Yine bir akşam üstü dershanede çıktım eve gidiyorum. Sınavlara hazırlanıyoruz. Gece gündüz çalışıyoruz. Sanki uçurumdayız eğer kazanamazsam düşücek gibiyiz kazanırsam biri elimizden tutacak kurtaracak Sanki..
Bütün ömrüm buna bağlı gibi..
Aslında kendim için yapmıyorum .
Tembellik göbek adım ama aile baskısı ile kendimi zorunlu hissediyorum başka çare bulamıyorum. Çalıştıkça bir şeylerin farkına varıyorum Herşeyin emeksiz olmayacağını öğreniyor insan..
Sınava 5 gün var Annem evde koltuğa yatmış dinlenecek diyor sanki bütün sene o çalışmış yeter artık yoruldum der gibi yatmış :)
Gülesim geliyor tam gülecem annem çağırıyor "Betüülll" diye..
Efendim anne ya ders çalışıyorum çok yorulmuş suyu benden istiyor offffffff :))
