Dag 1

37 2 0
                                    

{Pov Alex}

Ik heb mijn ogen dicht... Ik hoor stemmen... Dan bedenk ik me: Waar ben ik? Ik voel dat ik lig. Het ligt zacht. Het voelt als een bed.. Dan open ik voorzichtig mijn ogen, eerst is alles nog een beetje wazig. Ik zie mensen naar me kijken. Dan zie ik weer alles scherp. Ik begin rechtop te zitten en kijk om me heen. Ik zie dat ik op een bed zit en dan zie ik nog een bed, waar iemand anders op zit.. een meisje.. Ik kijk verder om heen en dan zie ik de tralies. 'Haha eindelijk wakker slaapkop?' zegt het meisje dan. Ik kijk verward om heen en dan weer naar haar. 'Je bent in de gevangenis.' In de gevangenis? Zeg ik dan. 'Ja in de gevangenis ja, ze hebben je te pakken gekregen.' zegt ze een beetje glimlachend. 'Hallo wij zijn er ook nog?' Hoor ik een stem zeggen. Ik kijk achter me en zie dat aan de andere kant van de tralies nog een cel is met een een meisje en een jongen.  Dan begint het meisje op het andere bed tegen me te praten. 'Ik heet Eve, en jij?' 'Ik uh.. Ik heet Alex.' Zeg ik een beetje stotterend. 'Aangenaam Alex. Stellen jullie je ook nog even voor?' De jongen begint als eerste te praten. 'Ik heet Raphael.. Maar noem me maar Raph.' Dan begint het meisje te praten. 'Ik heet Karlijn. Hoe oud ben je Alex?' Ik vind het eerst een beetje  appart maar dan beantwoord ik toch haar vraag. 'Zeventien.' Zeg ik. 

{Pov Eve}

Ik kijk nog een keer naar de jongen die blijkbaar Alex heet. Ik pak mijn schetsboek en probeer hem natetekenen. 'Wat doe je?' Zegt Alex. 'Oh uhm niks hoor..' Hij loopt naar me toe en ik klapt m'n schetsboek dicht. 'Mag ik het niet zien?' 'Uhm jawel hoor.' Ik doe m'n schets boek open en scheur snel het blaadje dr uit waar de tekening van Alex op staat. 

{Pov Alex}

Hmm.. waarom zou ze dat blaadje eruit scheuren? Denk ik. Ik blader door de tekeningen van Eve. Ik zie mooie, vrolijke maar ook verdrietige tekeningen. 'Heb jij dat écht allemaal getekend?' Tuurlijk heeft ze dat getekend Alex.. ughh ik zet me echt voorschut. 'Ja.' Ik zie Eve verlegen lachen en glimlach terug. 

{Pov Raphael}

Ik kijk naar Karlijn die op haar bed zit, ze heeft mooi lang een beetje golvend bruin oranje haar. Dan kijk naar haar ogen.. 'Waarom kijk je zo?' Ik schrik opn uit mijn gedachten. 'Oh haha niks hoor...' 'Hmm.. oke...' Ik zie Karlijn denken. Maar dan kijk ik naar Eve en Alex, die het zo te zien wel naar hun zin hebben met z'n tweeën. Dan komt de bewaker aanlopen. 'Zo.. honger?' 'Ja.' antwoord ik. De bewaker heeft twee borden vast. Hij schuift het ene bord onder de tralies door naar Eve en Alex en de andere naar ons. 'Morgen mogen ook jullie ontbijten, lunchen en avond eten in de katine maar nu nog even niet.' 'Oke bedankt.' zeg ik.

{Pov Eve}

Ik pak het bord op ik pak het ene broodje en ik geef de ander aan Alex. 'Dankje.' Ik kijk hem even aan en ga dan op mijn bed zitten. 


Ondertussen een paar uur later.

{Pov Alex}

Ik lig op m'n bed en kijk naar Eve. 'Ik ga slapen.' Zegt Eve. 'Is goed slaap lekker.' 'Dankje.' 

'Ik ga ook slapen welterusten iedereen!' 'Truste.' 'Goedenacht.'




Locked upWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu