գլուխ 10

171 18 2
                                    


Մտանք տուն.

-Մաքս սպասիր հյուրասենյակում ես հիմա կգամ

-լավ

Դանան գնաց թեյ պատրաստելու իսկ Մաքսը շրջում էր եվ ծանոթանում տան հետ երբ տեսավ մի լուսանկար.վերցրեց լուսանկարը,այնտեղ Դանան էր փոքրիկ իր ծնողների հետ,այնքան երջանիկ էին նրանք երեվում:Բայց երբ Մաքսը տեսավ այդ լուսանկարը միանգամից փոխվեց նրա դեմքի արտահայտությունը:Դանան ներս մտավ թեյը ձեռքին

-թեյը բերեցի

Երբ Մաքսը լսեց Դանաի ձայնը կարծես ուշքի եկավ,եվ նրա ձեռքից ընկավ լոսժւսանկարն ու կոտրվեց:

-Դան ներիր խնդրում եմ ուղղակի...

-ոչինչ բան չկա բայց ինչ պատահեց քեզ

-ոչինչ,չգիտեմ,ուղղակի դու պատահական մտար եվ այն ընկավ ձեռքիցս,գիտեմ ծնողներիդ լուսանկարն է եվ այն շատ թանկ է քեզ համար:Ես անպայման այն նոր շրջանակի մեջ կդնեմ

-լավ Մաքս ընդամենը շրջանակն է վնասվել

եվ վերցնելով նկարը նայեց նրան ու ասաց

-Տես մենք ինչ երջանիկ ընտանիք էինք ես այնքան էի սիրում նրանց,բայց ես կորցրեցի նրանց մի վախկոտ սրիկաի պատճառով ես կգտնեմ նրան Մաքս եվ նա պատասխան կտա նրա համար որ խլեց ինձանից իմ ծնողներին:

եվ Նորից սկսեց լաց Լինել, իսկ Մաքսը լուռ էր չգիտեր ինչ ասեր

-Լավ ինչ ենք կանգնել.ասաց Դանան սրբելով արցունքները արի թեյը սառեց

Մաքսը դեռ կանգնած էր եվ կարծես չէր լսում Դանաին

-Մաքս քեզ ինչ եղավ,դու քեզ լավ ես զգում

-հա լավ եմ,,,Դան գիտես ես հիշեցի որ գործեր ունեմ թող մնա թեյը մի ուրիշ անգամ լավ

-Բայց գոնե խմեյնք թեյը հետո կգնայ՛

-չէ կներես բայց չեմ կարող մնալ

-լավ ես քեզ կճանապահեմ դե հաջողություն

Բայց Մաքսը կարծես նորից չէր լսում Դանաին անգամ հաջողություն չասաց եվ միանգամից դորս եկավ տանից:

վրեժDonde viven las historias. Descúbrelo ahora