Սա իմ առաջին գիրքն է.մի աղջկա մասին ով մեկ որում կորցնում է այն մարդկանց ովքեր ամենաթանկն էին իր համար...եվ փորձում է գտնել եվ վրեժ լուծել այն մարդուց ով մեղավոր էր այդ ամենում
-Ադրիանա արթնացիր սիրելիս մենք ուշանում ենք փոքրիկս վեր կաց արի խոհանոց նախաճաշիր որ դուրս գանք
-Լավ մայրիկ հիմա կգամ
Ադին նախաճաշեց եվ մենք դուրս եկանք տանից:
Այո ես երեխա ունեմ իմ Ադրիանան իմ կյանքի իմաստն ու իմ փոքրիկ արեվը:Նա իմ ու Մաքսի աղջիկն է:
ահա իմ փոքրիկ հրեշտակը
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Ես այս կյանքում այնքան բան կորցրեցի,կորցրեցի ծնողներիս բայց գտա Մաքսին,հետո Մաքսին էլ կորցրեցի բայց նա ինձ պարգեվեց իմ փոքրիկ հրաշքին ով դարձավ իմ կյանքի իմ ապրելու իմաստը:Մաքսը այնքան նվերներ էր ինձ անում միշտ եվ այս անգամ էլ նա ինձ նվիրեց իմ Ադրիանաին նոր հեռացավ:Ես նրան ներել եմ եվ ես դեռ շարունակում եմ նրան սիրել առաջվա պես:Տեսնես նա ուր է ես ոչ մի տեղեկություն չունեմ նրանից չգիտեմ բուժվել է թե ոչ կամ որտեղ է հիմա նա անգամ չգիտի որ հինգ տարեկան աղջիկ ունի:
Ես Ադրիանաին տանում էի մանկապարտեզ իսկ ես գնում էի աշխատանքի դրսում անձրեվ էր ուժեղ մենք կանգնած էինք կանգառում երբ ինձ զանգ եկավ,ես մինչեվ հեռախոսով էի խոսում Ադրիանան վազեց փողոց եվ քիչ էր մնում ընկներ մեքենայի տակ ես գոռացի բայց ինչ որ մեկը վազելով մոտեցավ եվ Ադիին մի կողմ տարավ նա փրկեց իմ աղջկան:
-Հեյ փոքրիկ շատ վախեցար
-այդքան էլ չէ
-իսկ քո անունն ինչ է
-Ադրիանա
-շատ գեղեցիկ անուն ունես
Ես վազելով մոտեցա Ադրիանաին գրկեցի նրան եվ սկսեցի լաց լինել աղջիկս:
-շատ շնորհակալ եմ դուք փրկեցիք իմ աղջկա կյանքը
-շնորհակալության կարիք չկա յուրաքանչյուրն էլ այսպես կվարվեր
Ես վեր կացա եվ ինչ տեսնեմ
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Իմ առջեվ կանգնած էր Մաքսը:
-Մաքս
-Դանա դու ես
-Մաքս աչքերիս չեմ հավատում քեզ հետ ամեն ինչ կարգին է
-հա ես բուժվել եմ վերջապես եվ վերադարձել,իսկ դու երեվի ամուսնացել ես սա էլ քո փոքրիկն է
-ոչ Մաքս ես չեմ ամուսնացել սա իմ ու քո աղջիկն է քո գնալուց մեկ ամիս անց ես իմացա որ հղի եմ
-ինչ ես խոսում Դան ուրեմն ես հինգ տարեկան աղջիկ ունեմ
Մաքսը գրկեց Ադրիանաին համբուրեց եվ սկսեց լաց լինել
-փոքրիկսս
-մամ նա իմ հայրիկն է
-հա փոքրիկս նա քո հայրիկն է
-պապ ինչու այսքան ուշացար ես միշտ սպասում էի քեզ իսկ նվերներս ուր են մայրիկն ասել էր որ դու գնացել ես շատ հեռու ինձ համար նվերներ բերելու
-փոքրիկս կներես որ ուշացա իսկ նվերներտ ես բերել եմ:
Ես Ներել էի Մաքսին Ադրիանան էլ շատ որախացավ հայրիկին տեսնելով նա հինգ տարի շարունակ ինձ նրա մասին հարցեր էր տալիս իսկ ես ասում էի որ նա գնացել է քեզ նվերներ բերելու շուտով կգա:Հիմա մենք իսկական ընտանիք ենք ես Մաքսն ու իմ Ադին:Շնորհակալ եմ որ ունեմ այսպիսի ընտանիք:
