{Pov Alex}
Ik word langzaam wakker. Ik hoor de bewakers van alles zeggen maar ik versta niet wat ze zeggen. Ze spreken een rare taal. Geen Nederlands. Dan hoor ik af en toe onze namen in het gesprek maar ik begrijp er niks van.
{Pov Karlijn}
Ik kijk naar de rest die ondertussen ookal wakker is. Ik luister naar de bewakers die van alles uitkramen. Dan komt de bewaker aanlopen waar ik al eerder mee had gesproken. 'Kar we moeten hier weg.' Dan kijkt hij de andere aan. 'En we moeten hun dan ook maar meenemen.' 'Oke is goed.' Ik kijk naar de rest. 'Alex, Eve, Raphael dit is Ramon en uhm.. pak je spullen in we gaan hier weg.' Niet veel later zijn we onderweg naar de uitgang gelukkig weet Ramon alle wegen in de gevangenis.
{Pov Alex}
We komen door gangen die ik nog niet eerder heb gezien en dan uiteindelijk.. Uiteindelijk doet Ramon een deur open en daar is dan.. de frisse buitenlucht! Ik wil rennen.. maar dan word ik tegengehouden door de kettingen die aan me vast zitten die ik totaal was vergeten. 'Haha, die was ik helemaal vergeten.' Zegt Ramon plagerig. Dan worden we los gemaakt door Ramon. 'In dat busje. Karlijn jij gaat met mij voorin.' Zegt Ramon dan. Ik word samen met Raphael en Eve in het busje geduwt. Dan worden de deuren dicht gegooid door ramon. 'Oke we moeten opschieten voordat de politie ons ziet.' Zegt Ramon.
{Pov Karlijn}
'Haha Ramon druk dat pedaal nou maar in.' Zeg ik tegen Ramon. Gelijk drukt Ramon het pedaal in met zijn voet. We gaan door de meest scherpe bochten. En dan uiteindelijk zien we een bos. Ramon rijd het bos nog even door en remt dan.
{Pov Ramon}
'Karlijn stap maar uit. En haal die dwazen er ook maar uit.' Zeg ik tegen karlijn terwijl ik een poor in haar zij geef. 'Ja meneer.' Zegt ze grinnikend. Terwijl Karlijn de andere eruit haalt, pak ik mijn tas en stap uit.
{Pov Raphael}
Ik kijk naar Karlijn en Ramon. 'Dus.. wat zijn jullie nu van plan nu we ontsnapt zijn?' Karlijn kijkt met een vijandige blik naar me. 'Lopen.' Antwoord ze droog. 'Hoe bedoel je, Lopen? Wat is daar het nut van.' 'Volg mij en Ramon nou maar gewoon en hou je mond dicht.'
Twee uur verder..
{Pov Eve}
Ik hou Alex zijn hand vast. We zijn nu ongeveer al twee uur aan het lopen en ik ben dood moe. 'Kunnen we even pauze houden?' 'Bijna.' Antwoord Ramon. 'Heel even? Gewoon een paar minuten...' 'Oke heel even dan zeur piet...' Mompelt Ramon. Ik plof samen met Alex op een stukje mos. We zijn nu iets van 4 minuten verder en dan hoor ik andere mensen. Ik zie mensen met zak lampen (omdat het ondertussen al donker is geworden). Ik zie dat ze honden bij zich hebben. 'Uhhh.. Jongens...' Ik kijk naar Ramon en Karlijn die druk in gesprek zijn. De mensen met de zaklampen en de honden komen steeds dichterbij. Ik probeer Karlijn en Ramons aandacht te krijgen wat niet lukt. Ik kijk naar Alex die natuurlijk weer in slaap is gevallen. En dan kijk ik naar Raphael die ook in slaap is gevallen. Gedachtens vliegen voorbij. Ik weet niet wat ik moet doen..
