan değilmiş.
çocuk okuldan çıkar çıkmaz içinde hâlâ sayfaların elinden alınma korkusu varken sahile yönelmiş. yağmur onu etkilememiş, zira incilerini yine saklaması gerekliymiş.
taehyung sahile geldiğinde yağmur yavaşlamış, çok geçmeden de bütün etkisini kaybetmiş. bunun getirisiyle çocuk sayfaları dikkatle çantasından çıkartırken üzerindeki bir çift gözü fark edemeyecek kadar hüzünlü, bir o kadar da aşıkmış.
yeşil onu izlemiş, taehyung hayran olduğu sayfaları belki de en anlamlı şekilde, dalga sesleri kelimelere karışırken okumuş.
yeşil onu izlemiş, taehyung daha fazla bu karanlığa dayanamayacağını hissederken incilerini akıtmaya başlamış.
ve yeşil onu izlerken ihtiyacı olan ışığı bulmuş, taehyung ise bir daha içinden çıkamamak üzere karanlığında kaybolmuş.
