{Pov Eve}
Langzaam komt de zon op, de mensen komen steeds dichterbij. Ik sta totaal stil. De mensen komen nog dichterbij, groeten ons en lopen rustig verder. Een hond blijft nog even stil staan maar loopt dan toch verder. Als ze weg zijn kijkt Ramon me aan. 'Kon je niet even waarschuwen?!' Zegt Karlijn dan. 'Dat wilde ik maar uhm..' Stotterde ik. 'Karlijn en ik gaan even naar het busje..' Zegt Ramon. Ik kijk ze knikkend aan.
{Pov Alex}
Karlijn en Ramon zijn nogsteeds niet terug. Denk ik. 'Hm.. het duurt nu wel erg lang...' Zegt Raphael. Ik kijk hem aan. 'Laten we even kijken?' 'Is goed.' Ik pak Eve's hand en daar gaan we dan opzoek naar Karlijn en Ramon.
We lopen nu al een tijdje door het bos heen, en we hebben nog geen enkel spoor van Ramon of Karlijn. Eve kijkt nogal suf naar de grond. Ik kijk naar de bomen om ons heen. 'Uhm Raph, Eve volgensmij lopen we rondjes..' Raphael kijkt me aan. 'Klopt volgensmij heb ik deze boom al 10 keer gezien..' Eve kijkt opeens op. 'Jongens kom eens.. Ik heb bandsporen gevonden en volgensmij zijn het de bandsporen van Ramon's busje.' Ik kom bij Eve staan. 'Eve het kan van iedereen geweest zijn.. het kan zelfs de politie zijn geweest..' Uiteindelijk komt Raphael er ook bij staan. Hij kijkt met aandacht naar de sporen. 'Alex deze bandsporen zijn zeker weten van Ramon's busje.. Die smeerlappen zijn weggegaan zonder ons! Ugh ik wist dat ik die Ramon niet kon vertrouwen!' 'En Karlijn.' Zeg ik grinnikend. Ik krijg een boze blik terug van Raphael. 'Haha sorry hoor. Laten we maar een slaap plek zoeken en wat te eten.' Ik kijk naar Raphael en dan weer naar Eve. 'Ja goed plan.'
Niet veel later...
{Pov Eve}
Terwijl Alex en Raphael door lopen blijf ik staan. 'Alex, Raphael!' 'Ja?' Alex kijkt om. Ik kijk in z'n fonkelende ogen en laat me even afleiden. 'Wat is er Eve?' Vraagt Alex nog een keer. Ik schrik op uit mijn gedachten. 'Ooh ja dit lijkt me wel een goede plek om te slapen.' Ik wijs naar een kleine open plek met mos en een bramenplant. Alex knikt. 'Goed gevonden. Maar weet je zeker dat die bramen niet giftig zijn?' 'Ik ben al zovaak ik bossen geweest dat ik nu wel weet welke giftig zijn en welke niet, of geloof je me niet?' Zeg ik uitdagend. 'Ik geloof je.' Ondertussen heeft Raphael al een plek geclaimd tegen een boom aan. Ik kijk naar Raphael. Alex komt steeds dichterbij en geeft dan een zoen op mijn hoofd. 'Ik hou van je kleine avonturier.' Zegt Alex dan. 'Ik ook van jou.'
Ongeveer een uur later...
{Pov Raphael}
Ondertussen zijn de tortelduifjes al in slaapgevallen. Ik kijk om me heen. Het lijkt wel alsof ik mensen hoor praten in de bosjes. 'Shit!' hoor ik iemand vanuit de bosjes zeggen. Ik sta op. 'Wie zijn daar?!' Ik kijk vijandig naar de bosjes. Ik hoor mensen wegrennen. Ik blijf nog even wakker om zeker te zijn dat zeg weg zijn en val dan zelf ook in slaap.
------------------------------------------------------------------------------------------------------
Hey allemaal! :D Sorry dat ik zolang niks aan mijn boek heb gedaan! Maar er zit weer meer aan te komen! Sorry dat dit hoofdstuk niet bepaald lang is ik ga proberen de hoofdstukken langer te maken :D Well.. Hope u enjoy! Vote & vertel me wat er beter zou kunnen en of je nog iedeeën hebt!
